Alle inzendingen over Maatschappij OR Dakloos

wolken sprong de wind voorbij, een roofdier zonder hol, koud en onvruchtbaar uit het noorden, het verborg haar aangezicht gevoed door beide borsten, het vroeg de tol in winterlicht, een herinnering die binnendrijft alsof er geen hoop meer was op een schuilplaats voor geluk, de onrust jagend in een wolvenpak door grijze luchten en dakloos…

Daar zit een oude dakloos in 't station verpakt. Hij reist niet meer en woont nergens. Hij zit enkel neer. Te kort duurde het afscheid. Een lange trein bracht hem hier, op het spoor van een lege doos om in te verdwijnen. Wat haalt hem weer weg? Geld of een vrouw, wie weet? Wie zorgt voor hem of sterft hij af, verzakt en ontspoord?…

twaalf uur precies Even tijd om te vergeten Even rusten, even eten Rustig kijken uit het raam Aan het einde van de dag Het is al over vijven Nog even werken, even blijven Het werk is bijna klaar Elf maanden lang Werken voor het loon Vanzelfsprekend en gewoon En niemand heeft bezwaar Welkom in de wereld En in de slavenij Van deze maatschappij…

Ik zet mezelf aan de kant En ruim de spullen uit de weg Ik doe een stap richting 't zand En wacht tot ik iets zeg Achter mij staan de bloemen En voor mij ligt het pad Bijen hoor ik zoemen Regen maakt ons nat Vogels kunnen zweven Maar ook zij leveren kracht Mensen kunnen leven Mensen hebben macht Maak jezelf nu van kant En zet je blote…

De imitatie met het laagje goud maskeert veel onderhuids verdriet want in jouw hoofd gaat zoveel fout je speelt jezelf, maar bent het niet Anoniem, in een harde maatschappij vol haast en onbereikbaarheid daar geldt alleen nog jullie of wij en valt gevoel niet onder werktijd Je geeft trouw wat wordt verwacht een plichtpleger tot het laatste…

Kaal en kil is het hier en stalen gezichten kijken mij aan. De straat is bijna leeg, ik zie verchroomde lichamen, omhulsels die glinsteren. Glazen ogen zonder uitdrukking in een blikken ritme gevangen. Hol klinkt elke beweging en ieder gebaar is bevroren. Terwijl de lippen vastgeklonken zijn op het glanzende metaal kan ik hun in beton…

Achter een vaal gordijntje staat een oude vrouw met een geranium in haar hand.…

want voor alles is er een registratievorm in onze zo gewenste participatie-maatschappij!…

Bied mij onderdak aan in jouw warme hart, opdat ik nooit meer dakloos ben. Kleed me aan met dure woorden, gesponnen met mooie, zijden letters. Verwarm mijn hart met het vuur en de passie uit jouw ogen, alsof het altijd zomer is. Hou van me, en ik zal geen zwerfster meer zijn.…

moedeloos dwaalt de zwerver langs wegen van zijn geest etend uit afvalbakken van ervaringen het verleden koekt als oud vuil aan zijn lichaam vast hij wast zich niet op zoek naar vergetelheid drinkt hij zichzelf een toekomst zonder uitzicht toe die hem opnieuw doet zwerven langs wegen van zijn geest de wereld is zijn dakloos huis…

Zelfs twee jaar na de invoering is niemand tevreden met plezier en weemoed denkt men terug aan de gulden we hebben ons flink in de financiële vingers gesneden toen Minister Zalm destijds die munt naar binnen lulde Veel bedrijven hebben hun prijzen gaandeweg aangepast in plaats van ƒ staat er nu simpelweg € voor allesbehalve de salarisstrook…

universeel om acht uur het journaal een vader weent stil telkens weer dat verhaal kinderen hinken op één been de oorlog nooit vergeten ze kunnen nergens heen honger, ziekte en geweld moordend vuur en watersnood dakloos schuilen in het veld vertaling overbodig verdriet heeft dezelfde klank in elke taal…

het huis der geuren heeft geen muren kent een dakloos entree voor zwervende vleugjes parfums en eau de toilettes zijn beeldschoon in verpakking van fles en verstuiver gezet van jeugdig speels uit licht tot donker alle kleuren zijn in vele prijzen te keuren maar wacht op de mix tussen vloeistof en huid vaak groeit de geur in contact…

Het op afstand bestuurbare oordeel Valt uit een ongeschoolde hemel Verhoort de werktuiglijke gebeden Van een liturgische meerkeuzestatistiek Dakloos hurken kleine wijsheden Op dampende mesthopen van kennis Ten prooi aan cynisme dat doelzoekend Uit gelaagde structuren waaiert Controle blijkt na onderzoek Een afgewimpeld voorrecht Dat als…

In de maatschappij verkeert verkeersveiligheid ondanks voorlichting ongelukkig in zwaar weer door digitale teksten.…

Om een virus af te remmen Ontwrichten we de maatschappij Ga nog even door zo En we hebben allebei…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

vrij We zijn slaven van de maatschappij We leven gewoon nog steeds in slavernij…

je krijgt weinig zomaar cadeau omdat een maatschappij draait om te geven draai maar om een ontvangend feest te gaan verdienen…

Een nieuwe Nederlandse partij vecht voor een andere maatschappij. Maar daar politiek de boel slechts verziekt mogen er UFO-aliëns bij.…

Een maatschap, maar geen maatschappij.…

witte tegels op de vloer met waspoederen sporen onder een flets neonlicht verhullen niet zijn kilte zoals hij daar ineengedoken de nacht tracht door te brengen van een lang februarimoment het zakje aan zijn voeten met gaten en al lang versleten bevat geen wasgoed meer maar de resten van zijn beschaving ooit gekocht op afbetaling Ze…

Zonnen wil hij vreten zich nestelen in haar cellen zonder de ogen te kwellen die zich branden op het netvlies, kind bij een kloppende rivier, verloren hart in de illusie van het avontuur, de aarde bewegen elk kwartier, te herontdekken bij elke slag, op te lossen in de mist van erbarmen, hoogtepunt van een drankgelag, verstijfd…

bladeren drijven wie nu nog geen huis heeft, zal er geen meer krijgen…

Geef mij geen boom. Maar vlecht mij van de twijgen een mandje. Geef mij prijs aan de rivier en vaar mij naar een wereld, ver van hier, een plek waar kou noch honger mij bedreigen. Geef mij geen boom, maar zaag mij van de stam een voerbak. Leg mij in het stro te rusten. (Daar kwam een moeder die mijn voorhoofd kuste, zo stil. Alsof ik net ter…

Een hond, een vader, een moeder en drie kinderen hoeksteen van de maatschappij vrolijk vliegerend op het strand een tableau vivant passend in Nederland…

Waarheid die hoe dan Ook gevonden moet Worden zegt de rechter In de zaak Van Rey - Deze vraag stel ik mij: Bedoelt hij de waarheid Van Jos van Rey of die Van onze maatschappij?…

Dit is het allernieuwste in een rij van documenten die de maatschappij vereist - na lessen in een vaardigheid. Zo controleert men veel. En ouderschap? Dat trek je zonder training, in één klap.…

Maar zeg eens, waarheen gaat de pijn waar stapelt zich het hartzeer op waar moet je voor mijn liefdes zijn en waar blijft het lied in mijn mond, is er een pakhuis voor dakloos geluk? Zeg me, waar gaat verlangen heen. ------------------------------------ Uit: 'Eeuwig leven', 2017.…