Alle inzendingen over Klankbord...

mag ik naast je staan mijn vleugel om je slaan je even warmen zonder armen om de wereld te bekijken in samen vergelijken ik kom niet van zo hoog geen regenboog of hemel gewoon een alter ego een klankbord waar je tegen praat als het soms moeilijk is of alles minder gaat ik groet je in de dingen die je ziet bloemen en de zon…

treinraam een wereld vliegt voorbij boerderijen weilanden een dorp een stad piepende remmen verbazing schrik wat is er aan de hand wat is er gebeurd een lichaam op de rails bewegingloos ambulance politie vreselijk vreselijk ze praten vertellen hun verhalen emoties verdriet in de coupé zes mensen voelen verbondenheid hebben een klankbord…

mijn steunpilaar en klankbord mijn zon en maneschijn. mijn wijn die aldoor beter wordt, van 't liefdeslied 't refrein. mijn droomprinses, mijn toverfee, mijn sprookjeswens die lukt. mijn haven aan de wereldzee, de bron van mijn geluk. met jou zijn er geen grenzen de hemel komt nabij.…

verwelkte bloemen naast onbestendig voorjaarsfruit in de schaal van de markt in Portugal toen we afscheid namen van de winter en dat je mij geen gedag zei in de nacht, was een vederdroom een lichte tedere veronderstelling van eenvoudig jongleren met liefde die niet stilzat gewoon in lentetempo was het in het dromen niet banaal om een klankbord…

we delen deur, dezelfde kleur in vreemde ogen, ik ken ze niet maar zal je zeker mogen zo koester ik je privacy ik kan je ook gaan weten om je dan als klankbord te vergeten ik geef je geen gezicht en poets de deurmat met mijn voeten doe vooral aan anderen de groeten zo gaan we uit elkaar en dwalen tussen mensen, ogen op de grond die…

iedereen verzamelt vrienden om zich heen gaat relaties aan zoekt anderen waarop men kan steunen of gewoon om zo af en toe tegenaan te leunen zoals zo velen zoeken we iemand om iets mee te delen iemand die iets meer wordt dan slechts een klankbord zo iemand behoort tot de wensen van vele mensen zo iemand die naast je staat en je niet…

speel muziek in het klankbord van je ogen verwonderd zing je van verdriet voor het applaus heb ik te lang gebogen hoog zet ik de tonen aan in ijlte van verlangen met grote koren laat ik mijn emoties gaan je blikken blijven aan me hangen bassen dreunen hun refrein in ritme van de paring genot is stil doet pijn passie wint we delen…

ik speel muziek in het klankbord van je ogen verwonderd zing je van verdriet voor het applaus heb ik te lang gebogen hoog zet ik de tonen aan in de ijlte van verlangen met grote koren laat ik mijn emoties gaan je blikken blijven aan me hangen bassen dreunen hun refrein in het ritme van de paring het genot is stil, doet pijn de passie…

Maria het lot van hun beider bestaan anders kan ik het niet omschrijven waarom vangt bij zijn geboorte alleen hun lijden aan ‘k zal droefenis moeten aanvaarden of is dit beeld een onjuiste waan ‘k zal mijn eigen interpretatie geven die anders valt in te schatten waarom zijn dood als er niets is veranderd hij alleen nog fungeert als klankbord…

Al die innigheid in beider blik ontloken, op het rijke klankbord van verlangen, rijpt een bonzend hart onafgebroken in haar schoot, kwetsbaar maar onbevangen. “ De ritmische creatie van schoonheid vertolkt in woorden heet poëzie” W.Shakespeare…

Wat ligt dit eng dicht bij elkaar met liefde is alles toch gestart de kleine hummel genoot er van veel liefde werd geschonken hij groeide op, de kleuter in liefde werd groter gegroeid kreeg stem en ideeen de liefde werd een klankbord ach jongeman, wat was je lief ondeugend kon je ook wel zijn maar vergeven en vergeten was op ons lijf…

baarmoeder van zijn kunst, door de getijden heen in het vergankelijke mee te trekken daar, buitenaf verbeeldt hij als minimalist het wezen van de schepping in eeuwige verwachting en vertelt ons vaak in turquoise of in opvallende gevulde leegte wat een almacht zou willen hij is daardoor een artistiek klankbord…

grootste vorm van de natuur dit gegeven niet tolereren ik zou dus kunnen zeggen luister en kijk daar bij de cameliabloemen viel het ons al op waar bijen ook al honing hebben geproefd wij in de verte die dag de roep van deze koekoek ontroerd vernamen ook spraken over stapstenen keien in de rivieren ook van Noorwegen Afrika en Zweden als klankborden…

de mechanische dichter voor de start freest hij het tandwiel van taalvaardigheid: verwijdt betekenissen, polijst syllaben, ordent klinkers op het klankbord van welluidendheid duidt sublimerende berichten en verhalen wringt de verhevene lyrisch uit, hangt hemelse in schrale wind te drogen, zet de dichtpers in gebruik woordenstromen wroeten…

Nee, deze gehoorgestoorde zwijger verwijlde in een spraakarm vacuüm...maar met een des te rijker klankbord hoorde hij vogelgeluiden in zijn mentaal auditorium... ___________________________________ SILENTIUM Silentium, zei Tacitus heel lang Geleden, is mentale vogelzang Zijn sprakeloze stem is men vergeten Waarom hij zweeg heeft niemand ooit…

Jij klankbord van mijn ziel die nooit zo hoog had gezongen en jij die met nog hogere klanken inviel toen ons lied voor altijd had gewonnen. Jij mijn avondlijke ster verzilverend mijn nachten en jij die sluimerend blijft wachten al ben jij daar zo eindeloos ver.…

zijn ben je tegen of er voor voorkom jouw eigen pijn Hoe groot kan het verlangen zijn behagen of ziels alleen echte liefde is echt fijn voorkomt een hart van steen Mensen weten het altijd beter ondergesneeuwd in jaloezie hun mening klopt soms van geen meter gewoon mijn gevoel zoals ik dat zie Vier jaargetijden zijn dus goed als klankbord…

Neergestreken meeuwen op een veld gegroefde aarde, springende stippen van lijn naar lijn, als muzieknoten die afhankelijk van een notenbalk zijn en het azuren hemelblauw als klankbord aanvaarden.…

is veel sterker dan het wellicht lijkt Hardop zeggen dat ik van je hou gebeurt immers niet iedere dag Evenals je zeggen dat ik blij ben dat ik mijn leven met jou delen mag Dat je als enige echt alles van me mag weten, op elke vraag een antwoord krijgt Dat jouw woorden maken dat ik soms op andere gedachten wordt gebracht Je zeggen dat je mijn klankbord…

Ach, nu weet ik het wel te benoemen hoop, geloof en liefde en soms ‘klankbord’ hoewel het met de paplepel is ingegeven is het moeilijk loslaten van eerdere namen God, vader, Zoon en Heilige Geest Jezus zal een mens blijven zoals hij was ik bleef met recht opzoek naar God en ben beland bij de drie waarvan ook een hugenoten kruisje rond mijn…

de wadden eilanden elanden mijmeren reanimeren herenigen herinneringen drogredenen Denen drogeren regeren beleefd bezwaard zwaartekracht zwaardvis dorade eet smakelijk schrikbarend lekker zeg Spinoza verlichting spinazie maffiosi tiffosi garnaalkroketten schijnconstructie boa-constrictor belwinkel rinkeldekinkel klankbord koorddanser…

(fragment) Wat is 't me een zoet genoegen, dat de ervaren hand de toetsen duwt en, over 't juublend elpen blad de volle jacht der klanken stuwt; wanneer ik elke noot ontmoet, met wisse slag op vaste maat, op iedre klop van 't drijvend bloed een toon van 't klankbord wederslaat.…

in de uitverkoop ze prediken hun mores die eenieder zal vereren en lukt het niet een zondaar tot de waarheid te bekeren dan volgt een kanonnade op het rode klankbord 'Joop' een vijand is een Nazi, een proleet of misantroop met zulke lieden gaat men uiteraard niet discussiëren gedachtegoed van rechts valt sowieso niet te verteren geen denken…

wilde wateren passeerden meedogenloos, voorbij het klievend kielszog van nabij, als zij mij raakten met hun sprankelend vuur als een ballade met teksten die niemand wenst, die aan alles grenst als gitaarmuziek met innerlijk klankbord die niemand kent..…