Alle inzendingen over Klokje rond

Je komt tijd te kort vooral als je ouder wordt het leven gaat eigenlijk veel te snel wat is nu een seconde een tel de tijd raast aan ons voorbij kon je het maar weg doen even opzij het klokje slaat op hol de dag is al weer vol…

Je stem klinkt als een helder klokje in de nacht. De traan die rolt over je wang brengt mij in verwarring, maar jouw ogen maken mij weer blij: het is een traan van geluk.…

voelbaar dun speelt wind in stil verwachten dwarrelt sneeuw als schicht door lantaarnpalenlicht dempen voetstappen het naderend geluid vorst kraakt er bovenuit tot het klokje klinkt de wereld zich bezint op het goddelijk geboren kind…

gisteren op weg naar zierikzee met een handklokje afkomstig uit arnemuiden bedacht ik toen mijn klokje luidde iets dat in de trein niet hoort het betrof twee geliefden die in elkaar opgingen met in de coupé geruit en in de strik een lachtende derde uit de betere kringen iets dat inderdaad niet spoort…

Zo nu en dan raak ik totaal overstuur, denk ik maar een ding, draai hem terug, dat klokje aan de muur. Ik hou van je lieverd…

Als je naar me lacht, Gaat m’n hart open Als een soort klokje dat slaat, Maar dan beetje harder Als je naar me kijkt, Voel ik je warme blik Als een soort vlinder die landt, Vlak op m’n schouder En terwijl je lacht en kijkt Hoop ik dat je in me ogen leest Wat ik denk..…

Eenzaamheid is een ver huis Een bemost graf, foto van een vrouw Een kalender met verjaardagen Dat tikkend klokje op de schouw De flat is comfortabel, het eten goed De verwarming staat op 20 Ik kijk uit naar het lieve meisje dat elke week mijn voeten doet…

Ronde na ronde vliegen ze de duiven in een vlucht Ze hebben weet van zon blauwe lucht en vrijheid Ze hebben alle tijd hun cirkeling te maken Acrobatiek tegen een herfstblauw decor en de nieuwbouw aan de IJssel Ze zitten goed in hun vel deze gevederde vrienden.…

De krokus haast zich naar de velden de narcis danst al op de wind het klokje wil zich gaarne melden en speenkruid gaat al door het lint De pinksterbloem is ook in aantocht daar glinstert al een boterbloem het fluitenkruid komt zo in optocht met de fanfare van bijgezoem Eerst nog wat madelievenkransjes wat paardebloem en gladiool de klein…

Vreemde blikken wachten niet Vreemde blikken vragen niet naar de pijn die hem achterlaat in het dode moment en de brandende gedachten op de berg die hij geel wil verven. Hij springt geraakt en stijgt op met een versnelde wraak. Want hij is de vreemdeling die lijdt maar niet sterft en zijn fiets…

ben ik dit, zo rond en dik. een broek die strak zit, dit ben ik. waarom ben ik dit, in een trui die niet lekker zit. dit ben ik, rond en dik…

Je kunt er lyrisch over praten Met wijze mannen over filosoferen Over dichten of prachtig musiceren Er van houden of het oprecht haten Maar er ligt een grasmat op de grond En de voetbal die is rond…

de dag is rond. Het is dan goed voor jezelf na te gaan wat beter kan voortaan. Dit is goed; Dat was verkeerd. Hopelijk weer wat geleerd!…

De ronde van Bergen aan zee was heel zwaar en dat viel 'm niet mee, maar uiteindelijk vond hij zich niet meer zo rond, want hij deed aan een afvalrace mee.…

de stilte spreekt in de verwrongen armen van het ven; ik verzet mij niet het is een soort afscheid, een knetteren zonder geluid dat vuisten schept uit het water ik wil luisteren en laat de oever over zichzelf buigen herhaal mijn en jouw naam tot maanverloren vlecht en wacht, wegrimpelend, op een vonk waardoor zintuigen weer gaan glanzen…

postbode gezocht zwaar tillen en glibberen pinguïns ontwijkend…

en klapte met zijn hand, hard op haar ronde kont de reactie kwam vrij redelijk snel ze draaide hem een ferme lel zijn kaak verkleurde werd bloedrood zijn geilheid stierf, zijn mond bleef… dood!…

Nog een bezopen regeltje: 'Het klokje klinkt toch nergens zoals thuis.' Dat 'huisje boompje beestje' wordt een kruis! En 'Eigen haard is goud waard': weg dat tegeltje! Per dag gooi ik nu één zo'n wijsheid stuk. Zo brengen scherven toch nog wat geluk.…

een volmaakte vorm een bol zelfs als een mens zo wordt geen boven- geen onderkant geen voor en geen achter zelfs geen opzij ik rol met jou langs de grachten op de stoep jij neuriet een jeugdig liedje dat in jou steeds langer wordt en ik zing voluit met je mee…

kus je sus je wel bespraakt streel je heel je zoek geraakt buiten sluiten onvolmaakt zin je min je vrij gemaakt…

De Mol schijnt Endemol weer terug te kopen De cirkel lijkt voor even eeuwig rond Nu hij zichzelf voor drie miljard hervond Maar even cyclisch gaat het weer verlopen Want ook heroverde identiteit Wordt desgewenst tot verkoopprijs herleid…

Elke maand is de maan vol en even groot en rond. Maan, moeder der idee, het ding onkenbaar. Vol is zij het voorbeeld van cirkel, onaantastbaar gaf zij ons te denken, schiep de rechte lijn. Een appel is nooit zo rond, te eetbaar daarenboven. ---------------------------- uit: 'Landgoed', 1989.…

Alles is rond in de ochtend zoals de zon zich krult om de nacht. De sterren, de maan rollen rond je naam zonder zucht, aarde. In de kamer, in de tuin zijn zelfs geen hoeken. Alles is rond en licht.…

mijn hart klopt sneller van ellende nu ze van me wegloopt zie ik haar in het zonlicht en voor de laatste keer haar kont rond als de aarde…

ingestopt toegedekt dromen en weer gewekt feeën met moedermond dansen rond kinderbed…

Ik heb het bij de vrouwen nu verbruid, Maar ik kom er tenminste rond voor uit.…

ik hoorde het klokje van de verre abdij zag muren in warmte trillen tegen het silhouet van de toren nabij goud golfde koren onder een warme wind eindeloze zomers zijn hier geboren waar koeien vloeiend hun rust herkauwen het vogel concert nadert zijn einde monniken gaan in stiltegebed hun brevier kent de regels gesprekken…

't Is avondstil .Ik hoor een klokje slaan de hemel roept mij, om tot U te gaan Uw engelen liggen al in aanbidding neer ook ik breng een lofzang voor mijn Heer! U legde zelf de woorden in mijn hart die doorheen de dag gaven moed en kracht en woord na woord vormden zij 'n liefdeszang waarmee ik U wil loven mijn leven lang.…

Haar schoentjes van rag gesponnen goud gul gegeven door de morgenstond trippen speels over slapende grond in een poging hem te doen ontwaken Helder als een klokje klinken kan zuiver als een sneeuwwit laken zingt haar stem een lied over leven om de natuur het ontluiken te geven Als dan…

Te nauwe doorgang onder te lage wolken, waar vinden dromen de kans gedachten te worden, het ontwaken van een klokje, een lelie, lavendel, de Venus van Velazquez, en hoe ze zich naar mij keert, week die huid en donker die vlok haar. Waar vind ik doorgang? Doorgang waarheen? Naast mij ligt afgrond, een deuk in de peluw.…