Alle inzendingen over Lange Frans

De lange genoeglijke avonden, met kaarsjes al dan niet, maakt dat je de sombere dag van vandaag in een heel ander lichtje ziet. De avond viel, geleidelijk zacht en bijna lief. De donkerte bezwaard me daardoor in het geheel niet.…

aan het strand te Cannes gewerd mij Eliane een petite ratte van het ballet de Monte Carlo zestien maximaal slechts de Franse taal machtig maar Frans is niet mijn fort ik heb mij en haar bediend van universele gebarentaal tot grote contentie alsook satisfactie van ons beiden…

Samen met Frans een lange nacht gehad In een hotel, twee kamers naast elkaar Dat het gebeuren zou was zonneklaar We zochten en we vonden onze schat Werden de vleugels van één adelaar Die zijn gewicht met wind en wolken mat De kracht en gratie die het dier bezat De schaduw ervan boven ons als paar De bliksemdrager zou verongelukken Uiteenvallen…

Donkerblauw: een Frans pakje Gauloises. Lichtblauw: een Nederlands pakje Gauloises. De Franse Gauloise is losser gestopt, maar pittiger dan de Nederlandse. Trek een Franse Gauloise uit een pakje en je leest meteen: Gauloise. Trek een Nederlandse Gauloise uit een pakje. even wachten tot onderaan.…

ze zat op Engels, ze zat op Spaans, en nu zit ze op Frans…

Drie weken lang een gratis fietsvakantie, En optimaal verzorgd tot in Parijs, Veel aandacht in dat Franse paradijs, Spektakel en sensatie én garantie: De Tour, die eindigt steevast in een sprint, Die -uiteraard- Mark Cavendish dan wint.…

het Franse haantje kukelt kakelend omver thuis wacht de poelier…

Willem Holleeder vertelt dat het losgeld van de ontvoering van Alfred Heineken door Frans Meijer verbrand is op het strand. En krijg je dan flink spijt van het ontvoeren, Dan sleep je al dat losgeld naar het strand, Frans Meijer steekt dat daar dan in de brand. Zoiets kan mij tot op het bot ontroeren.…

Voor ik Frans sprak zag ik heel ver hier vandaan op een tegel in het raam een tekst onbegrijpelijk wel krachtig “”””””””””””””””” Soches En Savons Sachies Belle Se Nu Pas Jent “”””””””””””””””” maar nu zo vele jaren later nog steeds niet echt het Frans machtig gaat de schel en versta ik de tekst wel…

Liefde is een ondergaande zon verblindende schoonheid kleuren dieprood maar in lichtwazig wit aanwezigheid van een zalige koude rilling terwijl het lichaam zijn sappen koken ononderbroken autonoom hartgedrag Franse cancan dansende charlatan ‘verliefd, verliefd!’ schreeuwt het ongecontroleerd dansend lijf.…

alsof het werkelijk is de wereld open, nog groter dan waarin ik lig, opgaand in estafette, traag van verlossing, van hals naar borst naar buik naar benen de sprong omhoog en dan jouw armen, 'n explosie van ogen, niets te willen zijn, nog meer in overgave en dat wij dat zeggen drijven naar een verhaal dat op ons lijkt 't is met liefde…

Opnieuw is er een dichter doodgegaan zo rauw zo grof, zo ongesensureerd, zijn werk zal tenminste blijven bestaan hij stierf, zoals hij wilde: niet verkeerd.…

heimwee naar elke morgen het ontbijt de vaste tijd voor lunch, de thee, diner naar elke dag tegen de wind naar school, dromen van de nieuwe leraar Frans naar fietsen in een lange rij kletsen tot de schoolbel klinkt en dan aan ’t werk naar zorgen over teveel suiker, slanke lijn, en of hij me ziet het was nog vrede en we wisten…

Nog erger dan de streekromans uit een net verlichte provincie is de hedendaagse poëzie uit Holland, vertaald in het Frans.…

Bij Auchy-lez-Orchies, op de Franse kasseien, verloor Boonen zijn knie en kon niet verder rijen.…

Bij Auchy-lez-Orchies, op de Franse kasseien, verloor Boonen zijn knie en kon niet verder rijen.…

Zij hipplen, tripplen op en neer, En schommlen in het blad; Zij dalen langs de stammen af En dartlen op mijn pad, Als of ze in mengeling van lichten, Hun dartle rondedans verrichten.…

Een avondtoneeltje Niets verbrak de zwoele stilte dan het nedersijplend nat Van de vers gevallen regen; Alle vogelkoren zwegen In 't zacht druppelende lover langs ons eenzaam avondpad, En de lijster schudt haar vlerkjes, Droogt zich op de dorre rank, Maar weerhoudt alsnog de tonen Van haar schelle avonddank.…

Struikjes winnen 't van de bomen, Immers 't oog reeds langs uw zomen Groene plekjes gadeslaat.…

Op het naaktstrand bij Domburg propte ik Ilse's slip in haar gitaar...…

Volgens Frankrijk is Holland Franse rivierslib Arrogante vlerk Engeland is ons Waddeneiland Dáár hoor je ons niet over…

in memoriam pater frans van der lugt s.j. een tjilpende mus op de nok van het dak tot zwijgen gedoemd…

- in het hart van België, geboortegrond van Keizer Karel, in wiens grote wereldrijk de zon nooit ergens onderging, in 't schizofrene rijk van Albert, koninkrijk reeds lang doorsneden door een grens van de twee talen, Vlaams de een, en die der Walen.…

. -------------------------------------------------------- ...In een videoboodschap deelde Frans Bauer mee dat hij genoodzaakt is de Ahoy-concerten te verplaatsen, omdat een poliep op een stemband operatief verwijderd moet worden. Sterkte, Frans!...…

heb je verstopt in blauwe kruiken met franse slag gedeeld passend bij bretonse luiken daar heb jij je nooit verveeld de aangeboden borst ruwe handen op je billen lonken en steeds verder willen geen café was je teveel soldaten en matrozen donkere lach en kirrend vozen heb je gedeeld mijn blauwtjes te koop gezet de franse slag…

leven als God in Frankrijk ja, ja maar 'dass wahr eins' God moet doorwerken bijna zelfs tot z'n 65ste pensioen zit er eerder niet in ook God zal werken in het zweet des aanziens om zijn brood te verdienen: Frans stokbrood Hij zal niet breken noch zijn Zoon, noch al die nu doorwerkenden Franse mannen en vrouwen bijna tot hun 65ste…

Voor wie de Franse schatkist beheert is de aankoop van wijn niet verkeerd. Maar het overschot vangt nu een groot bod. Vraag is : wat moet er dan zijn verteerd ?…

Geplaveide woorden ben ik gaan haten wat ik wil zijn lijkt niet meer te passen simpele scheuren kun jij niet lassen de kracht om te leven heeft mij verlaten tijd en ruimte zullen ons passeren jaren verdwijnen zonder zelfverwijt maar nooit zal ik meer om kunnen keren naar het begin van die keiharde strijd mijn ogen kijken zonder registreren langs…

soms te gehaast, 'k had weinig tijd, de weg was nog zo lang, totdat 'k ineens, heel onverwacht, een rimpel tegenkwam, ik struikelde en viel voorover in het zand. Veel voeten gingen langs mij heen, niet één hield bij mij stil, ik was, beneden hen in 't zand, gevaarlijk noch belangrijk meer.…

Al dagen lang, waarom dat was, dat wist ik niet. Ik leefde in het duister 's nachts, en overdag bewoog ik in het schemerlicht. Met een boek over ziek en dood en de geur van vochtig Russisch land, bevond de wereld zich nog slechts, tussen mijn muren en gordijnen.…