Alle inzendingen over Individu OR Dichterschap OR Relativeren

Als uw poëziecriticus John Bayley schrijft over jonge personen die opkomen en schitteren als meteoren in de academische wereld, is hij zelf aan het imploderen en wordt een gapend zwart gat. Ingezonden brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis. Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Al, wat ik wilde worden, dat ben ik nu. Zoals ik wilde zijn, zoals ik wilde worden zo ervaar ik mezelf nu. Al, wat ik bewonderde in het leven, bevindt zich in mijn leven. En alles wat ik heb liefgehad, heb ik nu lief in mijn leven.…

Ik heb oneindig lief. Of ik nu leef, om te vergeven ..., of vergeef om te leven het was dat, dat mij enkel deed voortdrijven. Het is de speciale liefde die openstaat voor eigen tekortkomen. Het is het inzicht door mijn dromen : enkel mijn Levenslicht.…

Mijn wezen, mijn kern, heeft essentieel geen angst. Mijn wezen is vrij en staat positief in het leven. Mijn wezen deelt graag, wat ze heeft geleerd. Mijn kern geeft graag door wat ze op Aarde beleeft. Mijn essentie heeft lief, tot het einde.…

Volledig naakt zal ik welbespraakt mijn gedichten tonen om de dagelijkse goden te onttronen. Naakt en bloot haal ik mensen uit de goot. Elk gedicht draagt een licht dat mensen in nood hoop biedt... als élk lied. Ontbloot van eigen gêne, schaamte of schande geef ik mezelf bloot: dat is al wat ik wilde dat, wat mijn levensvragen…

Ik schreed voort in mijn veiligheid, in de stilte. Ik schrijd alsmaar voort en verder, als een pril, jonge schaapherderin... . Ik teken op, bedenk en sta in verbinding met een hoger bewustzijn, dan de mijne. Mocht ik slechts dáár gaan staan, wat ik beoogde: bogen zullen staan en vallen over mij, voor mij. Er zal een punt komen, waarin stroomversnelling…

Het was, in het holst in het midden van de nacht. Mijn hart dat vocht, blijft vechten totdat de laatste trein wegrijdt... . Het zal zijn in die stilte, waarin niets, en niks, te winnen noch verliezen was. Het lag in de immense grote kracht der kwetsbaarheid dat mijn leven uiteindelijk oploste in tijdloosheid. In die verte in de vaart der…

Ik droeg mijn innerlijk licht ver voor mij uit. Ik nam het vuur; bracht haar van binnen naar buiten, door donkere ruiten scheen een pril, steeds sterker, stiller wordend ideaal licht. De fakkel voerde haar doel, haar bedoeling veel verder dan enkel haar baarmoeder: zij bleek een al gehele, grote zorgende, verzorgende moeder! Mijn toorts…

Elk verhaal vertelt haar eigen waarheid en leugen. Ieder mens kiest wat te vertellen en mee te nemen. Elk lot heeft haar liefde en haat. Elke God, al, de mensen, die verafgoden en verwerpen. Elke vis die eens wordt gevangen in het net. Iedere ster die opeens niet meer zal stralen. Elk woord in dit gedicht dat het tot de laatste punt zal…

Liefde vliegt over levens. Over geesten. Liefde gaat over hart en ziel: al, dat erin viel...vult aan. Liefde spreekt in ogen, in stilte, in monden. Ze raast door hart, door het lichaam, wentelt zich in de buik. Liefde is onbegrensd. Gaat over de grenzen heen: van landen, mensen, huizen. Ze is behuisd in de woningen der wereld. Er bestaan…

Lieve God, ik vroeg U daar, aan de Waalkade, te Nijmegen, om deze gave. Ik wist niet hoe, of wat en waarover, slechts één wens: leer mij te schrijven alles vast op te tekenen. Ik leerde alle mysteriën ik leerde alle ogen ik leed onder zoveel liefde... de weg werd smal, smaller bijna vroegtijdig eindig! En ik stond weer op telkens…

Krat bier, aardappelen en jus Ik zie mensen kijken zuur en cru Individu…

Hoewel niet aan zee Leef ik van golven en wind Vanaf toppen Naar de dalen In eeuwige deining Van horizon tot horizon Stromen mijn gedachten En ideeën Langs stranden Onder zon Of stormen Zonder merkbare Verschuiving van vormen.…

oneerlijk was geworden door de mensheid zo zeiden ze, en je luisterde omdat er geen licht kwam, Jij raakte me aan in dat verlangen samen te zijn, zonder aanhangsels van dogma’s uit het verleden of angst voor de toekomst je dacht dat jouw denken iets in jezelf was, waar ik niet bij kon met mijn emoties en je had gelijk ik was een individu…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Vaak denk ik, moe van arbeid-in-gemis, (Daar geen uit eigen kunnen dichter is) Dat somtijds in een zeldzame enkeling Door onvoorzienbare begunstiging De geest wel plots de sterke vleugels rept En in zijn feilloze opvlucht schoonheid schept, - Zodat, visioen waar de ademtocht voor faalt! God zichtbaar uit dat menslijk zingen straalt;…

Als ik een dichteres was, dichtte ik dagen over jou hoe ik van je houd en ik bleef je trouw in al die gedichten dag na dag jij, met zovele bescheiden gezichten, met een schitterende lach.…

Mijn vervloekte naam, het leven dat ik haat en dat zware dichterschap: dat moest, dan maar! 's Ochtends kon ik nog uit mijn ogen kijken en de ademhaling was er nog. Wonderlijk dat ik alles op het papier neerleg. De pen houd ik in mijn rechterhand. De pen houdt mij op aarde: dus dan doen we dat maar...…

Een droom ligt in het dichterschap boven het zomerse land van zwijgende wolven in dit eenzame lijf heb ik ooit het hart van een kind gehad zwerven moet ik nu in wildernis over het veld van verlangen terwijl communicatie alsmaar stiller wordt komen dromen terug in mijn lichaam huilt het hart van een vreemde.…

De kunst van relativeren Je eigen pijn verzachten Onvermogen maskeren Problemen ontkrachten De kunst van relativeren Hoe slecht je er ook voor staat Vedriet proberen te reduceren Er is altijd iemand met wie het minder gaat De kunst van relativeren Zeg:"Als je maar gezond bent" De kreet die je dan moet hanteren Ook al heb je geen ene…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

zich iedere ochtend richt naar haar eigen bron ontluikt in rood haar seizoenbaan trekt met ons planetenstelsel hijgend in de nek wie weet is zij de mooiste uit de interstellaire bloemenwei brekend in het zomerlicht dat in eeuwigheidswaarde zijn grootsheid heeft benoemd in het voeren van de passende titel zonnewind ik lach in relativeren…

Ik heb mijn dag niet sprak de eendagsvlieg, maar ach niets is voor eeuwig…

te maken dat op een keer alle wijsheid die geboekstaafd staat mee met de wereld ten onder gaat nadat alles zal verdwijnen het heelal verder zal blijven uitdeinen het is goed veel te weten tijdens uw bestaan kennis na uw dood nergens naartoe zal gaan niets zal blijven dat wilde ik maar even neerschrijven wordt het dan geen tijd om te relativeren…

T leek niet voorbij te gaan Zonder blikken of blozen, Rationeel verkozen, Boven elk signaal op rood Als verpakking voor dwangmatige neurosen Slagregen in elke vezel slaat de maat Signalen zetten aan Neer Nog nederiger Tot ‘n warm degenereren Van een hard gemoed, Van een hard gelaat Ontvouwen gedegen, ‘n Beschouwende staat, Van relativeren…

Aangebrand, Dichterschap, Kringloop, Het huwelijk, Zie je ik hou van je, O-derivaat, Oote, Fanfare-corps, Komtocheensklaarklootzak, Schrijvenderwijs, Poëzie is een daad…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…