Alle inzendingen over In onze familie waar

Familie-dag Een wonderlijke familie-dag op een wit strand met schitterend weer. Een dag zonder lawaai met alleen de zacht zingende de achtergrond. Een wind met melodieen voor onze harten die oude melodieen elk moment oplost in de wind. Een dag met veel ruimte voor eindeloze blijheid voor jong en oud.…

Een foto, zes jaar oud begraaf ik in de tuin -- onze geheimen.…

Ik ben ver van jouw armen, ver van jou en je familie. Maar dat alles heeft geen belang... Ik ken je adres niet, niet de stad waar je woont, niet je naam... Arm, rijk of bastaard, blank, zwart of bizar, ik herken je gezicht... En je zoekt een gelijkenis en je zoekt het oord waar ik soms vandaan kom...…

In de eenwording van onze liefde blijf ik kalm zitten totdat de wereld familie mij zoetjes roept en ik mijn onbekende avontuur voortzet.…

puur links wijlen onze pa kon niet correct schrijven wel vogels perfect imiteren absoluut bijna analfabeet ja op school in oudenbosch broeders om het af te leren je linkerhand ging op je rug onder mom van hoofdzonde voor het leven geschonden nee praatjes sprak geërgerd zus elke tijd kent andere modus men overdrijft zo tegenwoordig…

De ene vertrouwt de andere niet meer, zelfs in eigen familie kan het verkeerd gaan, waar zijn we mee bezig, waar is onze eer? Laten we voorgoed iedereen gerust. Maar het is een druppel op een hete plaat, die voor velen vergaat in haat.…

Behoedzaam baan ik mij een weg door de wildernis waar ieder moment een slang kan toeslaan. Zoals een hyena dit kan doen bij een hert. De felle zon doet zeer aan mijn ogen en brandt op mijn huid. Onbehagelijk vervolg ik mijn weg, weet heg noch steg. Niet ver van mij vandaan brult een leeuw heel luid en trillen mijn ledematen.…

springlevend maar nu wel onder zijn condities weg met alle plagerijen, pesterijen over zijn naam, zijn geld, zijn zijn Jan Krediet is dood, is overleden Jan Jacob Krediet leeft door met zijn 2e geboorte- en doopnaam die zijn verwekkers hem gaven en dat Krediet slikt hij graag in 'Krediet' heeft hem meer wantrouwen opgeleverd dan vertrouwen, waar…

Want hoeveel familie's zijn er nú voorhanden, die alléén maar praten over dóórgesneden banden?!…

mijn familie heeft zich behoorlijk vertakt, mag ik u deswegen voorstellen aan kraai een onverbeterlijke dief kaapt, als hij de kans krijgt, alles voor ieders neus weg kauw, ook wel ka ingetogen, schrikachtig maar wel lief met dat grijze dotje op z'n kop is het oogappeltje van roek zit immer op de hoogste tak kijkt minzaam neer op…

Ik zou mijn leven Niet kunnen voorstellen Zonder familie om me heen Vooral met verjaardagen En partijen Ik zou me echt eenzaam voelen Zonder familie Ben je zo heel alleen...…

Mijn familie wijst me af om wie mijn ouders zijn En achter mijn rug om is het een grote hoop schijn Familie is een groot stuk verdriet Afsluiten voor alles om me heen dan voel ik het misschien niet De pijn zal wel altijd blijven, familie gaat helaas nooit voorbij Het zal wel zo moeten wezen, dat er geen plaats is voor een beetje geluk voor…

en zie daar zijn we weer tezamen om de afstand af te leggen met een steeds zwijgzamere verbeelding misschien zullen we weer vertrekken en verder leven achter het gebarsten raam van de stamboom het schateren hebben we immers achtergelaten in kinderlijven, geen kus meer die nog vruchten schudt uit het koele water dat tussen ogen…

(de boomklevers liepen snel omhoog- omlaag en soms vertrokken traag wat waterdragers uit de lucht) er werd een glimlach om me heen gelegd heel zacht uit ogen neergedaald verwarmde het mijn haar ik voelde klein, onzeker ook, maar niet bij jou je droeg me door het bos in zusterhanden, broederhart, zo zeker als de bomen levend over bladgroen…

Familie? ’t is je eigen bloed waar “samen sterk” die band verrijkt. Je beste vrienden? da’s niet nodig. Daag’lijks bellen? Overbodig. Wel een deur die open staat; een luist’rend oor voor al jouw praat; ‘n vertrouwd adres waar je kunt schuilen. Samen lachen, samen huilen tijdens feesten of verdriet.…

Eerst werd de oom van Kim Jong-Un vermoord, Daarna benam hij gruwelijk het leven Van tante, nicht en ook van al zijn neven, Het moorden - vrees ik - zet zich verder voort. Ze hebben nu in Noord-Korea weet Van wat hier een familiedrama heet.…

Familie, Bloed verwanten Worden ze genoemd Voor mij betekent dit Niets Omdat er Niets is Tussen ons Alleen Dat woord Familie Zorg daarom goed voor jezelf. Ik kon het en jij kan dit ook. En deze woorden verbinden ons met elkaar. In liefde. Volg altijd je eigen hart en vertrouw op jezelf.…

kijk ik woonde in een huis met 7 papegaaien ik hoefde niet te praten kijk ik was slecht in kunstjes ik keerde me zwijgend naar binnen kijk te midden van 7 papegaaien wist ik niet of ik daar nou werkelijk was…

Wat doe ik hier In een huis met familie Het voelt niet als familie Het zijn mensen waarmee ik samenleef Elke dag vraag ik me af Zullen ze ooit echt familie zijn Maar ik weet het antwoord al Ik zal altijd onderaan staan Waarom doet het toch zo'n pijn Als ik me nooit verbonden heb gevoeld Theoretisch gezien zijn ze familie Maar praktisch…

Voor hun familie zijn de doden even groot – als toen ze leefden.…

Van je bed, trein en boterham, alles zit vast. Wat zijn we anders dan een specht in de bast. Welk mens is anders. Ontworsteld de structuur. Leeft van eigen waarde, authentiek en puur. We zitten vast, onder de plak van het leven. Weg. De wijde verbeelding in. Gaan zonder te beven. Er is geen vluchtweg, het lijkt vanaf de eerste dag te laat…

nou hebben we met z’n allen met onze vrouwen en onze kinderen de hele familie onze tassen en onze wandelwagentjes gezellig en koopziek goedkope vrijmarkten lopen afstropen we liepen samen door elkaar op onze vrije dag op onze verjaardag van de koningin op onze 5 mei vrijheidsviering met leuke hoofdtooien en zo zullen we nou eens…

We gingen Pasen, als gewoontedieren, weer hier bij ons, met de familie vieren. Maar dít keer was die hoogtijd écht een feest: we waren eensgezind, ‘t was koek en ei met onze smartphones steeds zó knus erbij!…

De regering heeft ons land op paaspauze gezet om het woord lockdown voor de derde keer te mijden hoewel wij met ons allen tegen het virus strijden blijft voor de boosdoener altijd en overal opgelet maatregelen blijven gelden na tweemaal vaccineren onze familie en vrienden van op afstand te inviteren…

Overal waar wij naar toe gaan en vandaan komen zijn we gericht op een doel. Bezigheden soms een heleboel, deze nemen ons in beslag. En wij staan er niet echt bij stil, nog geen uur, noch dag. Doch ze gaan voorbij en veelal achteraf merken wij dat we een eind verder zijn in de tijd.…

in kentering het ego telt familie is een ander ding…

Familie, onze kinderen zijn de grootste liefdesbron die er is, ze zijn onze kracht, om te streven naar het beste in het leven. Onze vader, moeder, oma, opa, broers en zussen, neefjes, nichtjes en onze ooms en tantes, Onze familie, ons bloed! Een band bij onze geboorte aan ons gegeven.…

waar is de tijd gebleven dat ik buiten speelde en van alles beleefde zonder dat mensen me benadeelden. waar is de tijd gebleven zonder zorgen. die tijd toen we nog als één familie leefden, ik heb het veilig opgeborgen. maar waar is toch de tijd, toen ik was wie ik hoor te zijn. ik ben mezelf kwijt en dat doet ongelofelijk veel pijn.…

Men is tegenwoordig volop bezig met het adviseren omtrent de aanmaak van je stamboom, want: familie die heb je voor altijd (niet dus) familie kom je nooit vanaf (wel dus) familie is er altijd en overal (echt niet), familie is er als je ze nodig hebt (van je leven niet) familie, daar zou je op moeten kunnen bouwen, rekenen, vastklampen…

Ik zou toch net zo goed een kind van mijn ouders moeten zijn. Maar het voelt niet alsof ik dat ben, waarom heb jij mij zo laten vallen, heb ik jou wat gedaan waardoor je niet meer in postitieve zin over mij kan praten? Elke nacht denk ik aan je, elke dag ben jij in mijn hart. Waarom heb jij me zo in de steek gelaten? Ik ben toch net zo…