Alle inzendingen over Ik en jij zijn wij!

Natuurlijk was jij bereid te delen jij en wij, tong tegen tong de smaak van lindebloesem in de mond.…

in avondlijke stond ligt open naakt naast mij jij, en wij op ‘t strand van een nog onbekend land met achter ons een storm lust en passie zout lik ik van een wond en vind je dagelijks nieuw laat mij weer in jou vallen de geur van algen en koralen begeleidt mij tot jouw grond.…

over het zoet en de schreeuw en wij hevig verdwijnen Schrijf vandaag zeg jij hoe wij namen krijgen zwellen en groot om dit wil ik verlaten.…

Elk met een onbetwistbaar eigen smaak (dus 't heeft geen zin een ander na te apen) We zijn bezield met heel fijn Sterrenpoeder zoals de witte sneeuw van onze slaap die ons hypnotiseert en wakker maakt Wij zijn één Mens: jij-ik-wij-zuster-broeder: Jood, Moslim, Hindoe, Boeddhist, Tao, Paap zijn allen door één lichtflits aangeraakt...…

letters brieven woordenwisseling kennismaking gezichten glimlachend aarzelend doorbraak overgave goed gevoel veilig gevoel wegkruipen tevoorschijn komen zonder maskers façades met openheid-klaarte weg zwaarte jij ik wij zij aan zij vrij…

Jij Ik Wij het hele rijtje De jongens groot De meeste zonden Weer vergeven En Icarische Zee Jij leert ze lui zijn Gaan waar ze willen Ik leer ze blauw De kleur van dromenvliegen Dromen Jij leert ze blauw De kleur van springenduiken Vliegen Ik duik met in Dit blauwe water Zoals het hoort Voor jou alleen Zee-egels met brood…

wil je spelen in gedachten los van krachten ver voorbij de horizon jij, nee wij, het vliegen verdween met de lucht, niet op de vlucht ergens heen zonder mensen zijn wij wensen lenen tijd en bestaan uit de zee van ons twee de blik is ontmoeten raken wordt maken want aarden is weten en ervaren van veel los van krachten de machten…

In vliegende stoten nadert de dag dat ik en jij in 'wij' verglijden opdat wij voortaan voor en tegen en vooral het heen en weer belijden. Ach, laat mij talmen, geef mij een zwachtel, want ik ken het goede voorbeeld niet en kan je bovendien niet altijd volgen, zo hier met mijn kluitje in jouw riet.…

Daar, waar bekend is, hetgeen wij hier niet kunnen weten. Daar, waar geen plaats is, voor sterven, onbegrip en pijn. Leid ons, na ons leven hier, binnen, in die voor ons onbekende wereld. Neem de schellen van onze ogen. Laat ons zien, zo bidden wij, wie wij mensen werkelijk zijn.…

als een slak met wintertenen, schrijd ik door een waterbed, wachtend op die ene meester, die dan net mijn leven redt.…

Mijn eindbestemming, dat ben jij. Jij. Ik. Wij.…

We rennen verder en lachend kijk jij me aan, en ik weet wat jij wenst... wij waren nog nooit samen zo vrij.…

Iedereen komt zichzelf tegen iedere dag, ieder uur maar het komt veelal niet tot een ontmoeting soms zelfs niet tot een begroeting en dat blijft, lijkt mij een gemiste kans…

Jij en wij, kunnen en weten niet wat te verwachten of je nog wel een beetje jezelf blijft. Als jou in een vlaag van helderheid opeens weer wat te binnen schiet, dan gaat het niet over jou toch en is er niks met je aan de hand.…

Vriendinnetje, het afscheid valt me zwaar Hoe snel en rustig ben je weggegleden Ik heb nog om wat extra tijd gebeden Maar ik verloor het van een engelenschaar Toch word ik iets opmerkelijks gewaar Ik heb het al eens eerder aangesneden Het wordt door atheïsten fel bestreden Maar ik ben jou, jij mij, wij zijn elkaar Hoe wonderlijk is het dat…

Ik ben blij met al mijn vrienden die er altijd zijn voor mij dat die in moeilijke tijden zeggen: Niet Ik, niet jij, maar wij! En ook wil ik nog zeggen, dat wanhopen niet mag want altijd zijn er sprankjes hoop in wat voor situatie, in elke levenspuinhoop vouw dan je handen samen en zie de mooie afloop...…

Vannacht rustte... ....jouw kus op mijn lippen altijd poets ik mijn tanden en spoel ik mijn mond rond Gisteravond voor ik ging liggen, heb ik slechts gedanst Daarna ben ik gaan slapen met jouw kus op mijn mond Vannacht rustte... ....jouw kus op mijn lippen in mijn droom kwam jij voorbij Wij speelden en minden Stilte werd voorafgegaan…

hoeven niet terug te kijken in alle kleuren is edelmetaal nu in zijn mooiste presentatie gestild zoals jij en wij dat altijd hebben gewild…

Er is geen onderscheid tussen al de levende zielen groot of klein, rijk of arm dat wat recht staat voor Zijn aangezicht in 't wonderbaarlijk licht Jij ik wij, in de holte van Zijn Hand gevormd uit een klompje klei naar Zijn Beeltenis…

ik hoor de hartstocht in jouw woorden jij fluistert mijn gedachten licht Ik vlecht vurig ons verlangen jij streelt duisternis uit de nacht ik ontvang jou met heel mijn wezen jij die liefde in mijn leven bracht Wij vangen het geluk in ons leven strijken ineens oneens glad tellen de dagen van even naar oneven je mist niet wat je hebt maar…

Een jaar geleden jij en ik en nu samen WIJ.... Het voelt niet verstikkend en we kunnen blijven drijven, omdat belangrijk is dat wij ook jij en ik kunnen blijven. Zware donkere wolken hingen boven ons hoofd, maar wij hebben altijd in onzelf geloofd.…

Jij en ik Waren *wij* 't Is voorbij Ooit hecht verbonden Nu ben ik weer vrij Jij en ik Waren *wij* 't Is voorbij Jij hoort nu bij haar Niet meer bij mij Jij en zij Zijn nu *wij* 't is voorbij Zij vormt jouw *wij* Ik ben nu zij…

jij 2 letters een wereld om te ontdekken wie ik ben ik 2 letters iets bijzonders om trots op te zijn wij 2 letters iets wat ooit een wens was van iedereen…

Soms denk ik mijzelf alleen; jij slaat je duizend armen eromheen. Als je dan alles bij elkaar optelt, zijn we één.…

Het zal je nimmer lukken, een ander te veranderen. Je oogst meer geluk wanneer je zelf de verandering bent!…

zijn wij dan nog wel jij en ik of zijn jij en ik dan alleen nog wij……

Wij hebben jou niet van die kar geduwd, Samuel. Jij bent zelf aan de zijkant gaan hangen en toen viel jij onder het achterwiel. Mee proberen te liften op die volle boerenkar bleef niet zonder gevolgen.…

Ik weet wel dat ik van je hou, en ik voel wel jij ook van mij, maar weet je mijn lieve vrouw, het blijft altijd ik en jij nooit wij, Ik kan niet want iets in mij zegt me dat, ik wil wel of ... ik weet het niet weet je ik ben mezelf zo zat dat het misschien beter is dat je me nooit meer ziet Altijd maar weer die twijfel in mijn kop dat…

ook wij ook…

Spinnenweb, skelet, gehuil van witte geesten, onecht als alle dagen, vals als jij. Maar wij schrikken zo snel niet meer, wij laten ons nog slechts elkaar op het lijf jagen. We reizen van ons vandaan, elke dag, zo ver als we durven, met het oog op bestemming. Niets minder dan dat.…