Alle inzendingen over Joel OR benauwd

in het dal staan schapen en koeien een mandarijn rolt een citroen rolt jonge bomen rennen langs de heuvels een mandarijn rolt een citroen rolt schapen en koeien blaten en loeien de mandarijn rolt het gras en de bomen wuiven en joelen de citroen rolt…

Tweede Kamerlid Joël Voordewind doet zijn naam eer aan en zijn pragmatisch christen zijn dwingt respect af ik verheug me op kerst en voor de tussentijd op ´veilige´ geesten!…

In dromen martelde ik verwoed, Maar had van niets berouw - Nu ben ik menselijk en goed En heb het Spaans benauwd - ----------------------------- uit: 'Spaans benauwd', 2005.…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

deze muur van vertrouwdheid waar angst en haat samen op woekeren mijn wurgklimop zonder wortels Neem nu het mes in de hand en een moker van hartstocht verlaat me niet als je moet uitroeien mijn angstgezaaid kruid van verlaten Weet hoe ik ooit heb getracht om de liefde te planten die mij beklom tegen die gruwelmuur mijn verderlichte benauwdheid…

Toen je weg was Bleven mijn handen Onophoudelijk naar je reiken Mijn ogen je eindeloos zoeken Vragend of je de stilte wilde vangen Die in de verte lag Het was net alsof Het kind bleef schreeuwen Het kind bleef roepen Het kind bleef vragen Het kind alleen Blijft wachten Tot het krijgt Tot het geeft Tot het krijgt Tot het geeft…

Een geschiedenis ongeloofwaardig zwaar _ toch lachwekkend doch bovenal WAAR drie Russische jongemannen overvallen verlangend naar buit het huis van een rijke dame eisen al haar dure spullen maar zij toont kranig verzet gooit de gewapende aanvoerder plat zit heersend bovenop hem jaagt beide handlangers angst aan die onmiddellijk verdwijnen…

In een verlangen naar geborgenheid gevangen in het net van onzekerheid In een omarming van genegenheid benauwde het gevoel van eenzaamheid…

Op de weg Naar mijzelf Ben ik mij aan het Los worstelen Van alles Wat mij verlamt En benauwd Op weg naar mijn zelf Op weg naar mijn vrijheid Op weg naar mijn zijn…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Zij zien de kinderen die joelen op kraaiende peuters, hun roodhuidenkeel opengesperd en de oudjes steunend op bouwval. “O weet je nog het zandkasteel toekomst” zegt zij, en hij: ”er zijn te veel ratten”. Hij bibbert en slijmt. Te hevig de zomer komt klaar, zon angelt stevig in ’t Avondland zijn gif van de hitte. De wet bliksemt neer.…

Onder die witte lamp en in deze straat,ja in deze benauwde straat achter die groen geverfde deur moet je niet wezen hoor! In die hele benauwde straat onder die witte lamp en achter deze geverfde deur moet je niet wezen hoor mijn kind!…

De brug is in groot onderhoud, bewoners van de overkant zijn lichtelijk benauwd, stel dat je er onvoorzien gebruik van maken moet, is de brug dan te ver?…

adem kwam binnen maar gaf mij geen lucht ik paniekte in nog dieper en sneller zuchten zonder soelaas alleen in ontspanning bleef ik mijn angsten de baas voelde mijn hart als een bonk zonder kracht wist van lekkages dotteren stands en defibrilleren ook dat als dit voorbij zou gaan ik het leven opnieuw mocht proberen…

de lucht is benauwd het ademen valt je zwaar alweer geen regen te bekennen en het wordt er niet beter op volgens buienradar tja, ik denk dat ik maar naar het buitenland verhuis om te verlanden in een buitenhuis of zo en anders de koelkast in- loop om daar te chillen ja, je moet toch wat, je moet toch wat met je spaarzame tijd…

Ze voelde zich bevrijd had zichzelf het kleine meisje van toen kunnen troosten door los te laten wat zo pijnlijk herinnerde aan wat niet haar schuld was de wind streelde een warme deken van liefde om haar heen vlocht troostwolkjes als madeliefjes door haar haren de wind draagt haar fluister ademlang…

Ik heb het Spaans benauwd in dit cadeaupapier en die proppen in mijn maag zitten me tot hier. Wie kwam er op dat gek idee mij zo dik in te pakken, ik wil eruit, ik heb genoeg van ’t schudden in die zakken. Ik ben zo zacht en mooi, wie wil me gaan bevrijden en gunt me het genot mijn charmes uit te spreiden?…

In haar Amsterdamse taaltje Zegt alras een burgervrouw: "Uwé schijnt benauwd te weize!" En de man zegt: "Ja, juffrouw." "Jonges, jonges", spreekt ze verder: Wat 'n mins wel geife sou, Om van sou ies of te komme!…

Mijn wit plafond en ik wij ontwaken weer tezamen. Het bedmetaal en ik wij scheiden minnaars van elkaar. 'k Heb niemand nodig. Kijk hoe ik de theekop stevig kus. Ik wijdopen dode ramen en je geur is buitenlucht. ----------------------------------------------- uit: 'Tussen lelie en waterstofbom', 2009.…

een gedicht, jawel een gedicht, wie weet schrijf ik wel over de buren die joelen en schreeuwen over hoe lief wel en de dood en scheiden ik dicht misschien beter over de stervende cynthia pas ontloken in de pot vergeten bij de waterronde herdacht bij de ophaling iedere week verzand in het jaarbiljet ik zit en ik schrijf boven het gekijf…

De hond zegt waf, benauwd geblaf, 't betekent, 'k moet naar buiten. Ik moet dus gaan, voordat ze 't binnen heeft gedaan.…

Er was eens een man in Den Dolder Die riddertje speelde op zolder Doch plots ging het fout Hij kreeg het benauwd Zijn kop zat klemvast in de kolder…

Het was broeierig benauwd, En dan gaat het makkelijk fout, Ik had zo’n voorgevoel. Die zwoele avond in de zomer, Was de start van een nieuwkomer.…

Het was broeierig benauwd En dan gaat het makkelijk fout, Ik had zo’n voorgevoel. Die zwoele avond in de zomer, Was de start van een nieuwkomer.…

De kinderen langs de vloedlijn, springen en joelen als ware het een heus festijn Pret in hun ogen, onschuld op hun gezichtjes Onwetend dat het hun Zwanedans zou zijn Achter hen flikkeren duizenden lichtjes Reflecterend zonnelicht in het serene water ligt wachtend om hun verhitte lijfjes af te koelen Tot één golf uitwist hun toekomst en hun later…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Vliegen, wanneer land is weggeslagen. Opstaan, wanneer je diep gevallen bent. Gaan, waar je niet kunt staan. Leven is moedig durven voortgaan. Is vrees met open ogen zien. Is angst verslaan. Angst maakt mensen zelfbewust. Vrees kan nooit de bedoeling, van ons aller leven zijn.…