Alle inzendingen over Liefde is zoet?

De herinnering aan jou streelt nog immer zacht mijn huid Krult mijn lippen in een glimlach Warm en hemels zoet proeft nog je stem…

Het was een mooie zomerdag het Goddelijke schitterde voor alle mensen moeders met kinderen in het park arbeiders bezig met een hark en twee mannen, verliefd tot over de liefste oren moesten boze woorden horen ze gaven elkaar spontaan een innige liefdeszoen zonder op te vallen aan de rand van het plantsoen mensen begonnen te roepen…

in de bittere zinnen die alles beloven alvorens dat opnieuw weer uit te vegen als verwaaide as van de vergetelheid dat niets ons scheiden zal tot mijn haren zullen bleken, om uit te vallen als bladeren van een oude boom, om sprakeloos toe te geven dat ik mijzelf en de omgeving nog niet ken, wat blijft zijn bergen van onverteerde liefde…

Onze liefde past precies wij sluiten in perfectie naadloos op elkaar aan onze liefde Jouw handje past precies in mijn hand Mijn liefde omvat jou…

Liefde is iets wat erg ingewikkeld kan zijn, Je weet soms niet wat je er mee moet. En liefde kan altijd leiden tot pijn, Maar tegelijker tijd is liefde ook erg zoet. Liefde is iets wat altijd mooi blijft, Niemand zou ooit zonder kunnen. Liefde is ook iets wat je moeilijk omschrijft, Maar iedereen kan het elkaar gunnen.…

Vergeet nooit wie u liefde gaven. Bemin al uw Madonna's. Blijf uw liefdes trouw. In de hemel woont een wijze Vader. Onze Vader die liefdevol wenst, dat mannen kinderen blijven, van wie Madonna's houden. Nooit reist een oude dichter, zonder beertje in zijn tas. Beer Bommel met tegenzin. Tom Poes is in zijn sas.…

Zoveel weten we niet van Liefde, alleen Dat – Liefde Alles is.…

o zoete mijn, je smaakt altijd naar marsepein... stroop, siroop en toetjes mengelmoes met honingsmaak of suikerige goedjes maar... sinds je zo vaak bij buurvrouw snaait verdraaid veel naar haar zoetjes…

Liggend onder de bomen van wilgenteen en zoete bloemen en bewierookte ruimten die van Maria spreken? die in jou de vonk van verlangen heeft gelegd? gaan we dan samen in de boot van verlangen door stromen en watervallen op zoek naar onszelve? in zoete geuren en ontmaskerde gezichten? in vrije geluiden en geopende armen?…

daar zit ik dan en mijn hart drumt de blues hand aan de voet van een glas bloedrode wijn die bij elke slok zoeter smaakt net als je afwezigheid het zijn de laatste -niet de glazen- maar bittere tranen die ik verdronken heb om, ja om wat om de gedachte dat ik iets missen zou -wat er nooit was- de tweekwartsmaat waar ik zo van…

een vlinder met natte vleugels nog vers uit de cocon met verbaasde ogen het felle van zijn eigen kleuren en dan die bloemen ze wiegen zo mooi in de zon op hun ranke stengels om te stelen dronken van die zoete geur fladdert hij verrukt van geel naar rood naar blauw een regenboog…

vanuit haar ivoren toren regeert ze over haar onderdanen wie danig uit de pas loopt straft ze af met haar hautaine blik die als ze kon doden heel veel graven zou delven op haar dodenakker waar levend begraven slachtoffers nog immer knekelen en in de nacht hun botten laten rammelen vuurspugend uit ingekaste holle ogen met eendere schedels…

in goud gesponnen draden als liefdesmelodie van hart tot hart in vleugelslag guirlandes gedragen door de wind als een fluistering tot ver over de horizon ooit was jij mijn lief maar jouw ogen sloten in eeuwigheid nu brengt jouw warmte me een glimlach vol herinneringen bitter en zoet omdat houden van meer dan liefde is en was…

najaarsregen, een wankele tafel waarop menig woord werd doorwoeld, een halve kop koude koffie, naamloze suiker onaangeroerd ik mijmer over wat ik bezit en schets u een beeld u mag zich er vrij in bewegen biedt het ruimte om mij te zien en wat ik achterlaat hoort u het waggelen van mijn pen op de manke tafel terwijl de regen tegen het raam…

weinig woorden waren nodig om pijn te voelen in de blinde nacht afgeworpen tot aan de laatste draad de kleren van de taal de zoute poëzie van afscheid brandde weerloos op onze lippen…

Het is zo anders dan weleer het is niet minder ook niet meer nog steeds voelt toch hetzelfde ik houd echt van jou steeds weer ‘k voel mij nog steeds blij als die keer dat je tegen me zei dat je hart tot de hemel welfde toen ik vroeg, kom vrij met mij en samen in die mooie tuin daar aan zee achter die hoge duin lagen we gelukkig en tevree…

allemaal niet voelen Geef er aan toe Voel ik in mijn lijf Het doet pijn, wat is dat lastig Ik wil het niet, rot op Ik haal diep adem En voel hoe een warme gloed Vanuit mijn samengetrokken buik Langzaam door mijn lichaam trekt Ik kan het niet tegenhouden Ik wil het ook niet meer Het brengt rust en verdriet tegelijk Ik voel de pijn, de zoete…

Zachtjes, vloers en romig zoet speelt de liefde om ons rond.…

O zonderling het zoet genot der zonden Het liefst de liefde, in het samenzijn O nectar, godenspijs, o ambrozijn Als amoureus elixer...ongebonden…

Dus... ik ben voor 's zondags, hij voor de week ? dan is hij oud brood en ik weer de cake. hij houdt van Aspe, ik houd het bij Claus, ik lees de Russen, hij geilt op Mickey Mouse hij houdt van Straus, ik verkies Mahler ik houd mijn haardos, hij wordt steeds kaler Woont hij in Kessel dan ik in Parijs maak ik het bont dan zweert hij bij grijs…

er lag toch die belofte van vervulling van warme liefde vrijen overvloed in het fluisteren van de wind die lieve zachte wilde woeste lieve zoete wervelwind jouw lijflijke onthulling voerde mij op haar stromen mee ik werd weer vrouw en ook weer kind in lieve zachte wilde woeste lieve zoete wervelwind de wind zwol traag naar zoete pijn verdween…

Wij danken de waard, Omdat hij ons voedt: En d'edel wijngaard, Die dees druifkens zoet, Ons mildelijk biedt, Dit wijntje wil drinken Hij doet het ons schinken Uit liefde om niet. Drink al vrij dronken Van dees zoete most Zij wordt geschonken, Buiten onze kost. En mindert verdriet, Dit wijntje wil drinken.…

Wat zal honing in zoete woorden tegen je zeggen als het kon praten? Wees alleen maar stil en ontspan je gelijk een baby met een glimlach op het gezicht. De blijheid en liefde op je gezicht is de expressie van God in je. Want liefde is God en jij bent van binnen niets anders dan God zelf…

zoete geur van wilde rozen bedwelmt je trekt je aan tot je alleen nog wilt omhelzen de geur die goddelijke geur de doornen dringen onderhuids maar de geur de geur laat niet meer los druppels bloed ontspringen is er liefde is er liefde zonder pijn?…

O minnespel en zoete beuzelpraat, O sleutel waar het hart mee opengaat. Wat maalt de liefde om kennis en om geld. Zij wil de gloed van handen en gelaat.…

Lavend de liefde aan het roze verheven hof. Ik betong u beider mijn mooiste lied. Zoete verleiders, knipogend bloot. Gewillig gespreid het wellustig rood.…

Voorzichtig is nog de dag nieuw en prachtig gaan we nectar zoeken zo zoet, waarachtig! Je mond is rood en rond je hals geurt de liefde indachtig…

Ik had alles met jou... mee willen maken. Ik had je willen liefhebben als priester en misdienaar van je houden als jong pubermeisje met een veertig jaar oudere man. Waarom? Waarom? Ik had met je willen fietsen, lopen, wandelen: altijd aan jouw zijde, nooit wijkend. Ik had alles met jou. Ik had met je willen vrijen, ik had jou... ja…

of je levend bent of dood maakt niet veel uit je hebt mij aan je vastgeplakt je ogen bij mij ingeprent je nagels in mijn vlees gezet je stem verborgen in mijn oren of je levend bent of dood ik raak je nooit meer kwijt…

Zoet is de liefde zo blij als een bij nectar van bloemen een geschiedenis ontvouwt zich land ademt regen onder wolkenverhalen geeft ze hem een stukje toekomst om zijn reis te vervolgen tegendraads komt hij bij haar in veronderstelling van gedachten rust in de hangmat als liefde blijkt te zweven stilte van de nacht.…