Alle inzendingen over Leven OR Waarheid

je spint de waarheid niet uit wollige woorden omdat die in het onderhuidse zijn geboren de tonen kleuren niet in modulatie en gevoel alleen met zachte handen in leiden en begrijpen zullen deze spinsels ooit tot eerlijke ragfijne garens verglijden…

N Het bed in de tuin het schildert ons niet een park Een eeuwigdurend plantsoen voor altijd vastgelegd Een bed in de moestuin als vergoeding als beloning. Het is niet moeilijk om een plant een boom te tekenen Nerven en een bladerkroon echte kleuren te schilderen. Hoe huwen we met duizenden vaders in ons hoofd. ©…

“Ik ben de weg, de waarheid en het leven” Zegt Jezus, onze Heer in Zijn woord Zijn stem zal overal worden gehoord Want Hij wil ons rust en vrede geven. “Ik ben de weg, kom maar tot mij Allen die vermoeid en belast zijn En gebukt gaan onder druk en pijn Ik maak U van lasten en zorgen vrij”.…

de holle wind is gaan liggen weg zijn de frasen en vlagen poeha strak waait waarheid wappert klaarheid met wimpel voluit nog suist het geluid langs vaten die ooit de wind deden razen maar dat spel is uit in duigen gevallen zoals het gezegde luidt…

De test van het leven is vaak van lange duur dit vergroot de kans tot geestelijke groei en tot rijper inzicht maar wetmatigheid is niet van te voren bepaald verandering is altijd mogelijk zo zal jouw terugval juist stijging betekenen jouw grootste goed jouw grootste kwaad maar de waarheid ligt opgesloten in jouw geestelijke vaardigheden…

heb wolken uit elkaar geplukt wind opgedeeld in vlagen kon warmte van de zon niet meer verdragen ben naar de nacht gevlucht in anoniem een vrij bewegen kom in stilte slechts het donker tegen heb mijn jas al uitgedaan nooit zal ik meer naar licht van dagen gaan schemeren zal mijn leven zijn klaarheid doet in openheid mij…

ze schatert en orakelt terug uit delphi’s put in schuine woorden die op borrelen uit aardes onderbuik die de scherpte van de huig hebben gevoeld met gespleten tong de kromme waarheid heeft gevloerd jouw vragen waren echt zij schatert en orakelt het klatergoud moet weg…

scheurde gordijnen maar de waarheid bleef verschijnen in glas dat nachtelijk zwart mijn gezicht weerkaatste genadeloos de lijnen plaatste waar ik geen weet van had heb nagedacht zag een leven verdwijnen in het mat van glas nu spiegel ik de dagen zelfs dubbelglas kan nooit twee waarheden verdragen…

raakte de hemel in een blauw ogenblik jij sprak als zon zoals god dat nooit kon draalde om warmte te halen uit jouw veelvoud van stralen hoorde je stem en geloof in erkennen de waarheid herkennen de moed heb mezelf te kleuren in eerlijk gebeuren…

Jezus zegt: "Ik ben met jou Altijd, je hele leven lang Wees daarom niet bang". Jezus zegt "Ik ben de waarheid Vertrouw maar op mij, mijn kind Want jij wordt door mij bemind". Jezus zegt.: "Ik ben de weg Wandel maar achter mij aan Ik maak voor jou ruim baan".…

Het wordt de hoogste tijd, dat ik moeiteloos ga leven. Als een vis die water klieft. Vliegend als een vrije vogel. Zelf en zelveloos geliefd.…

we draaien bladzijden om als de dagen verstreken zijn in de stilte van kleine uren turen we nog naar de laatste letters het blanco wit zal weer een volle dag gaan duren ondanks het samen heeft ieder een eigen inhoud aan het boek gegeven niet dat we niet nieuwsgierig zijn maar waarschijnlijk wel bang om een waarheid te lezen…

het verwaait als schuw licht dat de waarheid nooit zal openbaren stille woorden schreeuwen leugens van de daken worden niet gehoord toch gaat ieder gebukt onder de terreur van angst als bange wezels het de ander achterna is kringetje lopen zonder eind zonder horizon in toekomst bewegen zonder enige vaart voordat wij de…

(met dank aan Scientias voor de foto) __________________________________ Op een zomerdag zeg ik je alleen maar dit Zeg mij geen gedag ...de herinnering leeft in de binnenzee langs de savannegroene rivier waar het universum antwoordt met de stem van het leven... Zing van de man Leef!…

Waarheid is altijd en overal In dromen en in leven Dat is nu vrij duidelijk het geval Dan kan ik slechts nog 1 ding geven: Als ik ga verdwalen Mag ik jou dan tegenkomen?…

Kwam de waarheid maar naar boven, kwam de waarheid maar aan het licht, kwam de waarheid maar ter sprake, die alles juist belicht, vanuit het juiste perspectief, waarheid, kom.…

Ik drink het leven in, Ik drink, drink en drink Tot mijn maag en darmen Tot de rand toe zijn gevuld En ik eindelijk de waarheid zie Die tot dusver altijd was verhuld Ik drink, drink en drink Tot ik de helderste dimensie Van de waarheid zie De enige werkelijkheid Ik drink, drink en drink…

Alles Voor De lieve Vrede Heeft me uiteindelijk uitgeput Mezelf Weggevaagd Op zijspoor geschoven Tijd om mezelf te redden Mezelf te laten zien Wat ik vind Wat ik voel Wat ik wil Mijn waarheid leven Mezelf los maken van de ander Mijn waarheid uitspreken Zodat de oorlog In mij kan stoppen…

Ik grijp in het duister als ik spreek over deze jonge man Mijn hersens blijven suggereren omdat mijn gevoel dat niet laten kan Er is geen leven meer in de blonde schone jonge vrouw genaamd Natalee Holloway Alleen zij weet zoveel meer Een leugen is de waarheid niet En de waarheid kent geen leugen Welke van deze twee neemt de Nederlandse…

In jaren is ons leven een lengte van goed en slecht mooi, lelijk gealterneerd maar wat als de waarheid haar gram komt halen...?…

Deze waarheid lacht om erkenning omdat de waarheid weet dat wijsheid zelden het gemoed bereikt. Alles wat gevoeld is, wordt vroeg of laat tot waarheid verheven, ook al verzet ons verstand, ons intellect, ons inzicht, zich hevig. De waarheid doet een nieuwe waarheid ontstaan. De waarheid taant.…

Vaarwel, zo als zo vaak en weer gaat ze verdwijnen in woorden waar in waarde maar waar in haar? Vaarwel, zoals zo velen het was me een genoegen…

Suizen in mijn oren Bonken in mijn hoofd M'n zelfrespect verloren? Nooit in mijzelf geloofd!…

jij gewoonweg niet verstond Leugens vertel ik niet meer dat gebeurde maar één keer naar de waarheid wordt ook niet gevraagd want die is vaak te gewaagd Het ligt niet aan jou of mij maar aan ons allebei het zijn de veranderingen in ons leven die ons onze eigen wereld laten beleven Allebei tezamen maar toch apart een leven vol smart maar…

Je weet wat je wilt Je weet wat je voelt Je wil het hem vertellen Maar weet hij wat jij bedoelt? Je weet wat je wil krijgen Je verwacht het al zo lang Dan sta je weer met lege handen Het wachten maakt je bang Je moet slikken en bedenken Want de woorden raak je kwijt En als je ze eindelijk hebt uitgesproken Krijg je misschien wel spijt…

voorbijschiet De plek die hij heeft afgesproken Is nog stil en verlaten Zittend kijkt hij om zich heen De oogkleppen onverwacht verdwenen Louter is de natuur Dan kruisen blikken elkaar Zij versnelt haar pas Bij het treffen tussen het gras Stopt het lied Een vogel kijkt geïnteresseerd naar beneden Moeilijk zijn de eerste woorden van de waarheid…

Kon ik maar zeggen, wat ik je zeggen moest. Kon ik maar laten voelen, wat ik voel. Kon ik maar vragen, al die vragen die ik me stel. Kon ik je maar even mijn ziel laten zien. Maar helaas durf ik het niet, Wil niet dat je de pijn ziet. Verbijt elke dag stil mijn verdriet, Hopend dat niemand het ziet.…

kolkend probeerde een bres in de muur te slaan om zo in alle gluiperigheid ongezien de dodelijke steek in de rug te forceren waar graniet en basalt in de schepping hun bals hebben gespeeld zijn de sterktes van voorwereldlijke kracht in verbinding met de rechtschapenheid van boven en het vaste geloven diep van binnen dat altijd de waarheid…

Gevangen web van woorden op het ritme van jouw stem weven draden een spinsel tranen ogen naar het licht de dolgedraaide klinkers gooien letters op het vuur zelfs vechten in het duister neemt mijn nacht van werklijkheid schud mij en maak mij lichter neem onbevreesd mijn adem wis gedachten in mijn geest laat de pijn mijn waarheid zijn…

De juiste waarheid heb ik gevonden, ik laat haar nooit meer gaan Een oud proces heb ik ontbonden, hoe wezenlijk anders is nu mijn bestaan Mijn hart klopt door, zoals altijd, mijn adem beroert het leven Ik voel me vrij, niets dat ik vermijd, het voelt goed om mezelf te vergeven Hoe kan dit verdriet toch zo bijzonder zijn, soms maakt pijn…