Alle inzendingen over Koud OR kil OR cool

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

heb de kuil gegraven die ik al jaren wilde maken op het warme strand het huis waar ik kan schuilen een plaats voor mij alleen maar het zand is koud en kil ik wil er niet verblijven kijk over de rand want voel dat daar beneden voor mij geen vrede is…

Een liefde zo puur en rein die niet mogelijk mag zijn Zij samen, hij en haar geschapen voor elkaar Verdreven door een klein verschil werd plots alles koud en kil Maar hun liefde zal nooit verdwijnen ooit zal de zon weer schijnen…

Kil en koud met een randje van goud. Toch een bewuste keus gevonden met een gevoelige neus. Warm en heet hij dacht ik heb beet. Moet opeens hard werken het zou de vriendschap versterken. Een bange koude kikker zon overgoten helemaal verbrand in het warme zand. Als de zon toch eens minder zou schijnen.…

Een stoephoer netjes met trottoirprostituée aanspreken is cool...…

Hoe kan stilte roepen als koud en kil het blanke vel tart vergeet die laatste regel waar afstand wordt bewaard en draag haar over water geen golf zal meer koppen en schuim zal vuisten laten aarden in thuis…

Zijn boodschap brengt de vrede aan voor de mensen van goede wil laat niemand in de koude staan als dagen donker zijn en kil Zijn licht zal over ons stralen Zijn liefde zal warmen ons hart Hij zal onze weg bepalen ons lichtbaken zijn op kerstnacht!…

de omstandigheden hebben ons doen zwijgen en iedereen is stil de schuldigen die aldoor dreigen voelen nu zelf dreiging koud en kil en buiten horen we de vogels alsof er niets gebeurt zij kunnen vrijuit flierefluiten de wereld is in tweeën gescheurd…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

't Is kil in mij warmte verdwenen Ik ril en zoek wat zal ik vinden ? 't Is koud in mij woorden zijn weg Een angst sluipt naderbij wat zoek ik? 't Is warm in mij de kilte verdwenen Woorden komen terug heb ik het gevonden?…

Winter in de stad alles koud, kil en nat verborgen in enge stegen weggedoken voor de regen zit, ligt, hangt bid, treurt en jankt een vervuild mens met slechts 1 wens: regen van de zomerzon…

Ik lig in mijn bed het is zo kil en koud zo zonder jou. Het lijkt alsof deze nacht niet voorbij zal gaan was jij hier nu maar bij me deze nacht deze ene keer om mijn lichaam warm tegen de jouwe te leggen. Ik sluit mijn ogen en denk aan jou de warmte.…

Twee Kamerleden moesten uit de fractie De sfeer was kil en koud en toch verhit Eruit gestuurd en geroyeerd als lid Wat vindt het rode volk van deze actie? Een stomme vraag! Daar gaat het toch niet om! Vraag nóóit iets aan het volk, het is zo dom!…

Je krijgt spontane klappen op je kop, of speelt extreme spelletjes op straat, terwijl je je aan drugs te buiten gaat en loopt zodoende hersenletsel op. En denk je dat je alles hebt gehad, dan word je door een rapper aangevat.…

Cool speelt de saxman verder.…

Hedwig, gespeeld door Renée Soutendijk, zet mijn hart in vuur en vlam...…

"Dreamnight at the pool" werd voor dochter en vader "Dreamday met een smoel" door de clowns en al die lieve mensen "Do-day" met een verrassingsdoel: Giulia ging zelfs even lopen wat een geweldig aards gevoel Giulia ging ook vrolijk liggen op de paarden, cool, cool, cool Giulia ging veel beter zwemmen in haar wekelijkse zaterdag-pool…

het nevellaken ligt glad en schoon te wachten op de dauw meedogenloos en kil op het nieuwe blad, zo pril een zware last nu reeds te dragen wachtend op het dagen kwetsbaar zijn de knoppen zich persend uit het hout smachtend naar de lentezon de ochtend is nog koud…

Koud kil stil zit het meisje, starend naar de sneeuw. En wat er onder ligt. Haar vlechten op het venster zeggen dat ze rustig is. En zwijgend tuurt ze voort dieper dan de sneeuw en verder dan de horizon die niet bestaat. Voor haar is de winter een zicht op de wereld in haar fantasie.…

Mijn verwekkers zijn gescheiden er is niets dat mij nog bindt geen hond kan mij verblijden ik leef al jaren onbemind op bezoek uit medelijden is het laatste wat ik wil ik hou van geen van beiden mijn kinderhart is koud en kil dat ik geboren ben uit lust is iets dat je niet verzint ouders heb ik nooit gekust ik ben een droevig deeltijdkind…

Hij was koud en kil iets wat ik niet wil. 'k Verlang naar de zon een dag die zo begon... Morgen prijkt hij aan de lucht! De regen neemt dan weer de vlucht.…

Koud zo kil leeg zo stil Moe zo zwaar doodop zo maar Pijn zo ziek samen paniek Lief zo fijn trouw zo mijn Houden van hoeveel missen zo veel Komt goed ooit zie ik jou altijd weet dat ik van je hou…

Je ogen zeggen niets ze zijn zo leeg en stil Je lippen spreken niet ze zijn zo koud en kil Je handen zijn als ijs ze voelen somber en koud Je armen omvatten mij niet ze lijken zo ver weg Je kijkt niet meer naar me Je houdt me niet meer vast Je lippen spreken niet meer Je handen zijn niet meer zo zacht Als ik de tijd terug kon draaien…

daar lig je dan koud en kil ik kijk naar je - bedrukt en stil je hebt geleden gemeden hebt jezelf in stilte moegestreden wat van het gezicht is af te lezen jij bent nu in die andere wereld die vredige overkant waarvan wij hopen dat die er is jouw joviale: ‘Hallo met mijn naam’ als welkom als ik belde is wat ik straks mis het zal vast nog…

De herfst wordt nu kil. De meeste bomen houden hun groen vol, maar de berken, van vorm en tint toch al ijl, slinken tot geesten.…

Bedek het blauw Met smetteloos wit De regels zien simplisme Elke letter speelt verhit Zijn trillend spel Niets verlet de tonen van stilte Een onhoorbaar begin In donkere kilte…

In fijne druppeltjes hangt het licht over de ochtend gedempt ruisen de velden herten aarzelen alvorens het donker van het bos te verlaten. Met een schok komen braamstruiken tot leven: een fazant vliegt op, de herten draaien hun spiegels naar de waterige zon.…

In de lente ontlook de bloem In de zomer scheen de zon volop In de herfst viel het eerste blad En nu, nu is het winter in m'n hart…

Ik wilde er een beetje uit want kreeg steeds hulpvragen En wie stond er op het perron? De man die 'k eerder had gezien, ergens blindenstok zwiepend langs ogen Ik hoorde een goede morgen, me niet zo gauw bewust dat het naar mij gericht en wat hij wou en ik zou niet in dezelfde coupe als hij. Toen ik daar zat, in die lege trein…