4536 resultaten.
In de naam van ..
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 93 verstrikt in 'n regime vol geheimen
waarin zij langzaam aan
haarzelf verloor
volgde zij haar hart
en koos voor hem
ondanks afkeuring van
nimmer zou zij liefde ervaren
maar voor altijd gevangen blijven
tot de haat uiteindelijk overwon…
Holland
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 169 Ik was nooit echt je kameraad
tenminste niet op zondag
jou club is rood
met wit
die van mij niet
mijn club
is roodwit
ook zo iets
in een ander land
geen vijand
hief de hand
een Hollander
schreeuwt
spuugt
en kankert
en eet haring
Je club wit
rood
en andersom
slim
dom
waar ging het ook alweer
om
en we zingen
springen…
Ode aan Holland
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 293 Rivieren die traag door mijn brede laagland gaan
Met rijen populieren aan de waterkant
En dorpen, torens, olmen in een groots verband
Die trots verzonken eenzaam aan de einder staan
Een man daar aan het roer bezingt mijn fiere rijk
En wat ik hoor is dat ik op een vaasje lijk…
Alles wuift
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 35 Klaproos wuift
Burka wuift
Zeilen klapperen
op 't golvend glinsterend
spetterend water
van het IJsselmeer
Lakens bollen en wuiven aan een waslijn in 't Gooi
De familie wuift
bij het vertrek: dag, dag
Koolzaad en margrieten
staan samen te wuiven
in de berm
Dag meeuw, ik wuif
De meeuw drijft af
De kont van een vliegtuig
komt in zicht…
Zandloper
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 79 L am en kalf
E et men
N iet
T ot ze
E cht dood zijn…
Vruchteloos
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 338 (Nooit meer slapen; W.F. Hermans - 1966)
Zoeken naar de zin, de reden
van ons bestaan
hier op aarde
Gelijk aan speuren naar sporen
nooit uitgelegd
Vergeefs, dus serieus zonder zin
als 'geoloog
zonder waarde'
Onafgebroken slechts op zoek
doelloos gevecht
In een speurtocht zonder kansen
nauwelijks respect
niets vergaarde
Slechts…
het terrilpad, voorbij de mijnwerkershuisjes
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 301 ---
* uniamoci amiamoci,
l'unione e l'amore
Laat ons samen komen en elkaar liefhebben;
De eenheid en de liefde* uit het Italiaanse volkslied…
Den Haag Holland Spoor
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.411 Den Haag Holland Spoor
Dat merkt u wel hoor
Als u er bent
Wordt het u bekend
Men Brengt
Het ten gehoor:
Den Haag Holland Spoor!
Station Den Haag Holland Spoor…
wolken van de Noordzee
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 Sinds er een vrouw boeken over schreef,
is grijs niet meer hetzelfde.
50 tinten, weet je wel.
Dat weten ze aan onze kust
natuurlijk al lang.
Lichtgrijs, dolfijn grijs, beton grijs.
Je geraakt gemakkelijk aan 100
op een doordeweekse dag.
Alleen wie de schoonheid
van grijs in al die termen
weet te appreciëren
heeft aan de Noordzee iets
te…
Je houdt me in het licht
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 451 ik draag nevel op vleugels
zo vlieg ik door je heen
kleur het heden in
tot aan de horizon met
het blauw dat jij creëert
op de breuklijn van mijn ogen
wis jij het verleden
en met sterrengefluister
spiegel je mijn wimpers
naar het open zuiden
waar het spelen met wolken
en kralen in de wind
mijn gesloten lippen verbazen
om het kind dat…
White Rose...
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.869 in een serene Liefde
straal jij mijlenver
naar mij toe
voedt mijn hart mijn lichaam
elk woord spreekt boekdelen
ben er diep en diep
van onder de indruk
het ontroert mij enorm
kan mijn gevoelens
niet eens goed beschrijven
wat jij met mij doet
ik ween zuivere tranen
het overweldigt mij
is de top van sereniteit
intens wals
en schijn jij…
de doofheid van de leugen
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 842 geef me
geen dagen van gebeden
wanneer ik mijn waarheid op de brandstapel werp
maar geef me een lichaam
waarin ik kan wonen
ongewijzigd gillen
tegen de schrijvers
en de makers van een dichtgemetselde
eeuwigheid
waar ik kan rouwen om de leugen
steen per steen
geworpen in woorden van het lot
bewaak mijn huis
en het eenzame…
in woorden uit een leven
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 396 ik kijk naar buiten, zoek het antwoord
tussen de versteende kleuren
die als stilte tussen lage bomen en mijn adem liggen
heimwee en dit beeld
dat ik niet beschrijven kan
vochtige aarde, de onverdraaglijke eeuwigheid
waarin de dood het licht
laat opbranden
soms roerloos wacht en wensen breekt
in het niet willen schreien
een boom…
Plagiaat?
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 162 De allerhoogste graad in een zin
of regel, die geen ruimte en twijfel
laat bestaan, van wat ik zeggen wilde,
daarin zou een onversneden boodschap
moeten staan om al wat mee - of
tegenzat, uit eigen hand bedreven,
in eigen leed geleden en met tol en taal
betaald, verhaalt zich braaf tot het heden,
in eigen dicht en slaaf van literaire daad…
Levensweb?
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 144 Strooi de as van sneeuwvlokken
uit mijn winterhart als ik naar
onbekende tijden reis,
bedek de sporen van de golven
van een gekortwiekte oceaan
die mij ontwaken laat voordat zij
op de kust van het heengaan slaan,
en mijzelf voor de zwijnen werp,
behangen met de paarlen die
eerder werden voorgeschreven,
leer mij nog te wensen wat…
lief mens
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 232 ik groet je met mijn hoed
en met mijn jas
ik draag een kruis –je weet het niet
je ziet het pas als ik
mijn ogen in de jouwe zet
en keurig net
vouwt zich mijn jas
mijn hoed verlicht zijn rand
en zacht
heel zacht
vouwen mijn vingers
rond jouw aangeraakte hand…
Le bal
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 796 Je te cherche
à Paris depuis l'aube jusqu'à la nuit.…
zonder jou
hartenkreet
1.0 met 26 stemmen 5.167 je zal nooit echt begrijpen wat me hart voelt voor jou,
ik ben bang dat we uitelkaar groeien en ik alleen verder moet gaan zonder jou....…
Van Hollands kleur
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.419 Wit is de vlag, die eens wappert op aarde,
Wit zijn de wolken die drijven voorbij,
Wit zijn de bloesems van de velden van Holland,
Wit is het zand van de stranden van Holland,
Wit is de zee als ze schuimt aan hun zij,
Wit is het vee in de Hollandse wei!…
Vaar Köbke
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 52 Vaar Köbke was de voerman
van een Beeker boerderij,
hij reed met paard en wagen
en deed aan toverij.
Hij had z’n ziel verkocht
om magie te mogen leren,
maar moest in ruil daarvoor
dan wel de duivel eren.
Het ging hem niet om geld,
om rijkdom, roem of eer;
hij wilde z’n makkers imponeren
en de meiden nog veel meer.
Vaar Köbkes paardenkar…
Hollands
poëzie
3.0 met 4 stemmen 883 O Stad, waar 't hart van Holland lag,
Waar Vondel zong zijn reien!
Maison de Dit, Café au Dat
Hôtel de... wat?... Hollande!
Maar ben 'k hier in zijn land, zijn stad,
Zijn Amsterdam? - 't is schande.
O! Hollands, Hollands klinkt niet fijn;
't Moet Frans of Duits of Engels zijn.…
HENDRIK MARSMAN
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 129 maar een fijn, mooi, land: jóúw land,
het dénkende Holland!…
jarig
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 235 vandaag ben ik weer jarig
maar toch geef ik geen feest
dat lijkt me wat voorbarig
want eens geef ik de geest
wellicht is dat al morgen
maar misschien ook wel wat later
toch wil ik ervoor zorgen
niet te sterven met een kater…
(l)
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 596 soms heb ik van die momenten,
dat het even niet meer gaat.
zelfs de zon die stopt met schijnen,
alsof 't geluk mijn hart verlaat.
maar telkens voor het echt te laat is,
en 't drijfzand me omsluit
dan pak jij m'n hand en maakt me vrij,
en jij laat me zien wat geluk moet zijn..…
Voor L.
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 251 Ik denk
ik denk
aan die tijd
aan die tijd
die niet terugkomt
die niet terugkomt
denk ik...…
Oranje
poëzie
2.0 met 7 stemmen 2.093 Holland blinkt in 't krijgsgeweer;
Holland vlamt op krijgsmans eer;
't Zal zijn haard bevrijden.
En de God, die wond'ren doet,
Zegent aller brave moed:
Hij zal met ons strijden.…
Ontzet
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 186 In de krochten van je ziel
Door leed en pijn verhard
Woelen onrustig je geheimen
Verduisteren je bloedend hart
Het harnas verroest door tranen
Sijpelt het verdriet door de muur
Je vesting zal snel vallen
En verteren door het vuur
Het vuur van je verlangen
Dat iemand je echt kent
Die je dan zal omarmen
Om wie je werkelijk bent…
Zonde
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 495 In het schimmenrijk van mijn hart
Leven demonen in het duister
Fluisteren wanen in mijn hoofd
Zetten mij aan tot razernij
Op de rokende resten van wat eens was
Vernietigd door een van de zeven
Ontwaak ik uit mijn woeste roes
En heel even huil ik om het verlies
Alleen en veroordeeld tot dragen
Van leed jou en mijzelf aangericht
Slijt ik…
Origanum majorana
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 66 Hoe meer koetjes en kalfjes
En crèmepjes en zalfjes
Des te meer hoeft het blad
Als de snoet van een kat
Zich in dovemanskleuren
En brandnetelgeuren
Op visite bij neefjes
Te wentelen in teefjes
O hoe zalig kan het zijn
Ramadans marsepein
Maar zij doet bitterzoet
Aan de lijn, Marjolein…
Wat na corona
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 50 Wordt dan alles weer als vroeger?
Of zal het nog zijn zoals ervoor?
En waarop moeten we hopen eigenlijk?
Op het eerste: dat alles in zijn oude vertrouwde
plooi valt?
Of op het tweede: dat we nooit vergeten
wat corona ons heeft geleerd.
Als een geluk bij een ongeluk?
Meer dan vandaag beseffen
wijzigt corona onze
manier van leven,
van werken…