Alle inzendingen over Maria de Medeiros we

- naar Neeltje Maria Min…

Zoals het is, is: De zon vol vuur de zee vol water de moeder vol kind de liefde vol geven het kind vol leven het leven vol spelen het geven vol delen Afra vol Maria Maria vol licht: Ik hou van jou zonder gewicht…

diep in mijn hart is een stil gebed in woorden die ik niet kan uiten maar wel op papier heb gezet steeds als ik dit gebed weer voel gaat mijn hart wijd open zwelt mijn borst op van emotie gaan de tranen vanzelf lopen ave maria, moeder van god hoe vaak heb ik niet gebeden dacht dat ik alles zelf kon heb ik er tegen gestreden ave maria…

Maria Magdalena mysterieuze mooie muze mag met muzikanten musiceren In haar handen houdt zij een hobo van hout halfhoog haar hoofd in hoofse houding halfomsloten door heur haar en halvemaanvormig halscollier over heur hemelboog Menselijk, maar magisch mag Maria musiceren met maestro's Mozart Mahler masculien majestueus Moessorgski…

Maria er binnenin. 'n Kaarsje voor 't gewin. Vaak is men er al geweest. Gebeden,om ter meest. Maria,eenvoudig en mooi met allooi. 'n Oud moederke komt strompelend langs, heeft een rozeke bij,tweede rangs, Haar smeekbede: "Of haar gezin moge leve in vrede." Ook een boerke komt aangelopen.…

God ligt in de duinen te vrijen met Texelse Maria of moet ik zeggen dekselse - de vonken spatten ervan af. God heeft natuurlijk gelijk zijn heerschappij te laten gelden over de memmen van Maria die zwemmen in honingmelk. Dat moet ik hem nageven aan lust stelt hij geen grens evenmin aan zijn geloof ja zijn ogen schieten vuur.…

Schatje, wat schat je - dat Maria onbevlekt ontvangen is of zou haar hoofd toen ze ging solliciteren weer besmeurd zijn met duivenpoep?…

Kind van mijn hart wat dool je rond ik probeer je paden te volgen maar lieve God ik raak verward je staat op met de zon als de vroege bloemen belovend open gaan je plukt het graan dat staat te golven zwerft eenzaam door het land ik begrijp niet veel van wat je zegt kind van mijn hart kind van mijn leven met diep…

Zie je Maria die na het bezoek van de engel begint te zingen, zie je haar bewogen hart, overmand door zegeningen? Twee begenadigde vrouwen, vol geloofsvertrouwen, in Ruth een ontluikende liefde voor haar gevonden losser, in Maria het groeiende kind, de komende Verlosser.…

liefst voel je problematiek veraf omdat de confrontatie ook een tangbeweging vermag heilig maar de verering van Maria organiseert de hygiene…

Ook God had afgestemd Op de inauguratie van Biden En Hij kwam aan zijn trekken Ook ik had afgestemd Verruilde mijn bank Voor een houten kruk Voelde me zo meer in de kerk Van Jezus Christus en Maria En Maria openbaarde zich Tranen moest ik bedwingen Bij de zo aantrekkelijke Harris En haar gedegen Gentleman Halverwege haakte God toch…

Met jou afspreken voor een kopje thee naar elkaar kijken, een heleboel woorden een groot aantal boten, die voorbij drijven De kathedraal, gebrandschilderd de ramen Sancta Camisa en het blauwe Chartreslicht zachtjes samen het Ave Maria zingen We zullen opnieuw een afspraak maken het verlangen naar elkaar beleven jij zult komen met…

een wonder is geschied de verglaasde ogen van Maria nee, zij huilen niet geen traan of druppel bloed mirakels! het is de sanseveria die wenen moet…

van Maria Tenhemelopneming, in 1950 door Paus Pius XII afgekondigd…

die ene oude heer Gekleurde stipjes in hun grijze haren Maria is blij dat ze er even waren.…

Maria weende aan Jezus graf zij die zoveel om haar Meester gaf weggerold de steen waar was Hij toch heen Hij stond zo dichtbij en toch veraf……

Ik zou ontsnappen, niet beter weten en ervandoorgaan, misschien bang zonder straatkat die mij helpt maar vrij Ik zou afgaan op mijn dromen de geuren waar ik niet bij kan door heggen en tuinen struinen dat zal ik nooit vergeten Zou het zo gegaan zijn en wil jij dat ook of is aandacht genoeg wanneer je miauwt Vermaak me, Streel me…

je in een wonder was de toren maakte mij niet bang zij had haar uitzicht op de hemel ik kerkte al een levenlang in stilte zijn we weggegaan met kaarsen hebben we gebeden het voelde toch een tikje als verleden…

nabijheid en ik glimlach het beeld zo broos in je gelaat of in dagenverte wanneer, zo licht, ik naar buiten kijken mag heel even zonder geluid vond de tijd de zee in jou en herkende ik het huilen om al het beminnen wanneer is liefde eindeloos, vroeg je, aan het eind van de dag ik wist het antwoord en stierf opnieuw…

tot op heden vlogen de woorden mij om de oren als ik weer inspiratie vond door te schrijven met een pen, vol betekenis golfde het op het papier. Dat nu ook al jaren het internet als vast hulpmiddel wordt gebruikt komt door de korte bochten, Zonder ook maar een omweg geeft google Mij de betekenis van eenzelfde woord Maar de site waar ik…

vreemd blijft het om het bed te zien kussens liggen stil, haast gerangschikt als museumstukken in een eigenaardig, oud licht het wordt koud, killer dan buiten ook dit schrijven kost meer tijd zoals de weg langs muren en loze lakens het doet pijn wanneer jij beweegt in een veranderde blik en ik vecht voor eigen recht de hemel leeft met…

Vergeten tijd ligt achter ons, in angst baren we het leven, tussen geboorte en de eindigheid, we zijn schipbreukelingen van de hemel en de diepten van de zee, we zijn het ontgonnen land, borelingen uit de eierstokken van de zon en maan, de horizon lijkt verder, zeilen bollen minder, blouses minder wit, hét ontbrekende in de volheid…

Toekomt en verleden schuiven nader zonder gevaar en berouw, het maakt niet uit waar en wanneer het verval zich dient, want we zijn nu bij elkaar en overal mijn vriend.…

de ander vlecht de loten met lemen wortels in het gras, nectar vloeit uit kristalen wijsheid te ademen uit zelfstandigheid zijn we vrienden in een lot? zijn we van een gelijk ras? krom gebogen in z’n denken waarin hij het meest gedijt?…

Wanneer ik je morgen moet verlaten ontkleedt me van mijn angsten als stoffelijk wezen en leg mij in het glazen ledikant, waarin ook jij geboren werd, vertel me je verhalen als ik ooit weer naast je wakker word, zodat ik over je kan waken in het moment van stille dood die tijdelijk wordt opgeschort, laat me meevaren in jouw…

hemel wordt weerspiegelt en uiteindelijk uit glas blijkt te bestaan het tart geluk in elk dierbaar moment waarvoor een naam is gekozen, magisch licht om de schalen van de wereld te breken, kroont zichzelf met tederheid waaruit een nieuw embryo zich met lauwerkransen presenteert,het taaiste ijs als dunne vliezen breken zal, zijn we…

hoe voelt het om weg te zijn, om nooit meer gezien te worden om te weten dat tijd alles zal wissen en dat je aan de dood om een uitzondering vraagt is het niet zo dat door te tellen tot oneindig alles elkaar aanraakt zacht of stormachtig traag en dan weer razendsnel is er een herinnering of nog iets van het onbewuste van wat wij…

Ieder afzonderlijk individu. Een individuele regenparaplu voor de grilligheden van het levensklimaat. Een opmaat van de stuntelaar die weldra voor zijn mensdom staat. Een vrouwtje of een mannetje onderweg tijdens zijn bestaan. Somtijds regen na de zonneschijn, maar zo nu en dan een duikelaar na een verwoestende orkaan. Een vrouwtje of…

de waarheid is een lekkende sloep die in de geulen van zeeën verdwijnt wijs naar het wolkendek val neer in het stof roep goden aan beschuldig anderen huiver omdat de oorlog altijd weer begint omdat we de ander verliezen laten we verhalen delen en samen reizen zonder huiver zullen we weten dat we de ander zijn…

zijn gemaakt en droogt het ziltste zout van ervaring op het gelaat, Kijk om je heen, zoals je bent verstaan, we zijn geen vreemdeling in dit bestaan.…