Alle inzendingen over Ik haat hem....

Door haat en nijd raak je de meeste vriendschappen kwijt. Als de reden nijdig is, is het geen vriendschap die je mist, vriendschap is een mooi gevoel de echte vriend weet wat ik bedoel door haat en nijd toe te laten blijf je achter, alleen en verlaten.…

Haat en verdriet, Niemand verdient het, Niemand niet. Waarom? Al dat verdriet, Door één zo'n gestoorde man, Hij had de pik op Joden, Maar waarom dan? Waarom? Al die tranen, Tranen van verdriet en pijn, Tranen van haat, Die zullen voor Hitler zijn. Waarom?…

JIHAD rijmt niet voor niets op HAAT de wortel van veel kwaad…

Oceanen vol liefde, kunnen haat, niet wegspoelen.…

Schreeuw naar de vissen opzij ik zwem hier de zeeën zijn van mij schiet op de vogels bloed in de lucht de hemel dat ben ik haat zaait de mens zwart op alle kleuren het licht donkert één waarheid slechts gewenst nuances ze verteren in de stank van haat…

Er zijn vele soorten liefde, echter: er is maar een soort haat!…

Een hete haat is juist in haar ontloken. Zij is paraat, het besluit is nu genomen. De hete haat verkoelt en wordt als schrapend ijs. Glashelder is haar geest. Haar eer is haar ontnomen. Ze heeft zich sterk vergist, het was geen paradijs. Ontnomen is haar eer. Hij heeft er mee gestreken. Haar trots gekrenkt als door een vlammend zwaard.…

haarscherp zie ik verwarde mensen met onweer in de ogen ze dragen het zand terug naar de zee waarin harten op klippen zijn geslagen en waarin de haat witter is dan de branding…

Haat gezaaid. Liefde ontworteld. Kloof geslagen. Uitelkaar. Hoop verdween. Geloof ging heen. Over bleef het fundament. Voor hoop bleek dat genoeg om met geloof er aan te bouwen. De kloof gedicht. Haat gezwicht. Liefde overwon.…

o mild, weldadig novemberlicht hoe kon ik je haten..... Hoe kon ik haten de statige regelmaat van mijn dagen en nachten zonder kwaal, zonder last Moest ik eerst weten wat zou komen, wat zou kwellen ten einde toe?…

De liefde verdwijnt, we voelen haat. Emoties spelen hoog op, we worden kwaad. Het ligt zo dichtbij liefde en haat. Eigenlijk is het gewoon iets heel raars.…

Hij neemt nog een slok wordt licht in zijn hoofd in godsnaam, blijf bij me denkt hij verdoofd Blijf uit liefde vergeet je haat kus me nog één keer voor je me verlaat Ze vergat niet te haten en zonder hem te kussen heeft ze hem verlaten Zijn glas bijgeschonken is hij verdoofd door zijn liefde in whiskey verdronken…

Zeven juli tweeduizend en vijf Weer een dag die de boeken ingaat Als een dag waarop we stilstonden, stijf Bevroren van angst en vol van haat Haat voor het niet weten Niet kunnen voorspellen wat er komen gaat Wie heeft dit op zijn geweten En weet hij wat voor verwoesting hij achterlaat…

bloem van de liefde in de kleur van de haat, -zo onbegrepen mooi…

bloem van de liefde in de kleur van de haat, -zo onbegrepen mooi…

Of haat.…

Tere rode blaadjes in omarming zijdezacht symbool van grootse liefde maar ook de kleur van haat De scherpe groene doorns aan haar trotse ranke steel schilderen rode druppels uit het gewonde vlees Waar we ons bezeren aan wat haar zo eigen is en de pijn beminnen worden haat en liefde EEN…

de waanzin groeit ongezien in zijn hoofd als een grommende vulkaan na jaren ontploft hij in een offensief van dodelijke haat de zee kleurt rood door vermoorde kinderen die het leven omarmden…

En, zoals mijn hart toen haatte, Zo haatte er op aarde nooit een. En sombere, bittere liedren Zijn aan mijn lippen ontgleên. Zo somber en bitter als ik zong, Zo zong er op aarde nooit een. Verveeld heeft mij eindelijk dat haten, Dat eeuwig gezang en geween. Ik zweeg, en zoals ik nu zwijg, Zo zweeg er op aarde nooit een.…

zij zal haar armen om je sluiten en je het hart van moeder natuur tonen Haar schoonheid herstelt de eeuwige pijn Pijn gevuld met haat door het duister een gedoofde vlam zal weer branden Als de aarde weer herstelt en de ziel weer terugkeert in jullie koude harten der haat…

Al heb je mij verlaten toch zal ik je nooit haten Volg de goede weg dat is alles wat ik je nog zeg…

Strijd, oorlog en haat. Liefde en dat wat goed gaat. Dat is wat ik zie.…

Veel liefde delen heeft alleen maar voordelen minder plaats voor haat…

pijn ingevreten wonden opengereten lekken stille haat…

V Vuur, aarde, wind, ik haat ze. O God, mijn haat Tegen het vuur dat, lang afgunstig, vrat Het glanzend haar, dat ik heb liefgehad, Als koper rood, en teer als herfstragdraad. ‘K haat de aarde. – Haar metaalreuk, de eeuw’ge, slaat Omhoog: hoe kort kuste ik ‘t roodblonde glad?…

Ongeloof, maakt plaats voor haat, haat draait uit op geweld, daar worden mensen in hun innerlijke door geveld. Laten we hopen, dat er een betere tijd komt, want zoals het nu gaat, is het een bom, met een brandende lont.…

opstandig zijn trekken als slaven uit het huis van bezit en vijandsdenken bevrijdende stappen rusteloos wereldwijd delen uit liefde doden de haat haten de dood kiezen voor leven grenzeloos geborgenheid voelen door vriendschap in stilte geschonken ervaren Zijn trouw leven van liefde eindeloos…

Want de haat regeert, maakt ons blind, En alleen de onschuld van een kind Maakt onze wereld iets minder leeg. Leg neer de wapens, weg met de haat, Weg met de bron van al het geweld. Wou dat de wereld weer liefde kreeg.…

Hij hield veel van zichzelf, maar menig ander vereerde hij met veel te grote haat. En haat is liefde: min of haat elkander! Een vroegoud kind, geslepen of naïef, zeer ongelijk, maar ook zonder tarief, hij was geen màn, maar ach!…

Soms is het verlangen mooier dan het bezitten zijn dromen heftiger dan elke realiteit soms is haten, écht haten een emotie dieper dan liefde en échte liefde een schijnbare onwerkelijkheid soms, ja soms, is écht leven een vorm van overleven en dan ben je jezelf zomaar heel even kwijt ...…