Alle inzendingen over Johannes Passio n

die genen"...houden: ho, he, le, bi, Yt, ‘n griet met ballen zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder het nieuwe klassieke Galakoor…

'n knal en weg was zijn praktijk Johannes liet er eentje razen En het gebouw werd opgeblazen Na boerenkool of stamppot spruiten Vlucht heel de school meteen naar buiten De juffrouw roept: 'De klas uit gauw!…

Andriy en Alina In de donkere kamer het bed waarin nevelige dromen je verzwelgen Je smalle bovenlijf ontbloot ontdaan van het haastig losgeknipte gevechtstuniek In de schaduw een gehavend lichaam je terneergeslagen blik die niets dan het niets ontmoet In tijden van oorlog moet gesneuveld worden lichaam en ziel uit elkaar gedreven Passio…

Windekind vermaant Johannes hangt aan zijn lip Erfgoed me dierbaar.…

Toen gewoon doen Uitzonderlijk was Geworden - en Blasé zijn de norm Kwam daar Johannes, Volkomen naturel en Gewoon zichzelf, Door zijn publiek Onbetwist op nummer 1 gezet En werd de vakjury Subtiel te kakken gezet…

In natter blauw lig jij te liggen heb jij je neergevlijd onbegrijpelijk voor ons, tweevoeters, daar jouw taal niet de onze is harten laaien in de wind verwaaien pogingen tot bevrijding onvrede zingt rond met liefde als leidraad lijkt hoop vervlogen nu de hemel jou zachtjes welterusten kust…

Johannes die alsnog ter ziele gaat: De zingende monteur uit Oudega Maar ook de bultrug in diaspora Die heilloos strandde op een Noordzeeplaat De een kon Voice of Holland net niet winnen De ander gaat straks Naturalis binnen…

Ad Fontes; terug nu naar de bronnen Kom buig je over een antiek geschrift Kaf en koren, bok en schaap geschift Oud terrein wordt hier opnieuw ontgonnen Tolerantiedenken, vroomheid, vrede Ontsluiting van het Nieuwe Testament Zoet is de oorlog voor wie hem niet kent Hij zong van einder, zotheid, goede zede Passio Docendi en Civilité Antibarbari…

Negentiende-eeuw, nederigheid Na 1999 Nimmermeer normale noviteiten In Nanking negentien miljoen nomaden Normoverschrijdend nagenoeg normaal Nee niemand nagelt anonieme namen Nodeloos neerbuigend aan de paal…

Neem iets aan dat is. De kern van een gebeuren. Het feit dat jij er bent. Ondanks alle beperkingen. Ook al word je groot en krachtig, blijf kind in de ogen van je vader. Je weet niet alles, maar wel veel. Er rijpen dingen door je daden... Laat de twijfel ruimschoots toe. Jouw zekerheid - is die wel waar? Van alle kanten intrigeert die…

soms kan ik hem niet volgen soms gaat ie links dan rechts rare gozer die jezus gat in zijn hand lult met hoeren noemt god de vader maria zijn moeder veegt met een zweep het kerkplein aan en met theologen de vloer en blind van liefde de dood in de ogen ondersteboven van het leven aan een kruis…

In Rome ligt een dode paus te kijk: Johannes, die ook na zijn aardse leven Een onbedorven kerkvorst is gebleven; Hij ziet er nog steeds prima uit als lijk. En naast de paus van nu, het is een wonder, Oogt deze goede herder veel gezonder.…

Naar Johannes : 20…

ik kan geen liefdesliederen componeren zoals schubert of johannes brahms. ik kan geen droomgodinnen of venussen creëren zoals rubens of milo. maar één ding durf ik met simpele woorden aan jou te vragen: hallo! maak ik bij jou een tikkeltje kans?…

Johannes stuntte eenmaal, bij mijn weten, Dus mag díens heiligheid een wonder heten.…

Als Zijn lichaam straks gebroken wordt zal er dan iets kostbaars in ons breken iets van hoge waarde niet iets wat je wel missen kan maar wat je alles kost wat je uit handen wil geven want ere wie ere toe komt bij jou en mij moet iets gebroken worden dan pas ruik je die geur van eerbied overal merkbaar waar mensen het kostbare kunnen…

Achter een steen ligt dood verborgen goed verstopt geen kans op morgen zorgvuldig gewikkeld in linnen achter die steen ligt een vraag in diepe duisternis die het licht niet kan verdragen rol de steen maar weg laten we uit de doeken doen de grootheid van God een vriend die sliep mocht daar ontwaken zo is de dood…

Een spiegel toont de waarheid van haar wezen Onbekend Niet haar eigen Het gezicht van een verloren ziel Zacht wenend zonder tranen De nacht onthult haar betraande ogen De dag verhult haar huilend gezicht Gezien wordt zij nimmer Gezien worden wil zij des te meer.…

We moesten even voor het ergste vrezen Maar waar nu echt het einde was verwacht Werd Johan Heesters toch nog 108 Dus hulde aan dit Broze Opperwezen Je gaat -want dit gaat elk verstand te boven- Nog meer in hem dan in de Sint geloven…

Het licht valt weer op de juiste plek bij de armsten verzacht de buskruit dampen zijn atelier ademt sfeer het alledaagse houdt op linnen doet ‘t licht met kleur bestrijken tot onze verbazing keer op keer op het gezicht aangebracht in lichtpunten zonder smoor zien wij het wereldse schitteren met een parel aan haar oor.…

(in den beginne was het woord) hij onderkent de oorsprong in het licht uit licht geboren hier schouwt een arend hoog en diep en staat hem bij het dichten bij -------------------------------------------------------- 27 december 2001 Sint Johannes de Evangelist Zonneleen 27 Zie voor de bij dit beeldgedicht behorende afbeelding en voor commentaar…

Ik moet kiezen Tussen Herman Brood Of Johannes Calvijn Twijfel verboden Het is of dansen met de dood Of leven met hellevuurse pijn Gelukkig ben ik ergens anders geboren Dus niet nodig mezelf te tormenteren Om te kiezen tussen twee voorbeelden Die nooit en te nimmer Mijn leven zullen dirigeren…

De bij Texel aangespoelde bultrug Johannes is gestorven. Het laatste levensteken was het knipperen met de ogen. De bultrug die bij Texel is gestrand Neemt met een knipoog afscheid van het leven, Alsof zij op de valreep aan wil geven: “Mentaal is er met mij niks aan de hand”.…

1952 is het net nadat voor vakantie de teevee op zwart gaat Als jouw vogelvlucht van leven in de oogstmaand start van de historisch eerste formule 1in zandvoort noch hevige regenval toen in een engels dorpje krijg jij niks nog mee ondeugend gegroeid tot een ware pietje bell hoor je van een zelfmoord door marilyn monroe gepleegd…

Blijven geloof, hoop en liefde, schreef Johannes.…

Zijn leeftijd was gezegend: vierentachtig, Doodop was hij als Parkinsonpatiënt En als je reeds op aarde heilig bent Wordt je de hemel sowieso deelachtig En dus begrijp ik eigenlijk niet goed Waarom je voor de paus nog bidden moet.…

Ach rode geranium wel-vertrouwd, Ach lieve lobelia blauw, Waarom gij mij toch zo droevig beschouwd? Voor wie draagt uw gezicht, in ’t morgenlicht Die schittertranen van dauw? Och weet je dan nog van de oude tijd Toen de tedere nachtegaal zong, Toen de elven dansten op ’t mostapijt. En het maanlicht zo stil en de hemel zo wijd En de wereld…

Naar Johannes 12 : 8 en Hooglied 1 : 12…

Johannes 6 : 1 – 15 en 22 - 35…

van het ene op het andere moment sta ik hier naakt, nu niets meer is, zoals het was te midden van al die scherven zoek ik krampachtig naar houvast in dat wat leven heet wat eens mijn basis was, is veranderd in onzekerheid cement omgezet in tranen, voelt het als één grote zee waarin ik stuurloos ronddobber, in de hoop langzaam weer grip te…