Alle inzendingen over Ik wil mijzelf zijn

een valkuil de buurman een spion de vrouw achter de gordijnen ik sluit mijzelf uit ongevonden ben ik er niet ik kom er niet uit…

Op de weg Naar mijzelf Ben ik mij aan het Los worstelen Van alles Wat mij verlamt En benauwd Op weg naar mijn zelf Op weg naar mijn vrijheid Op weg naar mijn zijn…

bevochten verdriet breng ik een straaltje licht ik wil hét antwoord zijn voor de lach op jouw gezicht Ik wil de spiegel van je ziel zijn wanneer jouw ogen stralen de lijntjes om jouw mond zijn de sproeten in je gezicht Ik wil het puntje op de i zijn in elke nieuwe zin de iris in jouw oog zijn wanneer jij zegt ik bemin Maar bovenal wil ik mijzelf…

I Een koud vermoeden rilt mij door het brein: Ik zie mijzelf en weet thans wie ik ben: - Ik ben Erinn'ring van veel boeken, en Een Macht, waarmee 'k mijzelf en al mijn zijn, Gedachte en daad, gelijk maak aan de schijn, Die 'k daarin schoonst vond: - onbewust gewen Ik me aan dat ál-artiest zijn; - soms zelfs ken 'k Mijn schijn, die groot…

hoe dwing ik mijzelf om te ademen als diafragma niets anders heeft te tillen dan pijn en er geen prisma is om het licht te buigen omdat de geest al lang verbrand is hoe dwing ik mijzelf, met welk kracht om te gaan bidden als bidden niet helpt tegen de tijd dat alleen een kant op blijft vliegen en mijn lege kathedraal van liefde met open…

Nooit in mijzelf geloofd!…

dit universum is niet groot amper meer dan ik bij mij draag vreemd was het mijzelf niet te kennen geenszins het is enorm veel meer dan jou is aan te zien…

Ooit was ik meneer James Bond, maar ik weet niet meer hoe ik mijzelf moet beschermen en ik ben te zwaar gewond om nog openlijk te kermen.…

huilend en huilend in een droom waarin ik mijzelf voortsleepte over verkoolde akkers het geluid was weggenomen rondom vlaggenmasten uit respect voor stoffelijke resten ik struikelde en struikelde tussen sterke armen onderdoor het dragen van de kisten huilde en zwaaide in een droom langs de snelweg waarin ik mijzelf voortsleepte achter…

een kunstwerk van mijn geest die luistert wanneer mijn lichaam roept om aandacht en tederheid te geven en ontvangen ik ben geen avatar maar intiem mijzelf…

voel ik mij geborgen ben ik vredig en op rust word ik gezien en gehoord is er niets wat dit verstoort Maar op turbulente dagen wanneer gedachten overheersen emoties de regie nemen vervreemd ik van mijzelf Gevangen in zelfreflectie betrek ik alles op mijzelf een duister gevoel dat ik van mij af wil schudden Kleuren, woorden en klank…

opdat het draaiend denken stilaan wordt gesust ik ontmoet mijn schaduw in een winkelraam zie aan mijn houding dat de jaren niet aan mij voorbij zijn gegaan dat is wat ik bedoel mijzelf weer even herkennen luisteren naar wat ik voel zonder weer door te rennen…

Zet mijzelf op het juiste spoor. Probeer mijzelf opnieuw te ontdekken bij al hetgeen ik gisteren van mijzelf verloor. Spoedig volgen dan mijn tranen. Terwijl ik tegelijkertijd lach. Ik moet mijn berg vandaag beklimmen om te weten hoe hoog de top wel wezen mag. Van de dagen zal ik blijven spreken. Hoe onzeker ze ook mogen zijn.…

altijd maar denken aan een ander sommigen hopen dat ik verander blijf ik liever toch mijzelf wetend dat ik nu niet `t onderspit delf wat in vroeger tijden wel heel vaak voorkwam en al mijn zekerheid weg nam nu ik tig jaren later verder ben is er toch iets wat ik herken dat is mijzelf zonder angst of falen ondanks al mijn diepe dalen...…

Misschien hield ik van haar het meest omdat ik meer geworden was dan ik ooit eerder was geweest meer van mijzelf kon geven, het meeste van mijn leven ------------------------- uit: 'Eenzang' (1992)…

in willen begrijpen zit rijpen besloten als ik dat zo beleef ontdek ik mijzelf in jou en word jij in mij gesloten…

vergeet mij niet ik vergeet mijzelf iets in mij is bezig mij langzaam te vergeten het is nu nog onschuldig maar nog even en ik weet niets meer laat me naar de sterren kijken…

mijn malend hersengewelf ik raak niet meer de vruchtbare aarde, liefdevol sprekend over mijzelf…

waarom laat ik mijzelf uitgeleide doen en verdwaal in late straten, die verworden is tot een beproeving in iedere ruit staat een vervormd iemand te zoeken naar zijn huis de brievenbus is een roestig verleden ik ben mijzelf verloren in de reflectie van pure regen voortdurend val ik langs mij heen mogelijkerwijs heeft de wind mij veroverd…

Wat heeft het eigenlijk voor zin, ik weet het al te goed, maar ‘k denk zo bij mijzelf dat ik toch leven moet. Jij vult mijn leven, zo het vroeger was. Met dagen vol geluk en vrolijkheid, als was het gisteren pas. Houd ik mijzelf nu voor de mal, ik denk het niet, het is zelfs goed!…

ben al zo lang ik mijzelf ken!…

Laat me los Houd me niet langer tegen Laat me vrij Geef me de ruimte Ruimte om te leven Om te vertrouwen op mijzelf Om te ontdekken wie ik ben en wat ik wil zijn…

als groei een aanpassing is ben ik straks een ander wezen klim ik sterker uit mijn pop is mijn licht ten top gerezen heb ik mijzelf de wil bewezen…

Soms denk ik mijzelf alleen; jij slaat je duizend armen eromheen. Als je dan alles bij elkaar optelt, zijn we één.…

Ik verzin mijzelf, liggend in het gras.…

'Toen, toen', sinds die tijd ben ik mijzelf zoveel een ander dat ik misschien leef voor Judith. Ja. Een dichter die gekkenhuizen kent, de bajes, handboeien, isoleer; ik lijk wel een verdoemde dichter. Had een vak geleerd. 'Had, had', sinds die tijd is mijzelf zoveel een ander.…

INKIJK Terwijl de dag Sterft en roemloos In haar oude Licht ten onder Gaat - kijk ik Bij mijzelf naar Binnen - door Groez'lig glas Ontwaar ik een Huis waar alle Warmte uit Verdwenen is En alle lichten Zijn gedoofd…

Ik ben helemaal alleen en van mijzelf. En mijn stem weerkaatst in een rotsachtig gewelf. Een golf slaat met zijn kop op een rots. Wees trots, wees trots, wees trots. Alle zielen van de wereld roepen mijn naam, en eens zal ik ook naar hen toe gaan. En dan weet ik, en niet voor even, ik heb mijzelf het leven gegeven.…

onderhuidse tinteling van ongeremd verlangen bovenwaartse zindering door geest en drift bevangen emotioneel betrokken bij onbekende brokken van mijzelf…

Als arme rijke keek ik reikhalzend naar de rijkeren onder ons, tot ik besefte dat rijkdom niet reikhalzend bekeken hoeft te worden, want pure rijkdom zit in mijzelf.…