Alle inzendingen over MH17 OR ramp

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Ze zeggen dat je op den duur vergeet De bezetting, oorlog, Holocaust, het geluid van bommen en granaten de geur van angst en dood, En nu ook beelden van MH17, Brussel, Nice, Londen, Parijs door terreur van die fanaten. Ze zeggen dat je het op den duur vergeet Maar dat is makkelijk praten.…

Ons land verkeert in permanente kramp Omdat we graag een sterke leider willen Wij kunnen veel politici wel villen Ook Balkenende vinden wij een ramp Maar om het grote leiderschap te keuren Moet eerst maar eens een flinke ramp gebeuren…

De soort die van die ramp de oorzaak is Loopt ook uiteindelijk die ramp niet mis.…

openheid van zaken door een mens van goede wil de spil van het gevoel mag zelfs niet veronderstellen ook al zou het zeker weten zijn doch nog ligt de gebeurtenis verscholen onder tafel en is ieder woord te veel als een sneeuwbal dikt het effect over zijn hoofd van emoties en troost omvang van de tragedie wij zijn er nog niet mee klaar…

Onder de stralende zon Een eindeloos ritueel Kist na kist na kist Van ruim naar wagen Gevat, getild, geschouderd Gedragen op gelijke wijze Kist na kist na kist Van ruim naar wagen Een fles rolt voorbij Rimpel in het ritueel Kist na kist na kist Van ruim naar wagen Nog zoveel te gaan De komende dagen Kist na kist na kist Van ruim…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

regelrechte ramp wanneer de skater struikelt hondenpoep alom…

En nu ben je eindelijk weer thuis, maar jij zal nooit meer de deur open doen de fles blijft onaangeraakt nog in de koelkast staan aan de eettafel geen gezellige gesprekken meer de poes die voorlopig nog eten van de buren krijgt de hond die in het pension wacht op jouw terugkeer het bed dat niet meer door jou beslapen zal worden de kamers in het…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

De radarbeelden tonen geen raket, Maar kijk nog maar eens goed naar deze gaten, Dat kan maar één conclusie overlaten, De radar was nèt even uitgezet. Er is bewijs, maar dat zit hier niet bij; Die beelden geeft Amerika niet vrij.…

een schip vergaat en radeloze ogen spreken een taal die niemand verstaat geen veilige haven, niet eens een plek om eervol de vele honderden doden te begraven hier een vader, zoekend naar een veilige plek en met gebalde vuisten zijn Schepper vervloekend daar een gezin, verdreven naar het dak van hun woning, de gevouwen handen…

de wereld is vervallen tot gebouwen en getallen de mensen zijn verdwenen in de leegte der stenen hun god bleef bestaan hun zon is ondergegaan de liefde is gebleven bron van warmte en leven de straten zijn verlaten ruïnes en diepe gaten bomen moe gestreden na een kortzichtig verleden lange winterdromen de ijstijd is gekomen de…

Pardon, ik zoek het archief van deze stad Helaas die is daarnet verdwenen Een goede raad: neem vlug de benen Een verzakking sloeg een gapend gat Dat is niet eens te verwonderen Ze hoorden het al vaker in Keulen donderen…

het lijkt bijna een kunstwerk die bonte rij omwikkelde lichamen een wilde mengeling van kleuren niet vooraf bedacht maar lukraak liggen ze daar verenigd in de dood zo levendig samen hartverscheurend uitbundig dood is geen stilte als je met velen bent ze is dan loeihard krijst en zingt haar noten door elk merg en been…

happend naar overleving moest ze na oeverloos vechten uiteindelijk loslaten loslaten om zich te herenigen bij hen die haar dierbaar waren en geen kans hadden gehad overvallen door Moeder Aarde die de grond had doen trillen waarna huizenhoge golven nietsontziend auto's optilden en woningen van hun fundering rukte deze opjoeg als wilde…

stuurloos overgeleverd aan de rusteloze stroom die schepen meevoert als luciferhoutjes houdt oerdrift huis meedogenloos de kracht welke vernietiging dirigeert 'n waar geworden nachtmerrie…

Onder water alles in beweging het scheurde en beefde, stuwde meters hoge golven richting land. Tsunami met een oerkracht waar mensen het niet van konden winnen alles op zijn weg verslond. Hij bracht chaos en verdriet nam levens van mensen groot en klein verwoeste de infrastructuur. De mensheid huilt zeeën van tranen door dit natuurgeweld…

had toegeslagen soms is een ramp te erg om van dichtbij mee te maken kan nu de beelden nauwelijks verdragen en zap ze soms maar even weg…

de boom staat aan de grond genageld als een verwoestende vuurzee haar inferno uitspuugt de boom, de stille getuige die niet vluchten kan blijft zwijgend staan temidden van een kolkende ontwrichting de boom blijft alleen achter weet hij misschien hoeveel mensen stierven tranen vloeien als de achterblijvers een bloemenzee aan…

iedere dag loopt Nya naar de grot van de vleermuizen met onzichtbare ogen ziet hij dingen die voor ons verborgen blijven het heldere water is blauw als de ziener zegt dat de wraak van het heilige meer groot zal zijn een plotseling opstekende wind brengt reusachtige golven teweeg het water kleurt rood leven verandert in de dood…

de vakantie komt er aan - een jaar hard werken sloopt de geest geducht - Hij weet al waar hij straks naar toe zal gaan: ’t wordt een exotisch tropisch klein gehucht. ’t Is niet ver bij de evenaar vandaan, er wacht hem dus een hele lange vlucht. Hij weet precies waar hij naar toe zal gaan: ’t is een idyllisch tropisch klein gehucht. Hij…

dat men sterft lijkt een zekerheid maar ongrijpbaar zijn de gevolgen als een mens de trekker overhaalt mij is geen woord bekend dat gevoel bij moord vertaalt het duurt dagen en nachten in verslagenheid of stille dood als de schreeuwende onzekerheid jaagt door de gedachten: verwachtingen verkeren in nood de oorlog in den vreemde is…

zoveel kleuren zwart toen je als een vlinder uit de wolken viel niet langer gedragen op vleugels van verlangen zoveel kleuren zwart toen je daar roerloos lag op verschroeide aarde de duisternis buigt zacht draagt je teder in zijn armen de tijd staat stil zoveel kleuren zwart…

Woorden schieten soms te kort, woorden doen soms veel omdat je het gevoel hebt dat iemand met je deelt. Woorden zetten soms kracht bij en soms daden. Woorden kunnen zwijgend zijn maar soms ook beladen. Woorden schieten soms te kort om het leed te verzachten maar plots gebeurde iets waarop de hele natie wachtte.. Woorden die meer zeiden…

het gekwelde leven onder een duister oppervlak de vliegende paradox tegen wil en dank het stormend stenen hoofd als wankel monument luid kloppende harten gestolde angst in open monden de afgescheurde takken van steile rotswanden alles viel uiteen…

je drijft in het heldere azuurblauwe zeewater ik zie je ik zie je paarse schoentjes je groengele broek en hoe kan het anders, meisje? je zuurstokroze mooiste jurkje je kleine arm steekt uit naar verdronken dromen onder het water je hoofdje je ogen bron van verstilde tranen ze zien het licht niet in deze duisternis in deze lange…