Alle inzendingen over Ik hoorde mijn kind

Ik hoorde mijn kind huilen, Vanavond besta ik nog zij kan weer bij mij schuilen…

Maar ’t leven is toch eind’loos mooi, al zien we dat maar even, want door de lange jaren heen is ’t kind soms weggebleven.…

Hoor het licht vallen op de velden, het verstrijken van tijd zacht schuren. Zon schildert in het voorbijgaan kleuren in de bomen. De lucht staat strak blauw zonder een woord te laten vallen. Zelfs de vogels vliegen geruisloos. Luister, dit is stilte.…

Je doet je ogen open, één voor één en slaat me gade. Ik doe mijn ogen toe, één voor één en ga te rade. Ik zie je zo heel veel beter, intens leef ik met je mee, jouw levensloop, mijn replay. Je vallen en opstaan,  je vreugde en verdriet, je glimlach en je traan Jouw leven, mijn bestaan.…

ik wil je opsluiten in de omhelzing van m'n armen ik wil je vastpakken om nooit meer los te laten maar ergens diep vanbinnen weet ik dat het niet kan niet jij en ik wel jij wel ik niet wij…

Ik ben op zoek naar mezelf en ik ben zo moeilijk te vinden. Het is zo frustrerend. Ik kan me er zo over opwinden. Waar is mijn eigen ik? Ik ben niet wie ik ben. Hoe verander ik dit toch? Anderen kennen me niet zoals ik mezelf ken. Ik zou het zo graag laten zien. Ik zou hier zo graag over praten maar hoe begin ik erover, want niemand heeft…

Als het leven je ontglipt en de dood is zo dichtbij dan verdwijnt de woede en voel je je vrij De strijd is gestreden je hebt je best gedaan de pijn zou verdwijnen je wist dat je moest gaan……

Daar zat ze, daar, op de koude grond. Zo koud door de zon die, daar niet meer leek te schijnen. Ze wachtte daar, daar, op de koude grond. Ze wachtte, tot iemand haar halen komen zou. Zij wachtte daar, maar het leek of niemand, ooit meer zou komen dagen. Gegrepen, gegrepen door die vreselijke kou, die vreselijke kou van de oorlog.…

Wat gebroken is kan je lijmen Dan heelt het nog misschien Maar het wordt nooit meer zoals vroeger Want de barsten blijf je zien…

Een klein woordje met zo'n groot effect. Een stom woordje doet je huilen van schrik. Een woordje van 6 letters groot. Voor de één een scheldwoord, voor de ander de dood...…

Ik ben wie ik ben maar weinigen weten mij te doorgronden. Denk maar rare dingen over mij, want of je het nu echt denkt of niet, ik denk toch altijd dat jij het denkt. Zeggen wat ik denk, daar heb ik geen aanleg voor. Zeggen wat anderen denken, daar ben ik dan weer een talent in. Hoewel ik zoveel in mijn mars heb, en toch zelf kan denken…

Negeren, negeren, negeren... tot haar hersens exploderen! Kan een man een vrouw erger kwetsen, dan haar ziel te bezeren en haar daarna stráál te negeren? Vertel het mij maar ...…

Iedere dag moet zij zichzelf bijeenrapen. Moed verzamelen en zichzelf toespreken dat dít het gevolg is van haar keuzes. Accepteren hoe ánderen het ervaren; als een moeder haar pubers "achterlaat", op de plaats die hun thuis is en zichzelf losweekt uit hun dagelijks leven... Mensen zouden eens voorzichtig moeten kunnen kijken…

De huid drukt door de naald als een afgespleten plint die toch weer tegen de muur vol gaten aan wordt getyft, losgeslagen met momenten en streken van kwasten en granaten. Het vallen is als een ballingschap, als een tegen bezetenheid verbrand lijk en als de druk die stijgt tot voldoening en verwerping op het vlot van de afgunst. De ziekte…

Nu hebben we zelf een opdracht, een gezin met vele kinderen stichten. Ik land op een zachte bodem, ergens niet ver van mijn moeder. Ik ben een zaadje die nu eerst de winter zal moeten overwinnen, om volgend jaar zelf met mijn ranke lijf te kunnen pronken met mijn kroost.…

Vandaag moeten onze kinderen leren omgaan met geweld want alles wordt uitgebreid op school, tv en in de krant vermeld. Hun vrijheid komt al in gevaar en ook hun rechten, daar moeten zij nu al om leren vechten. Aanslagen bij de vleet het is niet meer weg te wuiven en ik zie het kind in het kind verschuiven..…

Een gedicht is meer dan een rijmende zin er zit vaak één of andere boodschap in, Het is iets anders dan woorden alleen het bereikt een mens vaak dwars door alles heen Het geeft uiting aan wat men voelt het maakt duidelijk wat er eigenlijk wordt bedoeld, Een gedicht kan een medemens opbeuren Zijn sombere blik voorzien van nieuwe heldere kleuren…

het lijkt zo windstil in het land van litera de laatste bladen papier trillen nog lang na gedreven beschreven het podium zo leeg koortsachtig schitterende ogen verlichten het hart niet meer de wereld is weer het domein van kale praatapen die woorden halen uit versleten gietvormen of nieuwe samenstellen die afsterven voor ze begrepen…

Hoogzomer nu, met lindegeuren en lavendel, met zonneschijn vanaf de prille morgen die ons komt verrassen met blij licht dat overal, door alle kieren ook, komt kijken. De vogels juichen al, genieten van de warmte die net nog niet te fel doorheen de wolken wenkt tot dankbaarheid en vreugde. Waar is de tijd dat heel behoedzaam ook die zomerzon…

Door mijn kamer trekt de geur van de narcis, heerlijk Substianteel hoor ik met zware stem vanuit de tv Het nieuws staat aan. Door mijn kamer trekt de geur van versgezette koffie We mogen niet vragen welke beveiligingen uitgevoerd zijn Het nieuws staat aan Mijn vingers raken het toetsenbord aan, ik geef de narcis te drinken, pak een beker…

Soms is het 1 over twaalf in mijn leven Maar dan zet ik de klok 3 minuten terug Dan is het weer 2 voor twaalf De hoogste tijd dus, dus 4,5,6 er tegenaan Veelal lukt het dan omdat 7 mijn geheimcijfer is!…

Hij zegt: “Kom maar tot mij, mijn kind” “Ik ben de weg, de waarheid en het leven Ik hou van jou en zal je nooit begeven Jij blijft voor altijd door mij zeer bemind.”…

Heb mij lange tijd niet zo gevoeld als nu, de warmte is weer terug in mij. Mijn liefde weet de weg weer, ik ben niet meer verdwaald. Heb lange tijd geen vleugels gehad, wist niet dat ik ze uit kon slaan, wist niet dat liefde in vrijheid kan bestaan, weet nu weer hoe ik vliegen kan. Heb lange tijd gezocht zonder bewust te zijn, niet bewust…

Wanneer je zachtjes in mijn onderlip bijt, siddert het verlangen naar meer door me heen. Wanneer je jouw handen om mijn gezicht heen vouwt, glijdt er een warm spoor door mijn lichaam heen. Wanneer je me vol passie zoent, wil ik meer van jou. Als je me optilt en naar bed toe draagt, voel ik me aantrekkelijk en sexy. Als je boven me ligt, voel…

Het liefst loop ik nu naar je toe en beroer je schouders, terwijl ik je zachtjes een kus in je nek geef. Het liefst loop ik nu naar je toe en knuffel je armen om me heen. Het liefst loop ik nu naar je toe terwijl je je omdraait en me vol liefde aankijkt. Het liefst was ik nu niet op het werk, het verlangen naar jou dichtbijheid is groot en…

En daar sta je dan half ontkleed bij je auto en ik zou graag wat langer willen kijken dan die ene korte blik. Maar doe het niet voel me niet op mijn gemak. Zie toch een stukje naakte huid en krijg het warm. De wind waait het haar langs je slapen en je legt uit hoe ik af moet slaan. Ik kijk alleen maar naar je ogen en laat de bal met de wind…

Sluimerend nog 's ochtendsvroeg kom jij zachtjes mijn gedachten binnenwandelen heel teder kus je me wakker en zegt nog even niets Mijn ogen houd ik nog even gesloten in de tijd tussen slapen en ontwaken droom ik van jou naast me en zeg nog even niets Tot het ontwaken dan echt begint weet ik jou in mijn gedachten denk ik aan jou en kruip…

Ik hoorde ze wel, maar dacht: Ga maar weg, laat mij alleen, zoek maar een kind dat steeds maar lacht. Nu jaren later is dit nog steeds MIJN plekkie, mijn plekkie waar niemand iets van weet. Daar trek ik mij terug, daar kan ik mij uiten, als het nodig is, huilen, tranen met tuiten.…

zij hielt heel veel van dieren dat is altijd zo gebleven want zelfs haar eigen man gaf zij een hondenleven…

En al waren we maar kleine kinderen, wij hielden veel van haar.…