Alle inzendingen over Klaart

Laat hem door Zijn polsslag leven, geef hem storm En van elk woord het vruchtgebruik, Maar wek hem niet, verstoor De klaarte van zijn versvorm Niet. Met rijm dat zijn verbeelding fnuikt. ------------------------- uit: 'Dalida', 2004.…

Wolken jagen, Wolken jagen, De onrust moet eruit - Zonder vleugels komen Mensen voorbijgedreven; De lucht klaart En kleurt hemelsblauw, Tussen twee knuffels En een zomervest Bloeit een zonnebloem Bad Meinberg, Duitsland, dinsdag 12 augustus.…

Je ziet weer de bomen door het bos, en dit licht is geen licht maar inzicht: er is niets nieuws onder de zon En toch is ook de nacht niet uitzichtloos,zolang er sneeuw ligt is het nooit volledig duister, nee, er is de klaarte van een soort geloof dat het nooit helemaal donker wordt. Zolang er sneeuw is, is er hoop.…

Op een wakkere morgen waar klaarte op de toppen ligt herhalen wij de nacht met mond over oor wordt er gefluisterd met een lichtende adem over tedere ongrijpbaarheid en een zachte stilte. Zo rekken we nog even ons en de morgen tot een zichtbaar genoegen en koesteren meermaals de prille ochtendzon.…

de druipende grijze lucht tovert het weidse perspectief in een oogwenk om tot een doorweekte groene lapjesdeken neerslag penseelt geen pastel verdiept luminescente accenten tot meer contrasterende tinten een streek vol impressionisme met vlekkerig uitgelopen kleuren tekent het landschapsschoon naar een indrukwekkende klaarte…

op klaarte die straks gaat komen hoe toen en gisteren worden opgelijst als in een oud gedicht.…

Mijn leven is veranderd ineens een andere draai het komt écht door jou dat ik naar liefde zwaai Een prachtige rode draad van liefde zo heerlijk zoet wandelt nu door mijn leven het voelt waanzinnig goed De wolken kleuren helder de lucht klaart hemelsblauw het is niet te verwoorden hoe zielsveel ik van je hou…

In de mist is trage een os met een ossewagen stappend naast de mist nooit mist zijn maat de os van de ossewagen Uit de mist in de mist met de hortende wagen dut de wagenvoerder zich niet vast in een spoorloze slaap Achter aan de wagen drijft lantaarnlicht een geringe wig van klaarte in de donkerdiepstraat…

In de mist is trage een os met een ossenwagen stappend naast de mist nooit mist zijn maat de os van de ossenwagen Uit de mist in de mist met de hortende wagen dut de wagenvoerder zich niet vast in een spoorloze slaap Achter aan de wagen drijft lantaarnlicht een geringe wig van klaarte in de donkerdiepstraat…

Soms weet ik niet meer wat te zeggen, te denken of te vragen, te dromen ook; de dagen zijn zo anders nu, zo vol van licht dat toch geen klaarte brengt, dat doet verstillen.…

verdwaald in donker licht zoek ik mijn vertrouwd gezicht wat bij klaarte niet meer lukt jong en fris zijn weg voor goed op reis met tijd, zo snel bewijzen zijn er wel als ik zie, mijn gerimpeld vel !…

Mijn leven is veranderd ineens een andere draai het komt écht door jou dat ik naar liefde zwaai Een prachtige rode draad van liefde zo heerlijk zoet wandelt nu door mijn leven het voelt puur en erg goed De wolken kleuren helder de lucht klaart hemelsblauw het is niet te verwoorden hoe zielsveel ik van je hou…

De zomertijd komt: jurken uit de kast Het weer klaart op, de kriebel kruipt in 't bloed Zo'n kittig jurkje doet het altijd goed Werp af die koude loden winterlast! Design van Wendy voor een joet of vier Dat scheelt weer geld en vele meters bier!…

Klaart op, en de eenzaamheid verdwijnt…

En toch is ook de nacht niet uitzichtloos, zolang er sneeuw ligt is het nooit volledig duister, nee, er is de klaarte van een soort geloof dat het nooit helemaal donker wordt. Zolang er sneeuw is is er hoop. ------------------------------- Uit: 'Zolang er sneeuw ligt'.…

Nu in duizend ongedane daden in klaarte oplicht al geheel het pad met de uitgesponnen levensdraden en niets nog wijst naar vrijheid die het had verborgen in het draaien van het rad, nu het haar licht als git ontvangen heeft en er geen hoop meer in zijn duister leeft, nu feit de nood opheft aan menig woord, nu rust de spin gevangen in haar web…

Het klaart op, de storm gaat liggen, de wind neemt af. Wolken breken, de regen, moet het opgeven. Grijs wordt blauw, De gouden zon, wordt geboren, ik voel de stralen, op mijn gezicht en sluit mijn ogen. Direkt voel ik weer kou, het betrekt, de zon vervaagt. Ik voelde me, intens gelukkig, ...heel even...…

Een vogel klaart dat klusje met gemak, Maar hoe kom ik in godsnaam op zo‘n dak?…

letters brieven woordenwisseling kennismaking gezichten glimlachend aarzelend doorbraak overgave goed gevoel veilig gevoel wegkruipen tevoorschijn komen zonder maskers façades met openheid-klaarte weg zwaarte jij ik wij zij aan zij vrij…

Bij het avondgebed kunnen vragen samen met lof van allerlei aard rijzen mogen daarbij de woorden van de kleuter die naar bed gaat in de volwassen geest komen lieve God dank U dat ik vandaag op school zo heerlijk mocht spelen in het poppenhoekje deze wonderlijke klaarte doorstroomt als zuiver bergwater het lagere dal van…

Het vernedert hun gebeuren, verzaakt aan de korst, vergiftigt vergiffenis, en schilfers nijd vergrijzen wat het maakt tot een geschiedenis waar zij niet is: tot zij zichzelf hervinden in gemis, regent het pek op lust, en leegte klaart hen uit tot schande die hun leed vergaart.…

de leunstoel kraakt klaaglijk de sprei verspreidt een urinegeur de brillenglazen bieden een morsig perspectief hij zucht ongrijpbare aaneengeregen dagen van samengepakte wolken in een spaarzaam moment van klaarte zegt hij Hodi mihi cras tibi heden ik morgen gij vertaal ik hij schudt nee nee heden gij morgen ik…

onder dadelpalmen aan een springfontein begroet ik opgetogen de klaarte van je ogen het naakt geluid van prille woorden klatert in het water ongestoord je glimlach klimt amandelogig in de nieuwe dag je adem huivert argeloos schep ik met ijle handen witblauw een broos geluk met weinig woorden water uit de bron gewoonweg door…

Kilte in uw klaarte, mijn woord ben ik.…

het licht is langzaamaan de volle kleur gaan dragen vloeit trager uit in bezwangerd zijn met vrucht en rijpend fruit streelt met warme hand het graan tot goud na lange zomerdagen speelt transparant met wind in koele tint als de forel weer springt tijd ontlaadt het licht en klaart in strakkend blauw de eerste komst van ijle kou…

wie kent de dirigent van het windconcert dat lentes tonen preludeert in pril ontluikend groen het adagio laat trillen aan de horizon van zomers warme dag finaleert in oogst van geurig donkerrode klanken in volle herfstlach pas als de laatste toon bevroren is klaart vorst de twinkelende sterren zien we hemel in de ogen van…

Straks - o, de kláárte, U zién te mogen.…

Er goort een gordijn voor het verleden rafelt mijn herinnering stuk een laatste lief sloeg de deur verdovend dicht schrikbeeld uit vergeelde krant bed hinkend op drie poten slaat terug in oude stand bereidt om weer een nacht mijn lief te dragen robuust stammend uit de tijd van grootvaders escapades streel ik het voeteneind klaart in mij…

op een morgen als de dag klaarte uitbreidt zullen de tuinen in zee verdrinken wij zoeken samen ons en onze stemmen in elke nacht geven ons in onze monden woord voor woord krijgen er nooit genoeg van elkaars adem te zijn ’t licht valt in de kamer waar jij lucht bent en ik zoek langs oevers uren jou in mijn zee.…

een laatst sneeuwgordijn rafelt losse plukjes hagelt kleine stukjes in smeltend samenzijn de noordooster klaart de lucht en na een aard uitstralen kunnen we de schaatsen halen wij zijn niet uitgeblust laten snelheid ons plezier bepalen op sloten en kanalen met koek en zopie in de rust eindelijk gaat de vorst de erfenis inschalen…