azuurblauw
je drijft in het heldere
azuurblauwe zeewater
ik zie je
ik zie je
paarse schoentjes
je groengele broek en
hoe kan het anders, meisje?
je zuurstokroze mooiste jurkje
je kleine arm steekt uit
naar verdronken dromen
onder het water je hoofdje
je ogen bron van verstilde tranen
ze zien het licht niet
in deze duisternis
in deze lange nacht
sleurde de heldere zee
jouw onschuld
naar het kille einde
ik zie je
met gesloten ogen
verder leven?
... Het steeds terugkerende drama van de vele verdronken bootvluchtelingen haalt vrijwel dagelijks de media. Bereiken zij vergeefs onze harten? ...
Schrijver: J.Bakx, 4 mei 2015Geplaatst in de categorie: rampen
een harde werkelijkheid.
Het gaat niet over een honingzoete meisjeskamer!