19476 resultaten.
bevallig
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 92 dromen van papier
vouwen witte nachten tot
een sierlijke zwaan…
De gast
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.893 Hier rustten zijn handen, zou ik weten,
Wanneer ik, aan mijn maal gezeten,
Het linnen witter blinken zag
Dan alle dag.
Daar vonden toen zijn ogen vreugde,
Zo zou ik mijmren, als 't mij heugde,
Hoe het geringst wat ik bezat
Uw aandacht had.…
10 handen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 360 Vroeger werd verzucht:
'K wou da'k tien handen had
Met ogen gericht naar de lucht
Kwam men handen tekort.
Vroeger werd verzucht:
'K wou da'k ogen in m'n achterhoofd had
Met ogen gericht naar voor
Wist je wat achter je gebeurde: echt hoor.…
eenvoud
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 1.110 barbaars:
omgekeerd leven
brood op de plank
handen even
vouwen bij het
licht van een kaars
in een gebaar
van dank
gebed:
ingetogen woord
in Godsnaam niet
weer onverhoord
een smeekbede
op rijm gezet
als gedicht van
verdriet
patroon:
schuw de materie
een beloning
in mysterie
vol heilig licht
als een icoon
een klooster als
woning…
Vochtige grond
hartenkreet
5.0 met 5 stemmen 403 Het duistert in mijn hart
Verdwenen zijn alle dagen
Monotoon rijgt de tijd zich aaneen
Berustend zijn vele beelden
Roerloos vouw ik mijn handen
Ik leg me neer op mijn grafsteen
Ik strooi een bloemenkrans op
Mijn rouwende hart en kerf
Stil de letters van mijn naam
Een diepe stilte scheidt me
Vochtig van de grijze grond
Waar kan ik nog…
Groeven
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 873 Langzaam vouw je
morgen open en laat
gisteren heel stil
achteruit lopen
zachte handen
tillen mij op
wiegen vandaag
in slaap terwijl
de laatste droom
haar tijd verslaapt
zwijgen muren in
alle talen zelfs
de spiegel aan het
plafond doet na een
laatste knipoog haar
stralende ogen dicht…
Handen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 408 Met onze handen kunnen we dragen
De last, die voor een ander te zwaar is
En onze naaste helpen waar dit nodig is
In moeilijkheden en verdrietige dagen.
Onze handen kunnen we vouwen
Om met eerbied tot God te gaan
Hem te danken voor ons bestaan
Dat wij op Hem mogen vertrouwen.…
Oorlog Op Tafel
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.298 Sausvlekken zitten
op handen en mouwen,
die hadden we misschien
beter om kunnen vouwen.
Gesmijt met bestek
Heeft de aarde doen beven,
ik wou dat het stil was,
al was het maar even.…
een gedicht in vergadering
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.146 in mijn plooibroek met scherpe vouwen
sleur ik de woorden met mijn knuisten
al wandelend door het raam
terwijl de zon op mijn geheugen schijnt
plooi ik met mijn tienvingere
handen de lichtzinnen uit de stilte
een gedicht in vergadering
ik luisterde afwezig wat er aan de orde was
niet opgewassen tegen traagheid
peuterde…
zwarte wind
netgedicht
4.0 met 35 stemmen 1.192 vouwen
nog voor het neerslaan
van de nacht…
Ik droom je maar
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.692 Hoe ik uit mijn twijfels glijd,
mijn handen rood tot ridders sla
twee onbevlekte paarden vouw
en je zo, dwars door alle straten heen
naar m’n bed toe streel.
Mijn droom is een hoop
stil jij - de ochtend vrees ik
als een speld in de lucht.…
witte vogels van papier
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.058 ik vouw gedachten
tot witte vogels
van papier
beschrijf emoties
kleur met stilte
op a-vier
ze drijven op de wind
gaan omhoog
op wat thermiek
ze zullen landen
in de open handen
van het lezende publiek
dan gaan letters
woorden dansen
in zinnen vol plezier
u zult de zachte
melodieën horen van
mijn witte vogels hier…
gedicht in elf: lampion
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 948 lampion
vierkant vouwen
ecoline laten vloeien
warm licht in duisternis
huiselijk…
Nog wat langer en verder
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 81 Nee, en dat voelt niet goed
Omdat ik geen weet heb
van je lege handen in die van ons
Onze frisse neus
mist de ochtend dampen
Ogen staan wel open , maar...…
Hoop
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 976 Sluit in mijn ogen en vouw ik mijn handen.
Neem van mij de twijfel, de angst en de pijn.
Vervul mij met vuur, dat uw Geest doet ontbranden,
want dan zal mijn hoop pas zekerheid zijn…
Hand in hand....
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.714 Ik wil niet klagen
Maar dankbaar genieten van de dagen
Dat we samen hand in hand
Wandelen over het strand
We durven niet te hopen,
Hebben te veel gezien
Maar toch......mischien?
Zoekend naar schelpen in het zand,
Voel ik boven ons Gods hand
Als dan ieder van ons zich blij en gelukkig voelt,
Dan denk ik, ja zo heeft God het bedoeld.…
hand in hand
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.060 Hand in hand
Met een ondergaande zon
Lopen we op het strand
Geen mensen om ons heen
Behalve het zachte zand en de zee
Zijn we niet helemaal alleen.
Ik loop in de zee
Jij blijft staan
Je gaat niet mee
Ik duik naar beneden en lach
Dat ging wel over
Toen ik je niet meer zag
Ik zat vast met mijn voet en kwam niet meer boven.…
Vreemdeling?
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 140 in hand bij mij.…
Rond jou
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 2.059 Ik vouw mijn armen
rond de nevel van de maan
laat je gaan
een hartenkreet
hoe dichter
kan men naast je staan…
en ik ween
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 1.211 de dode hoek
zo vouw ik
ontzield en verlaten
mijn schouderbladen
met scherpe randen toe…
Brandmerk
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 217 Bloemen bloeien overal
frisse kleuren vouwen
steel en blad soms samen
handen grijs en grauw
sluiten een verbond met nummers
geslagen maar voor altijd naamloos
zij duikt onder
en graaft in het onnozele
waar verval ooit
eigen wetten schreef
letters krassen tijd
waar onbekend rust
en een kaarsje brandt
bloemen bloeien overal…
je hebt me verlaten
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.145 ik mijn handen
in gebed
en schrei stille tranen in ons
vreemd geworden huis.…
je hebt me verlaten
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 218 ik mijn handen
in gebed
en schrei stille tranen in ons
vreemd geworden huis.…
aan de rand
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 109 handen zoeken elkaar
de winter weet niet van opgeven…
Heimwee
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 533 Dus vouw ik maar mijn handen,
en vraag... om hoop,
om hoop, aan Hem,
die allen leven geeft.…
Goed gesternte
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 42 ik heb je
niet gevouwen
jij hebt jezelf
te water gelaten
hard rennend
op lange benen
het scheepje
in je hand dat
zonder ruime sop
meteen op de
golven teruggaat
naar het strand
wij hebben het
scheepje op droog
zand gelegd vouwen
glad gestreken
en langzaam
op gekalefaterd
ondanks jouw
dwarse te water
lating ben je goed
gedoopt…
Douchen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 419 Samen smelten
en de handen vouwen.
Duizend seconden,
een eeuwigheid.…
dino-wiegelied
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 302 met een donker gebaar
plooit de nacht alweer
een vouw in het bestaan
van onafgewerkte plannen
tot rust gekomen handen
hunkeren onder hun juk
van overjaarse lagen eelt
naar hun verleden satijn
dit heden en haar duisternis
kunnen niet bekoren noch
het ochtendgloren wekken
de tijd groeft een nieuwe stempel
en draalt verder op 78 toeren…
De schoonheid van verval
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 209 laat de oude bomen mij
opnieuw verleden geven
als ruïnes die nog huiveren
in verlaten land
oude schuren armoe spreken
in de stille dorpen,
harken aan de kant
oude handen met hun vouwen
dunne haren grauwig grijs
boven de versleten ruggen
verdroogde huid in vochtig huis
laat dit alles overstemmen
wat perfectie heet,
het niet meer…
Och, mocht ik maar…
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 516 mocht ik in een dichterslied
de juiste tonen voor je schrijven
gelijk vogelgeluk in oktoberbomen
of wensbootjes vouwen
als een kleine drijfveer
voor je nog verborgen dromen
wist mijn oog in een wenk
het ontluikende te vinden
mijn hand de juiste streling
was mijn mond bij machte
in verstaanbare woorden
te spreken als een heling…