Alle inzendingen over Liefde OR Moeder

diep griefden Door haar geloof ik nog in ware liefde En hoewel ik mijzelf aardig volwassen vind Blijf ik toch voor eeuwig haar beminnend kind…

we hangen aan dezelfde boom jouw blaadjes fris en appelgroen beschut door grote sterke takken blaken nog van levenslust, terwijl mijn bladeren geel met rood omrand zich eerdaags zullen voegen bij het bladerdek, dat als een warme zachte deken nestelt rondom de witgevlekte stam van mijn ziel graag zou ik jou beschermen, beschutten en behoeden…

meid heb je het niet koud in dat flodderding, hier, trek mijn vest aan ik ben als onkruid dat vergaat zomaar niet typisch jij, met je prachtige handen waarin levensjaren liggen die ik in streepjescode lees ik kruip in je vest voel me warm en geborgen en jij vertelt van vroeger zoals je steeds vaker doet ik hou van jou, je golvend…

Mijn ongelooflijke moeder had altijd de aandacht voor alles wat in mij omging: pijn, woede, irritatie, vreugde en liefde. Mag mijn moeder gezegend zijn voor al wat goed is.…

Geboren uit jou Vang ik altijd je aandacht Liefde verwarmt mij…

Zij wist zoals moeders weten Zij wist het zonder uit te leggen Mijn kind is anders Bijzonder getalenteerd En sommigen onwetenden Noemen dat verkeerd. Zij wist zoals moeders weten…

als ik moeder zijn kon zoals jij er een bent dan zou ik iedereen onvermoeibaar elke dag tot een feest maken dan zou ik als jij met eindeloze liefde herinneringen maken die de kinderen als rugzak graag dragen als ik moeder zijn kon zoals jij er een bent dan zou ook ik thuis het hart kunnen zijn dat voor iedereen klopt dan zou…

Hoe je vooral buiten weleens zei die couperose zo vervelend zichtbaar te vinden, want ijdel tot het eind. De snottebel die tijdens een wandeling soms aan je neus kon blijven hangen, ergerde je, want 'van oude mensen'. En nu is het drie jaar geleden dat je ontleefde lichaam onder een zwart granieten plaat verdween. Agnus Dei, dona nobis…

weten alwaar de zakdoek van toewijzing ons de tranen van verdriet droogt moeders zijn van bonte bloemen het boeket dat een schilderpalet toveren kan om kleurrijk het leven te vrolijken met de prachtige lach van vreugde moeders zij zijn als de zee van het leven een eindeloze bron van liefde de met meren van hartstocht ons het hart volstromen…

dag opnieuw niet omwille van de traditie met bloemengeur of chocolade vier ik alle moeders uitbundig met de diepgevoelde liefde van kinderen voor moeders…

Laat ons pogen na te volgen vaders liefde en moeders deugd. Daar alleen kan liefde wonen, daar alleen is 't leven zoet, Waar men, blij en ongedwongen, Voor elkander alles doet.…

Moge Allah over u waken Moeder. U heeft een zwaar leven gehad…..en daar ben ik mede schuldig aan. Het spijt me zo Moeder om al de vergoten tranen. Weet dat ik aan u denk en vanuit dit land u al mijn liefde schenk. Mijn hart is bij jullie.…

Moederliefde is eindeloos Een warme deken om je heen In gedachten altijd bij je Daarom ben je nooit alleen…

Uit liefde voor haar kind. Moeder, ik dank U daarvoor! 'k Zal het altijd weten En wil Uw liefde nooit vergeten.…

moedig om nieuwe liefde van moeders die dood zijn en vaders zijn gestorven.…

De liefde van de man gaat door de maag. Echter nu zijn het de kinderen die zwaar aan overgewicht lijden. Heeft moeder de vrouw de man links laten liggen?…

mijn moeder was iemand uit de duizend. zij kon en bleef moed inspreken. zij omhuifde ons met haar tedere liefde en vroeg ons met aandrang die na haar dood gratis voor niks overal verder uit te delen aan iedereen.…

Hoe kan een persoon die nooit tijd heeft alle tijd voor jou nemen Boos op je zijn en toch liefde uiten Niet bij je zijn maar je nooit alleen laten Een normale vrouw zijn… maar ook mijn moeder…

Mijn ‘grote liefde’ had ik toch als kind. Vader en moeder, God en Sint, geen latere liefde haalde het daarbij. Wat hield ik veel van hen, wat hielden zij van mij! Het was een liefde die mij vleugels gaf en achteraf, herinneringen, bitterzoet.…

Zomaar iets van liefde vederlicht in de morgen waar de dag nog droomt in kinderogen die blij blinken. Eén enkel geluid van welbevinden en toevertrouwen tot de dag al wat ouder wordt en de uren verstrijken in plicht. Moeders die kijken en verstaan en enkel iets van liefde zijn.…

Je laatste nacht oud op nieuw om kwart voor 1 verliet je mij De vrolijkheid van het leven is eraf Vaarwel Mijn lieve moeder...…

tachtig ze schrijft het blijft zo prachtig haar lezen is een waar genot echt, ik smeed hier geen complot in stilte lees ik haar gedichten zo laat ik ook mijn geest verlichten mijn inspiratie slaat dan aan kan ik ook terug wat schrijven gaan ze is mijn held en toeverlaat wanneer het soms eens moeilijk gaat dan denk ik vaak aan haar gedicht moeder…

telkens weer ons moeder staan…

in de wellicht nonchalant gestapelde hoop zwerfkeien zie ik een fraai sculptuur van een moeder met kind aan een tafel van liefde de kunstenaar van het werkje blijft vooralsnog anoniem…

Moeder Aarde, Moeder Natuur. In haar schoot het leven en de dood, haar cirkel, die ook mama omsloot. Moeder Aarde, lucht, water en vuur. Haar liefde voor natuur. Kleur, doek en penseel; passioneel, verstilde, lommerrijke taferelen; strevend geheel. Penselen nu gelijk een stilleven, zo-even nog bedreven, vol vuur!…

haar hart klopt in haar keel als ze hem haar diepste geheimen toefluistert over de naam met gouden pen geschreven in haar hart zijn naam ze bloost haar lippen scharlaken rood haar ogen groot als sterren als ze ziet hoe hij naar haar luistert haar woorden indrinkt zijn armen in een warm omhelzen de wind fluistert liefdeslinten moeder…

weer knielend aan je graf, terugdenkend aan de liefde die je gaf. kijk ik met weemoed terug, er vloeit een traan. een traan van gemis, na zoveel jaren. maar ook van dankbaarheid, om de moeder die je was. stilletjes verschijnt er ook een lach. en bedank ik je weer dat u een fijne moeder was keer op keer.…

Hier past alleen maar zwijgen en diepe dankbaarheid; niets gaat verloren van wat liefde heeft gegeven, en trouw in helderheid. Bij het overlijden van de moeder van G.…

Het graf ligt er weer mooi bij Ik verzorg het al jaren soms met lood in de schoenen want het zijn wel mijn ouders maar soms ook zo licht als een veertje, veertjes sierlijk licht zwevend rondom het familiegraf waar ik fijn thuis kom waar ik me goed voel wat ik zo graag verzorg zodat het graf er weer mooi bijligt!…

Een moeder een vader, liefde in elke groeiende ader. Nu al bloedmooi en niet meer weg te denken: de dag dat liefde nieuw leven gaat schenken.…