Alle inzendingen over Man OR lopen OR Oud

Werkman we lopen het zandpad op de akker rechts, iets verder de bosrand de steen met namen een oude man met bloem vertelt van die avond, terwijl de vogels zongen en de vijand schier verlagen de tuin in voorjaarsgroen met geur van appelbloesem en sering -weet hij nog het grijze lood dat door de kleuren sneed tien keer heeft hij geteld…

WERKMAN we lopen het zandpad op de akker rechts, iets verder de bosrand de steen met namen een oude man met bloem vertelt van die avond, terwijl vogels zongen en de vijand schier verslagen de tuin in voorjaarsgroen met geur van appelbloesem en sering -weet hij nog het grijze lood dat door de kleuren sneed tien keer heeft hij geteld…

Toen hield ze me stevig vast, terwijl ik zelf lopen leerde. Ze was de eerste vrouw, die me toevertrouwde, aan ons beider leven. Ik hield van mijn moeder. Als enig kind natuurlijk. Als oude man vandaag. Elke dag opnieuw. Ondanks vader. Dankzij haar voel ik nu, wie ik altijd al was. Wie ik zijn wil. Haar kind. Altijd ben.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Hij leeft vijandig tussen het ontluiken Van 't vredig huisgezin; als late sneeuw Zich handhaaft in de schaduw van de struiken. En in hun dromen brengt hij angst en schreeuw. Daar is hij drijfzand voor hun zware voeten, En onweerdreigen boven 't machtloos hoofd. Hij is de worm die in een vrucht gaat wroeten; En zij verderven, want zij zijn…

Een oud man in de straat zijn klein verhaal aan de oude vrouw het is niets het klinkt als een ijl treurspel zijn stem is wit zij gelijkt een mes dat zo lang werd aangewet tot het staal dun werd Gelijk een voorwerp buiten hem hangt deze stem boven de lange zwarte jas De oude magere man in zijn zwarte jas gelijkt een zwarte plant Ziet gij dit…

man…

Veel mensen zijn er om hem heen, toch is de oude man alleen, hij morst de as van zijn sigaar en denkt alleen nog maar aan haar de vrouw, die hij elke seconde mist, waarom heeft God zich zo vergist? Waarom nam hij haar in plaats van hem?…

De oude man gebogen gaat hij zitten aan de tafel voor het raam starend in een krant van vandaag ontstaat bij hem een gewetensvraag dagdromend ziet hij zijn leven terug voelt de pijn van fouten en de warmte van geluk voelt weer de liefde en het genot alles komt voorbij bladzij voor bladzij zijn hart wordt licht nu hij denkt aan…

man stil met een glimlach op zijn gerimpeld gezicht verdwijnt hij in dit natuurlicht…

oude man waar ga je heen je haren wit en ogen vaal ver weg je gedachten je leeft in het verleden de toekomst is te kort je huid slechts een omhulsel broze botten weggeteerd het trage bonken van je hart angst klopt door je aderen hoe lang nog weet jij niet slechts de wetenschap het einde is nabij gevoelens en verlangens nooit meer want…

Zittend verlaten en alleen Terugkijkend naar de toekomst Naar een verbitterde oude man Zijn oneindige liefde wilde geven Afgestompt van zijn dromen Door giftige doornen in zijn hart Langzaam verrottend van binnenuit Een verlamd gevoelloos schild creëerde Apatisch en afhankelijk door pijn Zijn liefde niet meer kon tonen En tergend en hatend…

waarin ik sta vol verwondering tot de laatste schemering, tot het laatste licht dooft en ik met stok omhoog wijzend, gebogen de sterren nog tel, gewoon omhoog kijkend de sterren dank, de maan ook en afscheid neem van dit totaal onvolprezen leven. -…

In een kleine kamer, Voorzien van een bed en een stoel, Woont een oude zieke man Met maar weinig gevoel. Gevoelens zijn er wel, De gevoelens van pijn en verdriet. De oude man woont er, Gaat gebukt onder verdriet. Verdriet vanwege alles Wat zo snel was gebeurd. Iedereen is weg, Alles zwart gekleurd.…

De oude man staat aan de waterkant starend voor zich uit te kijken zijn vier honden zitten aan zijn voeten twee eenden gaan in hun vlucht aan hem voorbij de herfst bekijkt hij met een weemoedige blik in zijn ogen terugdenkend aan de vele jaren die voorbij zijn gegaan goede maar ook mindere jaren flitst het even door hem heen hoeveel jaren…

hij stond en groette de viooltjes zachter ging zijn zucht langs lieve namen in een duister gemoed- de dagen telden niet meer zijn liefde wel, dat gold en bracht zijn ogen terug naar nu ik stond in mijn respect liet een glimlach boven drijven (zonder schroom verviel ze tot mijn warme woorden) toen de zon wat mooier scheen verdween zijn droomloze…

Eenzaam gebogen schuifelt de oude man door het verstrijken van de tijd getekend Het lichaam is een oude versleten jas geworden gevuld met vergeelde dromen Het sprankelende kind dat ooit was is vergeten gehuld in de nevelen van het geleefde leven…

Kijk hoe de oude man langzaam de tijd uit schuifelt. Zijn hand jaagt flarden van oude gesprekken weg als lastige vliegen. Zijn ogen zoeken iets wat moet zijn blijven hangen zoals de geur van iemand die net is vertrokken. Zijn handen grijpen in de lege lucht, hij kan niets vasthouden. Alles vervliegt, vervaagt.…

Borstels losjes opgetrokken, weelderig als ongeslagen touw een wereld vol met bezigheden lang verwijderd van gebleven, hij telt zijn zegeningen niet de eenzame momenten van buitengesloten zijn, van veranderingen die kwamen voor een zonderling dubbel met glazen, alléén hartstocht kent zijn geheimen die anderen hem nooit zullen vragen…

Peppermint robotics heten ze ‘k Denk dan terug aan de bladblazers rondom onze vliegzalen, ‘k zag daarbij een oude man met bezem lopen, gaf hem compliment in zijn verweerde gerimpelde gezicht Ook hij vond het nix…

één man maar die koninginnedag in de soep laat lopen, met een auto in volle vaart het publiek in en onherstelbare schade veroorzaakt, één persoon die, in de war of niet, het verpest voor iedereen, jong en oud, zwart en wit, man en vrouw, één gek die van één van de weinig typisch hollandse rituelen, van deze dag niks overlaat dan…

een oude man heeft licht nodig meer licht en kleur hij hoeft niet grijs te zijn de oude man denkt aan vandaag hij hoeft niet te worden die hij al is een oude man alleen zijn stramme lijf weet vaak niet hoe het verder moet…

Ik loop en kom vooruit, ik loop kijk in de rondte 'k loop, 'k voel m'n kuit alsof m'n been niet wil. De verte komt niet nader lijkt steeds verder weg toch zet ik elke stap omdat m'n hoofd het zegt. De einder is nog net zo ver als toen ik begon te lopen, m'n benen willen nu niet meer 'k begin naar het einde te hopen.…

Langzaam wat beter zegt hij als je vraagt hoe het met hem gaat zijn beschermingsmuur is nog steeds intact Maar wij zien de scheuren de gaten, het verval hij sukkelt telkens weg als je met hem praat herhaalt zichzelf te vaak kan nog steeds niet lopen heeft met alles hulp nodig en ruikt naar oude pis De eens zo vitale man altijd vrolijk…

het oude huis trok aan je voorbij je wilde het tot leven wekken je legde alles vast de kamers muren de deuren de vloer de vegen bloed van een doodgeslagen insect op de vale wand die ene deur uit het lood het kraken van de vloer het gebroken raam het stof dat zich in de loop van de tijd verzamelde de oude eik daarbuiten als…

De oude man loopt Over het brugje en ze Kraken allebei…

Eenzaam is de oude man – eens had hij de vrouwtjes lief – denkend aan vroeger tijden en aan hen met wie hij vrijde Nog voelt hij voor de meisjes al zien ze hem niet staan In zijn lijf voelt hij zich twintig maar vanbuiten is hij honderd Voor ’t slapen pakt hij de foto van zijn allerliefste ooit en legt haar op zijn borst om haar virtueel…

ze keek naar mij, een lach op haar gezicht godin, zo jong en knap, met blonde haren ik voelde mij weer als in vroeger jaren het zware leven leek voor even licht er groeide hoop toen zij kwam toegelopen "ach opa", sprak ze zacht, "uw gulp staat open"…