Alle inzendingen over Liefde ontkiemt op H

zij was een keurig mèske van weleer toen nog op de hoek Thorbeckelaan ze stond daar maar zo alleen te staan druilend in de regen dat doet hartezeer dus vroeg hij haar achterop de fiets naar ’t tentje aan de Laan van Poot spreken van wat haar zo verdroot dat wilde hij - verder helegaar niets nat in fluister kwamen ze steeds dichter buiten…

In het h-loze spraakgebied spreekt men de h helemaal niet. In Zeeland is er geen sprake van, in Limburg wel: heuvels.…

die haar broer uit India voor haar Heeft meegebracht en is zo blij met De omzet van de eerste week, wel Tweehonderd euro alles met elkaar - Ik loop langs haar winkel en zie Vrolijkheid te midden van zoveel Treurigheid, en word bevangen door Zo maar een goed gevoel dat zich Meteen uit in een fijne gedachte: Uit een doodse wintertijd Ontkiemt…

Ontdekt ontboezemt en ontkiemt doortastend in samenspraak met kleurt zij de wereld net iets mooier dan ooit te voor…

Maar nu ze diep geborgen toch plots weer leven gaan maak ik me minder zorgen: ze zijn nog niet vergaan, maar als het zaad in d'aarde dat ooit wel weer ontkiemt zo bleven ze van waarde en hebben dan gediend in liefde die hen baarde voor ieder mens ooit vriend.…

Als je je levens-zaad laat opdrogen ontkiemt je veroudering scheutiger! Deze hartenkreet draag ik op aan alle mannen vanaf de vijftig!…

Moeilijk wordt het pas wanneer je een idee hebt gekregen van wat liefde is: gemankeerd en getekend waar wonden geheeld maar niet verdwenen zijn de geleden schade, de boeien de schillen en de schilden die onderhuids verwoesten wat van geen opgeven weet op dorre bodems ontkiemt en van niets kan leven Je ziet haar in de ogen je…

in de luwte van de nacht liet jij mij zien dat de windstilte wacht dat zij op een zucht van jouw zijn ontkiemt tot een stormachtig festijn en dat alleen met Valentijn…

Ik heb de deur niet open horen gaan en ook niet dicht Nu ik wakker word lig ik hier alleen en is het licht Ik weet niet eens of ze hier echt was of in mijn dromen Sterker nog, ik wil het niet eens weten Ik ben dus niet droevig, en ik heb ook geen pijn, omdat ik weet dat ze vanavond weer bij me zal zijn Maar hoe moet ik in hemelsnaam…

Er hangt liefde in de lucht er gaan harten-kusjes vallen op 'n ieder die liefde zoekt en die kusjes doen bevallen Toelichting: Deze hartenkreet draag ik op aan Elma, waarvan haar buitenkant spoort met haar binnenkant en die mij samen met onze gemeenschappelijk vriend H. te R. een aangename museumnacht bezorgde, 5 op 6 maart 2011 Rotterdam-Centrum…

soms blijf je waar je bent het zaadje dat in de ziel kleurend ontkiemt in stilte verder groeit gedragen door het diepere leven in harmonie met de seizoenen je blijft waar je bent…

Wat ontkiemt steekt zijn kop op: de lissen, verwarring, het diepe. Een dag zaait zich uit, dikt zich in, plooit zich open. We zetten ons schrap tegen de onrust, maar de liefde rust niet, laat niet betijen. De liefde drijft boven, barst van het blad, het is niet te stoppen. Overal scheuten en botten en kroos.…

Wat ontkiemt steekt zijn kop op:de lissen, verwarring, het diepe. Een dag zaait zich uit, dikt zich in, plooit zich open. We zetten ons schrap tegen de onrust, maar de liefde rust niet, laat niet betijen. De liefde drijft boven, barst van het blad, het is niet te stoppen. Overal scheuten en botten en kroos.…

Lijden lost niet op maar zoekt wel in ons in ons allen De liefde! Deze hartenkreet draag ik op aan de familie H. te Rotterdam-Kralingen.…

Haar ex, Had last van zijn dreigreflex Was het daar maar bij gebleven Dan was er nog mee te leven Zat ze nu niet met een angstcomplex. Maar is je ex, werkelijk ex, Dan is je situatie vaak complex.…

je greep bloedt in mijn schouder onder jouw weidse veren balancerend even nog die warmte in een scherpe groet ik heb je diepe vrijheidsdrift verstaan de ongebonden eenzaamheid begrepen tussen regels door geweten dat liefde ook betekent los te laten door te gaan 14-02-2016 *Voor H. Mac Donald en T.H. White…

De armen van de dageraad die met haar stralen op doet lichten laat uit het duister van bestaan het oog op blijdschap zich weer richten Het is maar klein wat er gebeurt onzichtbaar voor gesloten ogen maar zaad van vrolijkheid ontkiemt gevoel van toch weer leven mogen…

dit is pure kul het spel van ja nee misschien zelfbevestiging zeg maar wat het moet zijn wanneer ik heb niet eeuwig de tijd h.…

Dichten is liegen op een hoger plan, van een heggenmus een zwaan maken als deze onschuldige het lijden kan om nonchalant de kosmos raken, nu nog met een uitgestoken vinger in de pap, trekt daarmee een smetteloos laken over de lappendeken van de laatste zomerdag, achter deze spiegel staat een droombeeld wat zich laat herkennen, de hemel…

Een tenger zaadje ontkiemt in aarde, de aarde voedt en ziet. In zijn wortels zul je later wonen, daar waar de dood niet kan komen.…

de wereld is een bol b r e e d u i t g e m e t e n h a n g t e - e - n - g - r - ij - z - e - m - a - s - s - a rond te zijn H-O-O-F-D-P-IJ-N…

Gedichten van (h)erkenning Gedichten van Jean Fermate verdienen aandacht tijdens afscheid tijdens schouw tijdens scheiden tijdens rouw Jean Fermate die speelt gevoelens, woorden, passie voor een ieder: kind, ma of pa want het dichten van Fermate laat verse sporen van (h)erkenning na… Deze hartenkreet draag ik op aan Jean Fermate…

voor Jan van der Meulen op een zomerse morgen gaat meneer X. op zijn brommertje naar punt Y. aan de spoorlijn van H. naar A. zet z'n bromfiets op slot en stapt doelbewust voor de aanstormende trein uit de richting H.…

Geweldenaars, die kuise Zanggodinnen Zo onbesuisd mishandelt en onteert, En hen, in 't oog van ieder geschoffeerd, Noch vergt om hulpe in uw ontuchtig minnen, Als hadden ze, in bordelen opgevoed, Een druppel van dat geil en eerloos bloed. Kom, leer van Sweerts, door eedler geest gedreven, Geen oren meer te schenden door uw dicht…

Pasar Malam ik wist niet eens wat het betekende zocht de betekenis op: avondmarkt; overdag op zondag 20 oktober 2019 bezocht ik de Pasar Malam te Harderwijk geur en kleur en heel veel geluid, gekletter overvielen me als hoog-sensitieve genadeloos maar de vriendschap, gastvrijheid en inspiratie maakte veel goed, meer dan goed, best, beter…

K ostelijk zich vermakend O marmde Margaritha onvervaard N a een zitting toendertijd I n het rechtsgebouw N och beneveld Edwin G ewoontjes- is zijn aard- S chaamteloos breken zij H et erewoord van vorstelijkheid U it de media valt te filteren I n liefde en oorlog S terft integriteit..…

een koude wind streek langs mijn hand maar ik voelde jou ontluiken in het zachte bed van zwarte aarde zag ik het kleine blad ontspruiten verscholen tussen mos dat nog zijn winters kleedje had ontkiemt al lente in het bos ook in het fluiten van de vogels zijn de speelse rollers niet te stuiten…

(H.H. ter Balkt; 1938-2015) In tijd is een mispel geheel aselect volkomen willekeurig derhalve Overrijp moet zij worden gegeten, daar een verrotte mispel beslist niet lekker is Mispelbloemen wonen in een landgoed van blad de gevelvlag van mijn gemeente kent er één In populariteit kan zij niet mee met zowel de appel als (ook) de peer…

Oom Jan was toegetreden tot het ghetto der bejaarden beleefd licht neerbuigend bezien door de nieuw beschaafden in de wereld die hij voor hen heeft opgebouwd h.…

ik ben de pelgrim der voorlaatste dagen nog even dan is het gebeurd is alles onherstelbaar gedeponeerd alleen de laatste dag is wat ons rest die draag ik over aan wie maar wil want ik heb het gehad ik heb het wel gezien h.…