het lachende konijn

een meisje speelt temidden van het koren
de middag golft van warme zonneschijn
zij duimt zichzelf in slaap en wordt herboren
met op haar arm het lachende konijn

zij streelt het zachtjes langs de lange oren
en vraagt zich af of dit een droom kan zijn
ze zwijgt omdat geen mens haar hier kan horen
dan op haar arm het lachende konijn

met knuffelen is zij de tijd verloren
en diep van binnen bleef dit meisje klein
nog koester ik tot aan het ochtendgloren
mijn armen rond het lachende konijn

Schrijver: klaasje, 9 oktober 2004

doldersumszonnet.nl

knuffelen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 15 stemmen 1.058