Alle inzendingen over Kom dichterbij

Ik schreeuw je naam, mijn liefde De woorden komen dichterbij Tot ik de letters tellen kan Het maakt me bang, bang Terwijl de tranen over mijn wangen lopen Steek ik mijn handen uit Probeer ik de oprukkende taal terug te dringen Ik huil wateren van verdriet Stille meren, wanhopige spiegels Ik fluister je naam, mijn warmte Beelden die mij…

dichterbij, geloof me, het is zo over.…

het licht over mijn bureau vloeit uit in het donker ik wacht mijn bezoekers in op papier mijn vier kinderen dorsaal en anaal hangen ze keurig in balans de vinnetjes aan hun keel bewegen aanhoudend ogen bijzonder zacht in het vlakke brakkige water levert mama strijd met de metaforen kom dichterbij hier over woordenboeken en lege bladzijden…

En jij raakt mijn zij Jij lacht en ik wacht De spanning is om te snijden Ik wil jou zo graag bijten Zo klein hapje in jou wang En fluisteren Wees niet bang Ik kijk jou aan Zenuwen door mijn lijf Maar ik blijf Ik kom dichterbij Met mijn gezicht Verdwijn niet in mijn licht Rij niet weg Blijf staan gek Ik pak jou…

Ze komen dichterbij. Iedereen is bang. Bang om opgepakt te worden. Bang voor de dood en voor verraad. Jood, een stempel in een paspoort. Jood, een ster op hun kleren. Jood, iemand die zogenaamd anders was. De Duitsers lopen door de straat. De Duitsers lopen voorbij ons huis. Ze gaan naar de buren. Naar mijn vriendin. Naar binnen.…

Hij roept me Ik kom dichterbij Een warm gevoel Met elke stap Ik voel het in de stroming Elke herinnering gaat langs me Als de zachte lentewind Die grassprietjes doet kietelen aan je kuiten De stroming wordt sterker Ik word zwakker Hij kijkt naar me Ik ga steeds langzamer Grote stappen zettende, met zware benen Als beton word ik naar benden…

Kom dichterbij,... kom, luister naar mijn sprakeloos verlangen, verzin een lied, ver-zin wat leeft in mij. (Eerste sonnet uit mijn gelijknamige bundel met vormvaste gedichten, info op Unibook.com. Korte voorstelling van de bundel tijdens de zondichtmiddag van Hernehim Cultuur op 15 november a.s. in De Kargadoor, Utrecht, 14u-17u.)…

ik snel Hem achterna de bejaarde gevels komen dichterbij en de scheve voordeuren rammelen een jammerklacht alles verengt ik tik Hem op de schouder vraag 'Waarom?…

Haar handen en haar ogen wenken: kom dichterbij, wie je ook mag zijn. Ach moeder toch, ach moeder lief, wat ben ik razend op die dief die elke dag een stukje pakt van jouw verstand, eens zo intact.…

Ik kijk je aan En zie je mooie ogen Ze kijken tevreden En zijn alles zeggend Ik loop op je af En kom dichterbij Je zit op de bank Met je armen langs je zij Ik ga naast je zitten Je lippen zitten op elkaar Trillend om open te gaan Je beweegt je hoofd naar voren Ik voel je lippen op de mijne Ze zijn zacht en teder Je hand voel ik…

naar beneden gericht Ik zie zijn handen als vuisten Verkrampt net als die ene keer Toen hij elke deur dicht deed En mij alleen achterliet in tranen Ik volg hem in zijn voetafdrukken Een spoor van wat eens was geweest Achtergelaten op de Herengracht Waar we volop dansten en genoten Elkaar vonden in alles wat mooi was Ik versnel mijn stappen kom…

dichterbij we schieten door en doelgericht de onzichtbare vijand reageert heel snel groot gevaar ook achter ons we zijn dicht bij elkaar, ieder z´n eigen angst wie van ons is er het bangst en dan opeens, doodstil, geen enkel geluid kijk heel goed uit, roept onze Luit een stormaanval met bajonet we hebben ook dat weer gered geen gewonden…

Wanneer kunstmatige lichtbronnen huiskamers en straatbeeld overnemen, begint er een nieuwe tijd: beelden van groter wordende schaduw komen dichterbij, het donkerte ligt op de loer Ik volg mijn hart en keer terug naar het land van dromen en wensen, een ver-licht nabij.…

Kom speel met mij Dans met mij de hele nacht Totdat het ochtend wordt Kom laat mij lachen Betover mijn gezicht In een stralende zon Kom laat mij zien Dat jij mij liefde geeft Mij liefde laat voelen Kom vrij met mij En laat mij proeven Je ongeremde passie Kom heel dicht bij mij Laat mij schuilen Totdat de zon de regen smelt Kom kus…

komen naar de bron van onze leven brengende zon…

zeg me niet wat ik schrijven moet dit is jouw boekje niet, noch kan jij in mijn hoofd kijken en tevoorschijn halen wat nodig is om hier en daar een punt te plaatsen nee, jij niet, absoluut niet maar je mag wel luisteren terwijl de woorden zich schoorvoetend over mijn zenuwbanen fluisteren en zich nestelen in jouw oren waarop ik, eerlijk…

dichters liegen de waarheid niet, maar ze zoeken wel,de beste woorden om juist te vertolken wat hen boeit, door hen heen groeit en stoeit, als vlinders fladderen in hun buik en het voelen dan belangrijker wordt dan het denken bij de lessen seksuele voorlichting.…

dichterbij dan in jouw gedachten zal hij toch nooit komen mag je enkel dromen dichterbij dan in jouw hart zal hij nimmer zijn maakt je kansen klein dichterbij dan deze afstand zal hij zich nooit begeven … … niet met haar in zijn leven…

van op een afstand zijn alle roze rozen gelijk dichterbij :geur anders.…

donkere wolken ze komen steeds dichterbij gezicht op onweer…

Ik wil jou zo graag herkennen, ik wil alleen maar wat dichterbij. En wanneer jouw lichaam het mijne herkent, worden we gesust door het warme gevoel dat liefde heet.…

Bij de baard van de profeet De grond onder onze voeten Door heilig moeten Wordt het allengs te heet.…

Denk aan me, hou van me, maar kom niet dichterbij.…

Dichterbij Luierend aan het strand bedacht ik lieve flessenpost brieven welke door de onstuimige zee de golven zouden doorklieven met woorden doordrenkt van verlangen hoe wij destijds onbevangen onze liefde voor elkaar beklonken die opnieuw nog steeds lonken Met deze gedachten vol genegenheid genietend van de voorbijgaande wolken in het…

dichterbij elkaar in ongemaskerd verdriet we lachen samen…

ik dicht je zing je het liefst dichterbij ik licht je graag zo graag bij ik zwicht het liefst voor jou dicht ik jou en mij het liefst dicht ik zing ik ons dichter dichterbij elkaar…

kom wat dichterbij zeg het niet te luid ik heb nog wat in mij maar zij zien het niet en ik denk,ik word nog beroemd…

tunnel, zonder licht, jouw armen blijven dicht ik kom niet dichterbij.…

zijn langdoorleefde stem weerklinkt door het dagelijks verkeer Eén stap per keer Schooljongens passeren - luidruchtig op de fiets Ze klappen en ze joelen maar hun oren horen niets Ze haasten zich want ze weten wie niet leert komt vroeg of laat In de goot terecht - ze leren beven voor het leven hier op straat De zwartgelakte schoenen - ze komen…

blijf weg probeer niet dichterbij te komen en door te dringen in mijn geest ik heb voor mezelf gekozen dat moet zo blijven want wat geweest is is geweest…