Alle inzendingen over Liefde OR Zomeravond

Die zomeravond was er een mozaiek van koperrode luchten, zulk een wonderschone kleurenpracht, dat zelfs God even zuchtte en wat langer wachtte met de nacht.…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

figuren waken op het terras sirenes vormen achtergrond waxinelichtjes wakkeren bier en wijn verwateren vrouwenlucht en mannenzweet temperen gesprekken snel de wegen tot zoete verleiding waar het orakel langzaam zwijgt…

(Naar het Portugees) Kindje, slaap maar, kindje, 't was ook zo warm deze dag. In de schemer zit nu een kleine egel met zijn mooie stekels eenzaam in het gras. Het gras wacht op regen. Geen takje beweegt er. Luister naar de merel, hoog op ons dak. Avond vol verlangen. De maan maakt zich klaar voor de nacht. In de avondschemer komt…

zilvermeeuwen zeilen imposant door de avondstilte die geen raad weet met krassende kraaien en buren in tuinen door barbecues en GSM’s vervuild winterkoninkjes wantrouwen luidruchtig doezelende katten zwaluwen geven op hoog niveau een voorstelling grijsblauwe lucht als décor merels hamsteren rijpe krenten houtduiven ploffen lomp in…

Als gulzige zilvervisjes flitsend in donker water glijden je vlugge vingers doorheen je stugge haren, je haren die je losgooit eensklaps maar verwacht als een zware regenbui op een zwoele zomeravond.…

Avonden weemoed waaien door mijn haar, De zilte wervelingen op het strand Vloeien als lucht en aarde in elkaar. Het wrakhout sluimert langs de duinenrand. Hoe lang is het geleden dat ik naar Dezelfde wereld keek, hetzelfde zand En zorgeloos hier speelde ieder jaar. De zee schuimt eeuwig eender op het land. Dit blijft door alle jaren heen…

Een zwoele zomeravond, de lucht is rood verlicht ik kijk uit het raam, twee mensen met een rimpelig gezicht. Hij schuift haar stoel onhandig aan, met een vertederende lach ze drinken koffie en genieten zichtbaar, van hun oude dag.…

Nog even lonkt het zonneoog door d’ uitgeplozen wolken. Roze lippen dimmen de koperen wimperstralen in rosse wenkbrauwharen. Nog even schiet het zonneoog felle schichten die doven in wolkenslierten vol roze zalmen en flitsende Lichten. Geruisloos glijdt het zonneoog diep in d’aarde en dooft. Stille schaduwbomen spoken huiverdromen…

rozenblaadjes die een pruillip trekken vooraleer ze vallen de lichte aarzeling van een vlam net voor het vuur dooft de zon die zich langzaam wegsleept uit de wolkenloze hemel het lijkt alsof niets met zekerheid deze dag wil beëindigen…

dicht en donkergroen hangen takken naar de grond zwaar van lindebloesem voorzichtig walst zoete geur in de stille avondlucht…

O zomeravond, smachtend neergevlijd op 't gele veld, in 't Westen goudgetint... Teerkreunend ruisen van de avondwind, die langs de vlakte in zware weemoed glijdt... O melodie uit lang verleden tijd, waarvan ik zin noch woorden wedervind... O rust, o stilte, blauwige avonddoom! Doorzichtig ligt ge op verre velden neer...…

We waren gelukkig beiden, er was veel vreugde soms verdriet, maar onze liefde leidde, ons door de dalen, met vreugde in ’t verschiet.…

nog steeds blaast de avond warme wind binnen ik zit binnen met zonnebrand en zap boos van net naar net, het liefst zie ik een sneeuw programma, ik sta op en verwarm alvast de melk in het pannetje de cacao staat op tafel, de wereld wacht wel. ik fluit nog een liedje dat niet tegen het raam opbotst maar de eeuwigheid in gaat, zo…

De druif blijft rijpen, zoals mijn liefde voor jou.…

Warm is de gedachte die geen woorden vraagt. Want de stilte slaapt en dromen verstoppen hun schaduwen waar ik mezelf zoek en de avond mij weer volgt met geuren die spreken en kleuren die in het donker weer hun werkelijkheid verliezen. En ik vraag wat de tijd nog wil zoeken als de nacht zijn cocon weer teder sluit.…

De zomeravond valt zwoel over de groengezegende zomertuin mystieke flora snakt naar regenwater groente wortelt dieper in oorsprong van eenzaam plantaardig bestaan onder de begieting van de mens honingbijen bestuiven zoete bloemen geur van weemoed omringt het licht van een volmaakte volle maan ik wandel langs de borders van het tuinpad…

De ramen kraakwit marineblauw de hemel wat een uitdaging…

de zomeravond is dwalen achter een fietslamp het land ligt gedempt zonder weerstand elkaar de hand reiken in een samenhang luisteren naar het suizen van de banden zonder angst al wat kou tussen de bomen hangt en wij gerust in ons wezen verder het pad afleggen geleidelijk als twee lichtprikken door het duister trekken…

De zomeravond is stil, We liggen schijnbaar in volledige rust. De katten slapen in het gras, Takken bewegen zacht in de wind. We zwijgen na alle gesprekken, Laten de gedachten gaan. De stoelen staan onbeweeglijk in de tuin, Boven is de heldere lucht. De beelden van de dag Gaan over in de zomernacht.…

zomeravond is dwalen achter de fietslamp het land ligt gedempt zonder weerstand elkaar de hand reiken in samenhang luisteren naar het suizen van banden zonder angst als wat kou tussen de bomen hangt en wij gerust in ons wezen verder het pad afleggen geleidelijk als twee lichtprikken door het duister trekken.…

De poëzie komt over me als een droom Vol sterren en een lijfelijke nacht Van duister, waar me een hel gelaat van licht En vriendelijke ogen - enkel dat gelaat, Want ál de rest is nevel zonder vorm. En heel den nacht nijg ik me er heen en houd Stille gemeenschap tot de morgen daagt. - Dan lig ik stil met half geloken wimpers Te staren, waar ik…

Een zomeravond geurend naar rozen en lavendel hoog en geel bloeit de dille langs het groene varenblad op het tuinpad waar ik langs hosta's wandel naar de vijver drijft een roze nenuphar als stille avondwacht ...…

Zomeravond Op het stoepje naast m’n voordeur staat een bankje voor mij alleen de zon schijnt haar zomeravondkleuren in oranje –rood en geel de lijster op haar nest doet haar best fluitend mijn gedachten te begeleiden waarmee ik dromend speel de schaduw van de plataan is wat opzij gegaan ze zet mij in het verstilde licht Aronskelk vouwt…

Met fles en glas de trap afdalend, loop ik langzaam de verwaarloosde tuin in, ga zitten in de verweerde stoel, vaag zichtbaar in de schemering. Een zoele wind houdt zijn adem in, ritselend klimop bedekt bemoste muren, donkere struiken voeren weemoed aan, zacht klinken de stemmen van de buren. Ik hoor hun inhoudend gefluister, ruik de zware…

je ogen diamanten ze flonkerden in een zwoele zomeravond fluisterde daar de nachtegaal? was het de hand van God die maakte dat jij zo voor me stond? zelden was er een mooiere avond.…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

ik wil niet winnen ik wil zijn liefde…

De zomeravond hangt als 'n hangmat boven de Maas Verbaas me over het geplette gras Dat over is gebleven Na ons wild geraas Wij, makkers hebben 't net gestaakt.…