25841 resultaten.
Te vroeg gevallen fruit
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 88 In de lente is het
Zo voorspoedig begonnen
De bloesem overweldigt
Al het oude, wijst het
Donker van de winter
Resoluut de deur
Het nieuwe leven
Gaat los, de knoppen
Barsten open
Wind, water en warmte
Doen de rest -
Het fruit begint te rijpen,
Wel anderhalve maand te vroeg,
Een fikse zomerbries
Komt onverwacht, het fruit…
Roerige tijden
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 165 Onvoorspelbaar
Uit onverwachte hoek
blaast een nieuwe open wind
door stad en land.…
In open wind
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 717 verder loopt dan de middagzon
verslaapt de dag zich
omgekeerd
ik zing doorheen de afspraak
en druppel tranen
afwezig
in de dichtstbijzijnde lucht
onbeweeglijk ontstaan
verdoofde blikken
in het luisteren
naar een synoniem
op je rug draag je
de maan, liefde voorbij
een schuivend vergezicht
het voelt als leegte
en toch waait wind…
De loop der historie
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 221 De loop der historie verloopt zéér weloverwogen,
ook al dacht en denkt men van niet.
Alles ligt vast en is tegelijk vrij gelaten.
Wij zijn een speelbal op de golven; afhankelijk
van de golfstromen.
Mensen zijn mieren in het zand: proberen hun eigen
luchtkasteel onafhankelijk te bouwen.
Ik doorzag alles.
Het was het énige wat het leven van…
Orgelpijpen,
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 53 Verborgen stemmen in
boomtoppen, orgelpijpen
in de storm, gewogen in
het ritmisch krakend riet
het huilen van de wind
als wolven van dit seizoen
zich niet foppen laten door
mee te spelen met zijn
onbestemde instrumenten
van het fluitend griend,
wat voor buitenlieden
als concertzaal dient,
bij de woeligste plas
recipieert het…
Het applaus van de klaprozen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 222 Zij bestaat op gratie van...
Mysterieus met elkaar fluisterende populieren. Van de dansende donshaartjes op haar mooie benen in het zand... Van een vluchtende stern boven woelige wateren onder jagende wolken, slechts kort gevangen in een schijnwerper van de zon.
Een exotische, warme merengue bracht zij aan een hongerig extatisch gehoor.
Als…
De wind.
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 438 Voor het open raam
voelt ze de wind
in kleine gedachten,
die als bladeren
fluisteren in de ochtendzon.
De bladeren spelen
en dansen en schrijven
haar handtekening in tranen
met woorden...............
Liefde voor altijd.…
De zee en het land.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 423 Ik houd van het wilde gewentel der zee;
Zij danst met de kiel, en mijn hart dat danst mee:
De kiel is met wakkere zeelui bemand -
En 'k droom van haar glorie, de roem van mijn land.
Ik houd van het dreunend gedaver der zee;
De zee zingt van strijd en mijn hart dat zingt mee:
Zij dondert haar loeiend hoera naar het strand -
En 'k droom…
Vonkende God, of geest van Godes naaste neven
poëzie
3.0 met 9 stemmen 4.049 Sonnet
Vonkende God, of geest van Godes naaste neven
Die hart aan hart met vuur gezuiverd innelijft,
Waarin uw gouden grift gloeiende wetten schrijft,
Daar niemands wil af schrikt, of tegens denkt te streven;
Onttern mijn borst en bid de voedster van mijn leven,
Die met een zoete wind mijn teedre zinnen drijft,
Zo lang tot op mijn hart haar…
Stof in de wind
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 154 Stof in de wind
wij zijn enkel stof in de wind.…
Plagiaat
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 283 Van je bed, trein en boterham, alles zit vast.
Wat zijn we anders dan een specht in de bast.
Welk mens is anders. Ontworsteld de structuur.
Leeft van eigen waarde, authentiek en puur.
We zitten vast, onder de plak van het leven.
Weg. De wijde verbeelding in. Gaan zonder te beven.
Er is geen vluchtweg, het lijkt vanaf de eerste dag te laat…
eenzaamheid
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 1.221 De eenzaamheid spreekt uit mijn ogen
Hoewel mijn mond erover zwijgt
de opgewektheid is gelogen
erachter schuilt de bitterheid.
Ik woon nog samen in hetzelfde huis
waar onbegrip heerst
er is geen plaats meer voor liefde
er resten nog kilte en spijt
de onmacht waar wij elkaar steeds weer grieven.
Hoelang kan een mens gedwongen eenzaamheid…
alleen
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.181 Héél véél kon ik alleen
geen mens die dat betwistte-maar toen ik dacht,
dat ik alles kon (dus niemand nodig had)
bleek dat ik mij vergiste,
want-weet je wat ik niet kon?
mezelf kon ik niet omarmen
Nu ik dit opschrijf, schrik ik ervan:
zijn mijn woorden- is mijn houding
camouflage voor mijn angst?
ben ik bang dat ik toch niet alles kan?
en…
SLAAPSTER
gedicht
2.0 met 69 stemmen 17.646 Waar heeft ze dit geleerd, zo vredig
mee te deinen op een zuchtje wind?
Wie heeft haar wijsgemaakt dat leven
zo eenvoudig is? Ze ligt erbij als
hoorde ze muziek. Rust maakt geen
haast, geeft enkel wat zij neemt.
Waar heeft ze dit geleerd, zo stil
haar lijf alleen te laten op een bed?
Een wimper trilt, een hart tikt in haar
slaap.…
Remedie
gedicht
3.0 met 35 stemmen 10.101 Tegen de angst. Al wat ik schrijf
weerstaat mijn wanhoop, elke zin
waaraan ik ademloos begin
jaagt mij de stuipen van het lijf.
Want op papier ben ik niet bang.
Hier gelden vastgestelde wetten
die mij uit razernij ontzetten
en redden van de ondergang.
Kunst zet het leven naar zijn hand,
brengt het terug tot dunne lijnen
die zich, tegen…
De bewaarder
gedicht
3.0 met 19 stemmen 10.697 Opeens stond hij naar lucht te happen
en moet gevallen zijn, maar dat
wist aan zijn aandacht te ontsnappen.
-----------------------------------------
uit: 'Het scheermes van Ockham', 1992.…
Verloren voorwerpen
gedicht
3.0 met 14 stemmen 6.647 Hazenschedel. Zonder oren. Tot het
bot teruggebrachte waakzaamheid.
Onvindbaar verstopt aan een slootkant.
Herinneringetje van zilver. Kristallen
druppel hemel. Logeerliefde. In het
zwembad van mijn pink gegleden.
Eeuwen ongezien onder het tuinpad:
munr.Zeelandia. 1872. Luctorleeuw.
Verloren bij een weddenschap.
Lorgnet. Messing. ovale…
Weerzien
gedicht
2.0 met 187 stemmen 39.731 Je bent er nog. In deze zachte vreemde
heb je op mij gewacht. De deur staat aan.
Mijn lippen raken je. Ik neem de
stille bewijzen waar van je bestaan.
En naar de dood getekend door de jaren
hervinden wij met onze ogen dicht
het leven in eenvoudige gebaren.
De eerste merel zingt het donker licht.
De wandeling, de brug. Knotwilgen duiken…
De drinker
gedicht
2.0 met 444 stemmen 70.449 Hij groet zijn hand: klein glas.
De trage kamer groet hij, het vertrek
van zitkuil, eethoek, suite,
tot hij ze niet meer ziet.
Hij sluit de ogen, wacht.
Hij groet de zachte nacht, die langzaam,
langzaam, hem de laatste tonen van
gedachten horen doet.
De leegte groet hij,
toevluchtsoord.
De oude kat, de zwarte, streelt
zich met de hand…
Vrouw
gedicht
3.0 met 41 stemmen 13.729 Ik zie haar nog zitten: een simpele bank
met een simpele vrouw met twee simpele handen
omhoog naar de lucht, voor het rood van de
tuin in de zon, als een meisje zo rank,
als een kind zo verwachtingsvol, ondanks haar jaren.
Ze neuriede zacht en ze lachte daarbij
in geboeide vervoering. Ze keek niet naar mij,
ze keek naar haar handen. Die maakten…
Plaatselijke tijd
gedicht
3.0 met 1 stemmen 3.075 Hier is het morgen. We schrijven een datum,
kijken het raam uit, smeren een snee
brood en vrezen het ergste zonder dat het
ons bedreigt. Een ochtend aan de rand van
een gelaten stadje op de oever van stromend
water. Een kerkklok, een scheepshoorn: het is
tijd. Altijd. Dit roepen beweegt ons, drijft ons
onstuitbaar voort, hoe stil het grijze licht…
Wereld
gedicht
4.0 met 2 stemmen 3.391 Nooit een orka gezien in de dorpsvaart,
nooit een zebra in een weiland ontmoet,
geen kokospalm in de boomgaard,
maar wereld was er in overvloed.
Boer Bethlehem had een Duitse herder,
in de stal stond een Belgisch paard.
Het Guinese biggetje zonder staart
woonde op Elba, een steenworp verder,
waar een meisje Engelse ziekte had.
Haar grootmoeder…
Opdracht
gedicht
4.0 met 1 stemmen 3.101 Schrijf je nog wel eens jongen?, vroeg mijn moeder mij.
Je maakte van die mooie verzen vroeger en verhalen.
Ik vraag mij af: in wat voor wereld leven wij.
Moet je nog thee? Ik bedoel: dat banale,
ze schrijven over dingen waar geen woorden
voor zijn. Ze keek omhoog. Begrijp jij hoe
men zich zo kan verlagen, zich zo door de
maalstroom van deze…
Wind- en tranen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 121 Ze kuste m'n hoofd, wangen en kin
't was de wind, die: de tranen opving.…
Juffershondje
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 142 Vandaag komt de wind
uit een verdomd koude hoek,
ik denk dat ik de knop van de verwarming
maar opzoek,
want vandaag zit ik te rillen,
van mijn kleine teen,
tot warempel mijn billen...brrrrrr…
Storm
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 129 De wind speelt een spel
een spel van " wie het wint"
De wind speelt met gevoel
en als je net buiten was:
Weet je wat ik bedoel!
De wind, waait met pure kracht
ik waaide temet om
toch is de wind mijn grote vriend
want weet je wat ie kon?
Mijn muizenissen laten verdwijnen!…
Zon, strand, zand, wind en.....
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 175 Donkere wolken kwamen aan
een wind stak op best hard
beter nu naar de boulevard te gaan
echter voor 'k zover kwam:
Werd ik gezandstraald niet gering
kijk een uitje op strand met uitzicht op zee
Is 1 ding,
maar al dat zand waar 'k niet om vroeg
was wat ik mee naar huis droeg.…
LAT-RELATIE
snelsonnet
2.0 met 17 stemmen 2.849 Ze wilde zó graag bij haar vriendje zijn,
dat ze haar leven in de waagschaal stelde.
Maar toen haar lief de reddingsboot bestelde,
toen vond ze dat toch wel bijzonder fijn.
Zeg, laat ze stoppen met die dure grappen
en spoedig in het huw’lijksbootje stappen!…
Open
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 946 Zelden heb ik open
voor een mens
zo open
als voor jou gestaan...…
open
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 456 mijn gevoelens ontbloot
kwetsbaar opengesteld
meteen gestorven een vroege dood
na wat jij me had verteld
toch nog steeds geen spijt
het is goed zoals het is
ik moest het gewoon even kwijt
het moest uit die gevangenis
opgekropt, weggestopt
deed het te veel pijn
nu opengelegd, niet meer verstopt
lijkt het minder te zijn…