Alle inzendingen over Ik Wou

Ik wou dat ik vleugels had zoals vannacht in mijn droom waar ik achter vlinders vloog over uitgestrekte weilanden zoete honing van boven als dwalende regendruppels benevelen mij in liefde dansend onder een regenboog tot de zon mijn ogen opende. Ik wou dat ik jou was...…

Ik wou te groot zijn, maar wat wou jij? Ik heb je nooit bedankt, en nu kan dat niet meer. Ik moet zwijgen en voelen en verder gewoon niks. Ik wou je zien lachen, maar ik deed je zeer.…

dat je hier was onze zielen zijn op weg in een vissenkom ieder jaar die sleur zet hem open dan, die deur en hou op met je gezeur over dat groener gras ik wou dat je hier was…

En haar dochter, ook al zwanger, wou graag mooier en ook langer, en haar dochter ook al zwanger, wou graag mooier en ook langer, en haar dochter ook al zwanger, wou graag mooier en ook langer, en zo meer, en zo meer ongeveer tweeduizend keer.…

Je wou dat je weer voetballen kon. Dit is wat je jeugd was. De kerktoren kijkt je aan. Je wou dat het beieren begon en je terug in je tijd kon gaan.…

Ik zag vandaag mijn moeder op straat lopen Maar het was haar niet Ik wou haar achterna lopen Maar ik deed het niet Toch voelde het alsof ik een kans misliep Om nog eens met haar te kunnen praten Om te zeggen hoeveel ik van haar hou En dat ik haar zo mis En dat ik wou Dat ik nog eens met haar kon praten Maar ik weet dat zij er niet meer is…

De laatste week had ik te veel te doen Een versje over écht nieuws wou niet lukken Ik wou me ook niet voor die dichtplicht drukken Vandaar dat ik me hiermee maar verzoen Wel vreemd, het maakt me toch een beetje blij: Het vers gaat nu eens enkel over mij!…

Ik wou de vogels ademen me vlechten door hun lied zo smolt mijn stem in weidse band die liefdevol gebiedt. De bloem wou ik beluisteren haar prille opengaan dus lijmde ik mijn slakkenhuis er zachtjes tegenaan. Ik wou de sterren strelen ver reikte ik mijn hand hun vurige begeerte heeft mijn vingers opgebrand.…

Wat ik je altijd zeggen wou, of liever: Eerst nog dit: waar ‘t werkelijk over gaat Daar schieten woorden meer en meer tekort En ‘t maakt niet uit of ik nu zwijg of praat. Wat ik je zeggen wou, ik weet het wel, Gedachten zijn soms moeilijk te verstaan En meestal gaat het om die andere dingen Waar geen gewone woorden voor bestaan.…

Over de gracht een nieuwe houten brug geen zuchten geen gekraak maar klankvolle resonans het hek helaas dicht het bos privaat ach Rodrigo wat een allee van de bosbessen wou ik de geur van de stilte wou ik de kleur…

ik noemde je bij duizend namen maar nooit die ik zeggen wou ik trok van jou zovele foto's maar niet zoals ik hebben wou je sprak met mij boeken vol woorden nooit echter deze die mij bekoorden maar elke dag die telde was je daar…

Ach, lief, wat kan het mooi toch zijn Ach lief, ik wou dat ik met jou kon delen ook mijn hartepijn... Want leven, is niet altijd rozengeur en maneschijn, Ik wou dat ik met jou kon delen, heel veel zonneschijn... Mijn lief, jouw lieve woorden zijn zo fijn mijn lief, zou het ook zo wezen, als je altijd bij me zou zijn?…

Samen met de anderen, Luisterde ik, Hoorde wat ik horen wilde, Luisterende gezichten, Luisterde met me mee, Samen met de anderen, Denk ik na, Dacht ik wat ik denken wou, Denkende hoofden, Denken met me mee, Ik zie, wat ik zien wou, Ik hoorde, wat ik horen wilde, Ik dacht, wat ik denken wou, Als de wereld zo zou zijn, Zou ik pas gelukkig…

ik wou dat ik een sneeuwklokje was ik zou mijn kopje pas na kerstmis omhoog duwen wat zou ik me onder de grond verkneukelen…

Ik wou een wereld Waar niks meer kapot ging, geen Mens, geen dier, geen ding…

ze wou opvallen wat de aantrekkingskracht der aarde belette…

De zon al hoog in de bomen ik kijk er naar als wou ik er in…

ik wou dat je hier was zelfs om simpelweg tesamen van deze zoete lucht te peuzelen en zodat ik mijn arm over je heen kon leggen en met mijn vinger van de warmte likken om mijn hart nog eens vol te tanken met wat lieve woorden en met mijn lippen een serenade te zingen aan jouw mond…

Vroeger werd verzucht: 'K wou da'k tien handen had Met ogen gericht naar de lucht Kwam men handen tekort. Vroeger werd verzucht: 'K wou da'k ogen in m'n achterhoofd had Met ogen gericht naar voor Wist je wat achter je gebeurde: echt hoor.…

jij wou niet wat ik wou ik deed niet wat jij doen zou alsof leven liefde een andere betekenis heeft voor jou andere eisen andere wensen andere doelen andere gedachten ik kon er niet meer blind voor zijn ik wilde niet langer blijven wachten het heeft genoeg tranen gekost al doet dit einde nog meer pijn…

om te zwijgen niet meer of minder ze verzwijgen niets kinderen van hun god en nog zo ongelukkig hij was het niet nee, vader, nee en ja, zo sprak hij wijs, strak in het pak en zij eruit bracht zij zichzelf en alle rotzooi erbij en hij, hij was hij onschuld in een pak met vouw waar hij het wou met wie hij maar wou…

Plots was 't alsof ik maar niet uit een droom ontwaken wou iets me wakker maken wou En kort daarop weer het moment dat ik verdergaan mocht in de droom alsof alles bij het heden heel gewoon Maar ook, dat dit juist en het enige echte is waarom nu alles draait…

Een zebra met flair die een bodypainting wou stond op haar strepen.…

ach, doe maar wat nog te verliezen een paar tedere herinneringen die zelfs in slechte relaties bestaan die ik koesterde die jij stuk wou slaan een brief, wat foto's wat heb je daaraan momentopnames van illusies lang vergaan bewijsmateriaal dat jij stuk wou slaan…

Ik hoor adem uit een vrouw komen, ik wou ik wou - ik zit zwaar en stil, 't is niets wat ik wil. Hoor de klok rikketikken, hij telt de ogenblikken.…

Ik heb je zo vaak zo gemist God mag weten hoe In tijden van onzekerheid Wou ik telkens naar je toe In tijden van neerslachtigheid Wou ik dat je me kwam halen Bij ziekte, angst en stil verdriet Kon jij de pijn bepalen Bij leegte, kou en eenzaamheid Wou ik dat je bij me was Als een pleister op de wonde Jouw kracht die mij genas Als baken in…

Uit mijn buik kwam jij te voorschijn Helemaal bloot een beetje rood En al kon je heel hard huilen En al deed 't best wat pijn Toch wou ik je nooit meer ruilen Wou ik steeds je mama zijn…

Ik wou vandaag ik was een sprietje mooi groen gras, maar da's natuurlijk onzin.…

Toen je zei dat je dacht dat je wist wie je was dacht ik ik wou dat je was wie je denkt dat je bent…

ik wou dat rokers net zo werden behandeld als drinkers of andersom…