2900 resultaten.
MOE
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 952 Ook een onbegrijpbare is levensmoe,
nu een definitie daarvan geven is,
dat je te moe bent om te leven?
Hoe ter wereld kun je dit zeggen,
is er iemand die me dit uit kan leggen?…
Ik wou dat ik Herman Finkers was!
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.402 alleen
Hetzelfde maar toch anders
Ongevoelig maar niet van steen
Niet het kruis, het hart of anker
Zwarte schaap en Populair
Extreem en ook behouden
Elegant en ordinair
Kerngezond en iets verkouden
Ik ben niet zwart en ook niet wit
Echt was het maar zo simpel
Ik ben een Idol maar ik mis een hit
Gezakt met vlag en wimpel
Springlevend, levensmoe…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Gestoord
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 2.035 Een scherpe klauw grijpt naar je strot,
Een grom klinkt die verkilt tot op het bot,
Vechten en verzetten heeft geen zin meer, wanhoop slaat toe,
Let’s face it, je bent levensmoe.…
Jaren heb ik in potten
gedicht
3.0 met 24 stemmen 7.939 Jaren heb ik in potten
zinnen geperst, op sterk water gezet
voor wie lezen wil dat tijd
ook dood kan gaan.
Maar hier maak ik geen woorden aan mooi:
ik ben oud.
En dood was ik al
toen ik voor 't eerst ter wereld kwam.
Ik ben moe, ik heb negen keer geleefd
en ben tien keer gestorven,
geloof me, slapen doe ik niet meer
en met dromen hou…
Het wachten
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.020 Weer een dag
Verdriet en pijn
Waarom nog
Moet ik leven
Het heeft geen zin meer
Hier te zijn
Mijn verhaal
Is reeds geschreven
Mijn leven
Als een open boek
Heb ik al ruimschoots uit
Het wachten is
Op U mijn God
Wanneer Uw hemel
Zich ontsluit…
Het zwarte gat
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 1.054 Op de rand van de afgrond
Een ieder van ons maakt het wel eens mee
Zal ik mij laten vallen
Kijken hoe diep ik val
Misschien is daar de rust
Misschien wordt ik me daar pas bewust
Dat het leven elders mischien wel beter is
Tot die tijd blijf ik wel balanceren
Of zal ik het toch eens proberen
Het zwarte gat
Wacht op mij
Ik ben het hier al zo…
lust
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 114 omdat ik als een oude bouwval
staan blijf uit gewoonte
zeg ik ja
als een toevallig liefje
midden in de nacht
verbaasd mijn hardheid voelt
en vraagt of ik nog lust heb
lust is er inderdaad
om vredig en bevredigd in te slapen
en nooit meer te ontwaken
want kan het mij wat schelen
als zij morgen ontwaakt
in de armen van een lijk
bevrijd…
stilleven
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 299 lange tijd staat hij nog
- voorhoofd tegen kille ruit-
door het raam te staren
in de nacht
de regen versluiert
het desolate schijnsel
van de lichten
langs de snelweg
in de verte.
de kamer is gevuld
met leegte.
de tijd is rijp
weet hij
en op tafel
wacht het touw
reeds geknoopt
voor de strop.…
Genezing
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 585 het dekbed van stilte waaronder ik mij had verscholen
om zachtjes weg te glijden uit dit leven
lichtte zij op met haar fluwelen stem
door mij te noemen gaf ze mijn bestaan terug
speelde de hagel tegen de ruit
een etude van Chopin
zingend ruimde zij de dorre bladeren
die ik had verzameld voor mijn graf
al gaat het donderen
al slaat de…
Sterven
netgedicht
4.0 met 46 stemmen 2.112 voor hen die sterven
laten er
paradijzen zijn
waar geliefden spelenderwijs
opnieuw verrijzen en
gezamenlijk zachtjes zweven
als witte zwanen met
late avond droommuziek…
sterven
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.752 Zij was voor haar leeftijd,
nog altijd goed gezond.
Ik zie nog altijd die kleine rimpeltjes,
rond haar mond.
Zij was wijs, en gaf dat door rondom haar.
Zij geloofde ook heel sterk,
bij iedere kerkelijke hoogdag;
was er een dikke kaars die gereed lag.
Ze brandde haar de ganse dag,
zo zie je, dat haar ziel bij de Heer lag.
Schrik van de…
Sterven
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 2.447 om te leven moet ik sterven
want de dood wekt mij tot leven
dat ik heb doorgebracht
in een hulsel, zijdezacht
maar in mijn sterven zal het scheuren
en barsten bovendien
zal ik mijn ziel ontvouwen
en stijgen naar de bron
waar mijn ego wordt verdronken
uit verlies verlossing wordt gewonnen
en in de dood verwachting wordt…
Ik wil sterven
netgedicht
3.0 met 28 stemmen 1.592 Ik wil niet dood
maar enkel sterven
dood is zo definitief
dood is enkel om te erven
sterven klinkt zo lief
Sterven is een zoeter heengaan
dood, ik houd er niet van
dus waarom de dood verkiezen
terwijl ik sterven kan…
Sterven
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 1.787 Kleuren van een schoonheid
ongekend en fel
glijden langs ons geestesoog
verdwijnen in de verte
Waar een wazige horizon
hun inhoud doet vervagen
achter waaiers van licht
die het diffuse laten stralen
Zo gaan wij op weg
als we de stof verlaten
verdreven uit de dichtheid
zwevend langs heldere paden…
Sterven
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 593 De nacht wordt steeds
groter in mijn hart
mijn ogen worden
steeds zwaarder
nevel daalt over
de resten van wenende dagen
zwarte schaduwen overvallen
mijn lege vragen
ik loop doelloos rond
in volstrekte kou
en adem een pijn in
zo blind en zo grauw
ik zwijg een eeuwig zwerven
de dag gaat langzaam sterven…
sterven
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.580 na bijna een eeuw weer kind
aandoenlijk gekromd
tussen gesteven lakens
oude handen zoeken
wat is laatste adem
als dit lichaam ontspant
de wereld stilstaat
de kring verbroken wordt
maar als je buiten bent
gaat de wereld toch door
iedereen is zoals wij
geef het leven door
dat je kreeg van haar
lief mens in wit satijn
zo mooi was…
Sterven
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.587 Jij bent als een zwakke vlam,
die steeds kleiner word.
Het vlammetje is bijna uit.
Ik wacht ,
op een zachte wind,
die langs jouw
gezicht zal strijken.
Ik wacht,
terwijl ik je handen
in de mijne neem.
De wind komt eraan
en jij gaat mee.
De vlam is uit,
de wind is gaan liggen.…
te sterven
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 275 honderd en vier
één meer dan voorheen
en hij voelt het
aan zijn stroeve knoken
het wordt niet meer beter
zijn verschrompeld verhaal
behoeft een menselijk einde
hij weet het zeker
na elke natte nacht
op zoek naar zijn waardigheid
geen tranen meer
dit lijf is uitgeperst
de lucht die hij verbruikt
is gestolen omdat hij moet
wetenschap…
Sterven
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 248 De zomer sterft aan herfst en laat de warmte achter
Soms leeft de zomer even op in warme zwoele dagen
Om eindelijk de laatste warme adem uit te blazen
De herfst in haar onstuimigheid,
zwiept takken en velt bomen
Zo blij dat nu de storm tekeer mag gaan
en al haar kleurenpracht kan tonen
Dan komt de winter aangewaaid
op koude bleke voeten…
STERVEN
poëzie
3.0 met 12 stemmen 3.787 .
-------------------------------------------
Necessitas mori - de noodzaak te sterven…
Sterven.
netgedicht
4.0 met 42 stemmen 4.672 mijn toekomst wordt begrensd
door mijn sterven.
ik zit opgesloten tussen
dood en verleden.
mijn verantwoordelijkheid is afgenomen.
ik wacht op een teken dat ik voorbij ben,
de sleutel die mijn gezichtsveld ontsluit.
uit:symp.stervensbegeleiding
Nijmegen 1973.…
JE ZAL NIET STERVEN
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 42 (voor Alexei Navalny)
Wie staat op na jou
met dezelfde moed van onverschrokken leeuwen
onuitwisbaar de glimlach om je mond
en ogen die keken dwars doorheen verdorven zielen?
wie heeft jou zo gevreesd dat zelfs je dode lichaam
hem nog meer angst aanjaagt dan zijn eigen schaduw
waarin hij onophoudelijk het dreunen van
jouw voetstappen hoorde…
Sterven
netgedicht
4.0 met 134 stemmen 4.483 Af en toe beroer ik haar krachteloze hand,
bestudeer het reeds ingevallen gezicht,
alsof ik nooit eerder de gelegenheid,
of net zo als nu de moed heb gehad
om vertederd over haar haren te strijken,
terwijl haar neus steeds spitser en
het topje daarvan steeds witter wordt,
en mijn ogen zich vullen met tranen
vanwege alles wat ik niet heb gedaan…
Zo te zijn als sterven
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 549 In blakend goud ontmoet ik jou
aan het eind van mijn eerste levensjaar
al zie jij er ouder uit geef ik
je toch mijn hand en vraag je
om voor even mijn moeder te zijn
niet te lang, want moeders sterven
voor je ze kent en het geluk
wat ik lees in het venster van mijn
buurman is gelijk vaders troef, de kaart
die hij nooit heeft gehad
afscheid…
Sterven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 46 Merkwaardig dat ik maar niet wen
aan dat ik dood zal moeten gaan
en straks voorgoed er niet meer ben.
Want ik negeer onaangedaan
hoe lang ik al niet heb bestaan.…
te kunnen sterven
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 624 'ik breng je naar zee'
zei je
warme vingers, weer dichter
om het woord
dat ik voelen kan, zoals nu
nog meer
een korrel zand waarop we wonen gaan
er in verdwijnen
met zee
en mond naar mond
tot teen, zonlicht
dieplevend
zoals wind in duinen, zoveel eeuwig
en zegbaar
'dit alles is zee', sprong ik
kwijt
in handen en…
Als ik sterven moet !
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 349 Heer, als ik eenmaal sterven moet
Wanneer weet niemand, maar op Uw tijd
O, Heer, maak mij dan hiertoe bereid
Om U te ontmoeten, dan is het goed.
Heer, als ik hier niet meer zal zijn
Wilt U dan aan mijn geliefden denken
En aan hen Uw zorg en liefde schenken?
Wilt u voor hen de “Vaste Rots”zijn?…
sterven
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.783 als iemand sterft
is het net alsof
hij op een schip
langzaam
vertrekt naar
de andere kant
hier tranen
maar aan
de andere kant
roept men blij
'kijk, daar komt
hij aan'
dat is sterven…
Bij een sterven..
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 390 Even, heel eventjes nog
schaart de krab zich onder
de levende zielen
een kleurig waterleven
spat parels in het niets
een laatste greep in angst
ze bloost paradijselijk groen
– boven het het oranje maal -
om de aandacht op afstand
het is triest en wrang
omkomen in een haven
zo bijna thuis te sterven
zilt water heelt het beeld
van…