Alle inzendingen over Houdt moed

Mijn lieve dappere meid, houdt moed. Eens komt alles weer goed.…

Kanker is 'houdt moed' bij een innerlijk huilen. De tegenslag voelt zoet als de teleurstelling bij het begrip mag schuilen.…

houdt moed 't woord te vinden in een taal die wij verstaan zó blijf je is te hopen met dat ene woord begaan…

Je bent rijk aan tijd, Dus houdt moed Een klok zegt alleen maar hoelaat het is, Een klok zegt niks…

Ik zeg je alleen maar: houdt moed…

Houdt moed, wanhoop maakt ook ziek!…

moed Ik weet zeker, alles komt goed…

Vergeten doe je nooit Haar verbinding met de navelstreng is voorgoed doorbroken Hun jonge leven wordt nooit meer voltooid Houdt moed in deze donkere moddervloed.…

Men beloofden, ‘t komt goed, aan kinderen ziek door knoeierij, de bestuurders zeiden; houdt moed, de verpleging is kostenvrij. Maar zoals het meestal gaat, is er een wereld van verschil, tussen woord en daad, en ‘t geld geeft snel een geschil.…

Wanneer De weg een eeuwigheid lijkt Het pad een eeuwigheid lijkt Kom tot het zijn Zodat De weg een moment is Het pad een ander.…

zonneschijn Jij alleen kent mijn wisselende buien mijn zoute tranen en gedwongen lach jij hebt er altijd doorheen kunnen kijken vanaf de eerste keer dat je me zag Je troost me wanneer ik het nodig heb en laat me alleen wanneer ik dat wil en als ik niemand wil horen dan ben jij als eerste....muisstil en dat allemaal omdat je van me houdt…

Wandelvereniging 'Vol Goede Moed'. Het wandelen zit zijn leden in het bloed. Wandelen in een tempo naar eigen vermogen. Het wandeltempo houdt hun leven pas voor pas met een liefde voor de natuur bewogen. Wandelvereniging 'Houdt Er De Moed Maar is'. Oefening baart kunst geeft een leven zin.…

Speenkruid, mijn grondzon, grondtoon, lied voor een lente die nog komen moet, moed na de winter, groet aan het leven. ‘Houdt vol, de zon is aan de terugreis begonnen’; wat kan ik anders zeggen?…

In het leven zijn drie dingen Die de engste bibberingen Door je donder laten suizen: Scheiden, sterven en verhuizen Wie de moed niet wil verliezen Houdt zich dus aan mijn adviezen: Niet verhuizen en niet scheiden En vooral niet overlijden!…

best Heel moeizaam En met moed Ik voel wel Dat ze van mij houdt Ik weet Dat ze dat doet…

zoals de dichter soms vergeefs naar iets zoekt en louter leemte treft tóch moed houdt en de hoop op meer... verwondering is de vondst van het onverwachte met 't gedicht als ultiem geschreven bewijs…

De groeven van de lange winter schuilen onder mijn nieuwe huid, En het hart, zacht dichtgeknepen, springt met frisse veulens naar de groene grasoverkant… Die zweem van vrijheid prikkelt mij en doet het dartel lam in mij verrijzen. Even blikt - met wasemogen- dit oude leven achterom… En kijk, het grijze schaap wordt lijk.…

Houdt altijd toch je doel voor ogen, behoudt je goede moed! Struikelen hoort echt bij dit leven en ook een beetje tegenspoed. Het zal niet altijd rozengeur wezen en strijd zal het ook zeker zijn Houdt daarom je kompas in de gaten, zonder dat, loop je in zig-zag lijn.…

hij houdt de ene hand met de andere vast tracht het trillen te bedaren zijn verleden verscheurd tot op de draad versleten het slaan van de golven het krijsen van meeuwen het wordt hem droef te moede zijn gesloten roodomrande ogen verdrinken in een peilloze diepte…

ik draag nevel op vleugels zo vlieg ik door je heen kleur het heden in tot aan de horizon met het blauw dat jij creëert op de breuklijn van mijn ogen wis jij het verleden en met sterrengefluister spiegel je mijn wimpers naar het open zuiden waar het spelen met wolken en kralen in de wind mijn gesloten lippen verbazen om het kind dat…

hier aan de rand ligt de tijd, dit is haar wereld nog veel vaker dan dat ze de woorden kan verdoven 'ontwaak mijn sterrenvlinder, ontwaak!' luistert ze naar zijn eindigheid, naar zijn kleine witte stem en wanneer ze zwijgt, haar hoofd te rusten legt van boom tot boom, in wind gebogen in alle stappen terug op het vensterglas,…

Als je echt van iemand houdt. Iemand alles toevertrouwt. Een die echt weet wie je bent. Ook jouw zwakke plekken kent. Die je bijstaat en vergeeft. Een die naast en in je leeft Dan voel je pas wat leven is. En dat liefde geven is.…

Zwijgend wordt er toegekeken, naar de bakken regen, die met spoed komen vallen, uit mijn ogen boven diepe wallen. Alle kracht komt nu naar voren, maar mijn stem is niet te horen, ik kan verdriet van zoveel jaren, niet in 1 dag ervaren. Ik probeer alles mee te geven, van wat ik gister heb opgeschreven, treurend kijk ik dan de menigte in…

bezig thuis kalm uit te drijven trillend op de carousel van indrukken steeds nog komen ze vers in beeld betoverend uit de golfstroom breugels alle schilderijen die vloeien in elkaar over fanfares een droom geen moment vast om ze te beschrijven Jeroen Bosch blazers en droom hoeveel gestalten gezichten ook nimmer een stilte die verveelt…

Je verstand staat er stil van Weer achttien doden Weer in de stad van de liefde Parijs Wat doen ze toch met jou Waar mensen elkaars hart raken Raken nu de kogels de harten Van onschuldige mensen Wanneer houdt het eindelijk een keer op Wanneer zal de liefde eindelijk overwinnen…

het is niet zo dat in de ouderdom het leven is geleefd dat blijft ademen tussen pilaren van een slalom het licht blijft je raken zo er honger blijft naar verlangen en liefde; wat dat ook moge zijn, en ergens naar blijft smaken maar toch word ik vaker gevuld, en door herinneringen ingehaald danwel door een traagheid in aanlengende…

Je houdt dus van hem, je houdt echt van hem, zoveel -- dat je het toegeeft?…

Dan verzamel ik moed, maar wordt deze zin niet te lang: waarom pappa? Kan ik dan niet anders zijn? Goed in jouw ogen? Misschien is het dan wel over met de pijn? Of zou je me echt niet mogen? Pappa, waarom? Doe ik alles dan fout? Ben ik dan echt dom? En is het echt dat je niet van me houdt???…

niemand die van je houdt, van binnen zo ijskoud. Niemand die met je lacht, iets dat de pijn verzacht. Geen toekomst in zicht, die jouw pad verlicht. Toch geef je de moed niet op, dus jij zegt hardop: "ik kan best alleen, jullie zijn overbodig, ik heb jullie echt niet meer nodig".…

Wil met niemand praten over wat me bezig houdt. Wil er alleen uitkomen en kan er alleen van dromen dat me dat lukken zal. t'Is het belangrijkste van allemaal.... Iedereen heeft zo zijn zorgen. Niet denken aan de dag van morgen Wat die weer brengen zal. Ik weet, het komt weer goed dat geeft me nieuwe moed!…