162 resultaten.
winterslaap
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 692 het eeuwenoude bos staat bloot
de aarde heeft zich nu verhard
is wit in plaats van donkerzwart
een ijzig laagje dekt de sloot
de dag de tijd is zonder kleur
de oostenwind beademt kil
de toppen van de bomen stil
gebroken grond een diepe scheur
van buiten lijkt het eenzaam koud
maar wie hierin gezworven heeft
weet al wat is gestorven leeft…
mijn eerste adem
netgedicht
3.0 met 37 stemmen 5.739 ik wentel in water
zo warm om me heen
een veilige wereld
voor mij heel alleen
dan duwen plots krachten
mijn lijfje er uit
wat mij staat te wachten
is kou op m’n huid
een stem: ’t is een meisje!
mijn borst zuigt zich bol
dan slaak ik een krijsje
en adem me vol
ik glibber en bibber
want fris is de lucht
maar…
zoetgevooisde verte
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 668 geen zoetgevooisde verte
geen hemel van satijn
bekoort mij meer
dan elke keer
weer veilig thuis te zijn…
water
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 766 water, wiegend water
water van voor mijn bestaan
waarin ik wentel
waarin ik wacht
water, waar kom ik vandaan
water, weeënd water
water waar vloei je me heen
waar is het wonder
waar ik op wacht
water, ik voel me alleen
water, wassend water
water waarin ik mij baad
waar al mijn weerstand
weinig meer weegt
water, ik was mijn gewaad…
Lofzang der lippen
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 1.298 Het teerste roze,
het zoetste goed;
mijn mond verlangt
naar uwe weelde.
Uw zoenen zijn
als zacht satijn,
waarmee gij mij
ten dode streelde.
Herboren tot
gedeeld genot;
uw welving volg
ik in het laven.
Gij drenkt en kust
mijn lijf tot lust;
hoe stilt gij mij
tot overgave.…
door nacht en dauw
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 587 door nacht en dauw al urenlang verborgen
ontwaak ik elders in mijn eigen tuin
bezeer me dwalend aan de hopen puin
en voel de angst die mij opnieuw wil worgen
vermoeid om telkens voor mijzelf te zorgen
buig ik mijn hoofd en houd het nog wat schuin
een oud omhulsel roerloos leeg en bruin
op deze nog te vroege voorjaarsmorgen
een zwart satijnen…
lente
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 913 vandaag ben ik zo in mijn schik
want speenkruid stilt dit ogenblik
reeds in de vroege morgenstond
spriet groen al uit de zwarte grond
en op mijn wang verschijnt een blos
de ribes gooit de trossen los
zo zacht als poesjes die ik streel
zijn katjes zilverzacht fluweel
een merel kwettert liefdevol
de prunus barst z’n kopjes bol
ik zucht…
groter liefde
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 449 liever zou ik eigen leven
aan de dood gewonnen geven
dan mijn kind, onschuldig nog
dat is echte liefde, toch?
Vader God, hoe kon U geven
d’Allerliefste van uw leven
Eigen Kind, onschuldig nog
is dat echte liefde, toch?
Goede Vrijdag, Gods verdriet
groter liefde ken ik niet…
groter liefde
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 744 liever zou ik eigen leven
aan de dood gewonnen geven
dan mijn kind, onschuldig nog
dat is echte liefde, toch?
Vader God, hoe kon U geven
d’Allerliefste van uw leven
Eigen Kind, onschuldig nog
is dat echte liefde, toch?
Goede Vrijdag, Gods verdriet
groter liefde ken ik niet…
groter liefde
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 1.314 liever zou ik eigen leven
aan de dood gewonnen geven
dan mijn kind, onschuldig nog
dat is echte liefde, toch?
Vader God, hoe kon U geven
d’Allerliefste van uw leven
Eigen Kind, onschuldig nog
is dat echte liefde, toch?
Goede Vrijdag, Gods verdriet
groter liefde ken ik niet…
zeewaardig
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 1.036 ik heb mijn vloot verbrand;
wat leugen en geen
waarheid was
mijn verse wonden
spoelen schoon
in deze zoute plas
het tij
tilt mij
zeewaardig…
lof der rijpheid
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 724 hoe zacht groeit stevig
vlees tot lust
de vrucht
die gretig lippen kust
hoe zuigt een mond
die open sluit
de nectar van
het vloeiend fruit…
van slag
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 701 mijn hart tikt sneller dan de tijd
door mondig opgewonden zinnen
en ademloos opnieuw beginnen
ben ik het ritme even kwijt…
rondom jouw mond
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.526 je sterke lijf is zachter dan ik dacht
je vingers vaardig in oneindig strelen
nog speelt er ’s morgens na dit zoete delen
rondom jouw mond een glimlach van de nacht…
kroondomein
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 927 hij ziet in haar het onbeschreven blad
en laat de regels vrij en vloeiend rijmen
door vingertop beheerste woordenschat
graveert in haar zijn warme hartsgeheimen…
zee
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 578 in golvend stromen
uitgevloeid
trek jij je traag
terug
wijl zout op zand
verzadigd strand
stil na-ebt op
haar rug
nog rust
de kust
der dromen
tot zij weer
samen komen…
het lachende konijn
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.058 een meisje speelt temidden van het koren
de middag golft van warme zonneschijn
zij duimt zichzelf in slaap en wordt herboren
met op haar arm het lachende konijn
zij streelt het zachtjes langs de lange oren
en vraagt zich af of dit een droom kan zijn
ze zwijgt omdat geen mens haar hier kan horen
dan op haar arm het lachende konijn
met knuffelen…
liever dan
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 781 woorden
die ik aarzel
neer te schrijven
omdat ik nu nog
over leven zoek
dat jonge takken
buigzaam zijn
en veiligheid
van hogerhand
dàt
liever dan
mijn onmacht
geen blad verbied ik
dat het valt
móet aanzien hoe
de tijd zich rijpt
huiver duikt
mij dieper in mijn kraag…
Zuiderbuurt
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 657 Een windvlaag veegt de blaadjes door de straat,
geeft zon een baan door vrij gevallen takken;
ontbloot de nerven in de stam die staat
vanouds tussen de wandelende hakken.
Ik slenter dromend, kramen schreeuwen luid,
het zachte licht doet onderhuids verwarmen;
ik laat me - met een visje onderuit -
maar door het ritselen der herfst omarmen.…
golven
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 473 gaan
en komen
hier en daar
vloeien
over
in elkaar…
vuur en vlam
netgedicht
2.0 met 18 stemmen 974 beuken branden
geel oranje
tooien zich met
vuur en vlam
lege handen
beven van m’n
koude lichaam
guur en klam
herfstgloed wil
je mij verwarmen?
neem me even
in je armen!
wie mij in
omhelzing nam
was de zon die
binnenkwam…
suikerbrood
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.112 hij is op haar zij is op hem
nog staan ze samen in de keuken
te minnekozen zonder rem
maar toch zijn sterke handen jeuken
hij tilt haar van het aanrecht af
en zegt ga nog wat buiten spelen
ik wil wat bakken en voor straf
moet jij straks alles met me delen
en met zijn hoofd nog bij haar zoet
oneindig deze maat van mondjes…
file-leed
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.160 tranen staan te wachten
ritsen harten in een lijf
het komen sterft een stille pijn
een paraplu drupt liefde
het hoofd dat het recht heeft
gemist breekt in het kind
het laatste is het sterkste blad
voor altijd eenzaam in de mast
een tijger vijlt zijn nagels wakker
de woudreus weet de weg
een zee ligt aan de overkant
de oostkust buiten…
aan mijn lieve moeder
netgedicht
3.0 met 32 stemmen 5.727 dat ik dit nou niet eerder heb gedaan:
een ode schrijven aan mijn lieve moeder
voor mij had zij toch immers altijd tijd
of ik een lieverd was ofwel een loeder
als kleutertje of in de puberteit
zij leerde mij hetgeen ik echt moest weten
ze zorgde en ze raakte mij niet kwijt
als ik de weg naar huis eens was vergeten
is zij altijd naar mij…
mijn kind mijn kind
netgedicht
2.0 met 17 stemmen 1.893 mijn kind mijn kind
ik ben zo trots
op alles wat je
zelf al kan
mijn kind mijn kind
ik huil met jou
om alles wat je
overkwam
mijn kind mijn kind
wat heb ik vaak
van jouw plezier
genoten
mijn kind mijn kind
spelenderwijs
liep je
in zeven sloten
mijn kind mijn kind
soms ben ik bang
hoe gaat het met je
morgen
mijn kind mijn…
keerpunt
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 3.432 levenslang gevangen
wanhoop in het hart
onvervuld verlangen
voortdurende smart
heimwee naar de hemel
naar geborgenheid
hunkering naar liefde
nu en voor altijd
Jezus is gekomen
keerpunt in ons lot
oorsprong aller dromen
veilig thuis bij God
liefde zonder grenzen
rustpunt voor de ziel
hoop voor alle mensen
kom en kijk en kniel…
Zo zoekt mijn ziel
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.081 De takken kaal, de bomen staan nu bloot;
het bos verkeert in ’s winters hongersnood.
De koolmees zoekt het berken vogelhuis:
zo zoekt mijn ziel naar redding van de dood.…
maar één keer
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 419 ik droomde dat ik wakker werd
op deze nieuwe morgen
en door mijn raam heel in de vert’
zag ik de zon verborgen
verschijnen in het ochtendlicht
over een witte aarde
ze scheen op mijn ontwaakt gezicht
dat kalm naar buiten staarde
ik hoorde bomen sprekend stil
mij vragen om te zwijgen
want dit moment en deze dag
zal ik maar één keer krijgen…
werkwoede
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 2.273 vandaag is het de hoogste tijd
ik wil die vieze stofboel kwijt
waarvan ik maar moet niezen
gevallen kruimels boterkoek
en spinnenwebben in de hoek
ik heb ze in de smiezen
ik spic en span me spoedig in
het zweet staat op mijn onderkin
van zuigen en van kloppen
ik blik en veger in het rond
ik raag en zwabber het plafond
en ben niet meer te…
poëzie
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 479 als ik niet weet
hoe of het heet
dan voert mijn ziel naar zinnen
waarin ik bèn
en dàt herken
wat mij ontroert van binnen…