Alle inzendingen over Landrottenleed OR Vuurtorens OR Lightverse

ik besluit niet te buigen voor te dunne woorden (tussen haakjes) van de taal om vorm te geven aan een omgekeerde wereld waar letters betekenisloos zijn geworden...…

Doekjes. Emmertjes sop. De dichter is vroeg op. Actie! Weg met stofnesten van oude woordenresten. Weg met knipsels en spinsels en vergeten verzinsels, en bladderende bladen in schimmelende laden. En dan die blinde vlekken op onverwachte plekken!…

Vandaag niets bijzonders. Nobelprijs gewonnen en tanden gepoetst. Of andersom.…

Ik werd omringd door reuzen. Ze riepen luide leuzen en dat ik weg moest gaan. Ontsteld zag ik hen aan. Ik dacht: dat doet de deur dicht! en schreef een heftig treurdicht, waarin bizarre rijmen de losse eindjes lijmen. Terwijl ik verzen ploegde en op het ritme zwoegde en in de woorden woelde en me steeds beter voelde, leek de deur minder…

Een Weesper rijmelaar had weer een versje klaar. Pas toen hij het overlas zag hij wat er niet was: een hele zin ontbrak! Een pijnlijk ongemak! Dus vroeg hij zijn vrouw Tjeesp: "Weet jij een rijm op Weesp?"…

Je mag je kunstje laten zien. Je mag je liedje laten horen. Je mag iets zeggen, heel misschien, maar dan van achteren naar voren.…

ik weet niet eens of ze kan dansen maar is het eerste wat ik met haar wil doen en zij met mij en ik met haar…

Een gedicht van G.K. Chesterton De galg die in mijn tuin staat, naast de vlier Is nieuw en netjes, hoog genoeg vooral Ik knoop de lus op 'n eendere manier Als iemand die zijn stropdas knoopt voor 't bal Maar net als heel de buurt -in groot getal- Diep ademt voor een kreet van puur plezier Bevangt me 'n vreemde stemming...ben ik mal(?) Ik…

Daar stond hij met zijn glas omhoog niet voller dan zijn gedachten hij stond al lang te wachten maar niemand geloofde wat hij loog zijn hoofd werd moe, zijn gemoed te zwaar dus liet hij zijn bedrog maar daar achter op de bodem van het glas, voor de afwas…

een beer van ijs leek niet goed wijs toen hij ging liggen zonnen naast hem lagen twee nonnen ook beiden van het beergehalte zonder nongekrijs zijn berenhart smolt bij het zien van beide nonnenberen toch kon het hem niet deren dat beide nonnen krijsten nu in een plas van ijs…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Zilveren glitters en maneschijn, Als paarlencollier op zwart satijn; De vuurtorens van de tijd, Ze bakenen de onmetelijkheid. Diamantjes voor verliefde paren, Als zij op een wolkeloze nacht, Met liefde in de hoogte staren, Daar waar Orion hen toelacht.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Mijn hersengolven patronen geweven door het geweten ze dansen als doffe geluiden die breken op eenzame boeien drijvend naar de uitgestrektheid de kust ver achter zich verlaten enkel het wegsterven van vuurtorens nog net in zicht maar onbereikbaar patronen golven in mijn hoofd kom nader tot het baken droog de tranenvloed van wanhoop zet…

De bomen langs de laan naar het station Hun kale stammen zijn met licht omwonden Dat vuurtorens soms ook bij vijvers stonden Is nieuw voor mij, ik wist niet dat het kon De Grote Kerk staat als een bastion In Winterland, wil haar verhaal verkonden Met oude teksten die ooit aftrek vonden Geschreven in een Goddelijk jargon Breda, je doet niet…

voor 'ons Snelsonnet' abject, te licht Ik kaats jou de bal terug Bart, om te leren Dat actualiteit iets anders is Dan zwammen over drank en zottenis LAFELLOOS Al noemde ik m'n sneldicht "Laveloos" Dan kon je die Van Dale laten rusten Jij laakt de lasten, laaft je aan de lusten Van nonsens, ongein - inspiratieloos Een lightverse…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

Een slome slak uit Oldenzaal verklaarde zich links-radicaal. "'t Vooruitgangsdenken," liet hij horen, "is ons als 't ware aangeboren. Maar 'k zeg erbij - tot onze schande - wij-zelf zijn niet vooruit te branden."…

Een vrome zuster uit Milaan Liep onlangs naakt door 't Vaticaan Doch toen iemand vroeg Waarom ze niets droeg Werd 't als non-item afgedaan…

Wellustig monstert hij haar vormen in het schaarse avondlicht Voelt het vuur van al zijn zinnen Maar ook die verdomde jicht…

Iedere morgen bejegen ik jou juichend en jubelend, met één zin betover ik je gezicht van duisternis tot stralend licht. Het is eigenlijk heel gewoon, tegelijkertijd wonderbaarlijk, dat die zin genoeg is: “zonder jou gaat alles mis.”…

Ik droomde dat het anders was Geen ijle stemmen van weleer Hun gezang klonk nimmer meer Alleen het ruisen van het gras Vertrokken naar het oosten Bleef ik hier eenzaam staan En floot wat in mijn eentje Besloot niet verder meer te gaan Eenzaam, kil en onbewogen Wist ik niet meer wat te doen Iedereen was weggevlogen Naar het nieuwe fris…

Hoe kan ik Valentijn voor deze gratie zijn, de verstitel indachtig? Al is ze nog zo prachtig, ze is 1.86.…

Een oude koe in Bracht was beducht voor elke gracht Want, sprak ze:- haar angst was groot- Wie haalt mij spreekwoordelijk uit de sloot ? Als kalf had ik evenmin geduld Want de put was te laat gevuld Geef toe, dat geeft geen pas Zodat ik bijna verdronken was…

Men zegt dat alles went. Mijn klassenassistent hijst mij weer in mijn stoel, een fijn, vertrouwd gevoel. Mijn medisch begeleider staat mij weer trouw terzijde, kijkt op zijn apparaat hoe lang mijn hart nog slaat. Al is het trillend, bevend, doceren houdt mij levend. Ook nu gaat het weer lukken dankzij mijn hulpstukken. En zonder assistent…