60 resultaten.
Sprokkelmaand
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 124 Ik word bevangen door een diep verlangen
Naar sneeuw, maar ach, de winter is vergangen
Een glühweinlied en Stille Nacht gezangen
Stilaan lijkt hij nu reeds
te zijn vergangen
Al is het sprokkelmaand en nog geen maart
Met woerd en eend en meerkoet in de vaart
Dient men geen ijs en weder in de gaard
Mij zijn de tulp en krokus straks meer…
spiegeling
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 166 de zon baant zich voor dag en dauw
een weg naar een wolkeloze hemel
eenden liggen nog diep in hun veren
verscholen tussen het riet
een meerkoet duikt onafgebroken in
het rimpelend water
hoe ik deze gewone, aardse beelden
in houdbare woorden verzamelen wil
hoe zij onzegbaar verborgen blijven
mijn schuchter pogen ver te boven…
Die roodkoper lacht
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 474 ik jaag weer in een
herfst die roodkoper lacht
op het koppel duiven
dat mijn druiven heeft gejat
het korhoen
of fazantenhaan
de meerkoet en de
vette ganzen die zo gaan
ik jaag maar
mijn garagedeur wordt
niet besmeurd met hang
naar adelijkheid van vogels
jaag omdat de herfst
weer geurt ja visueel
omdat de oogst weer zo intens…
toestand
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 173 mijn gedachten broeden
in meerkoet's takkennest
gruwelijk metalen kleppersnavel
bij mij achter waar tijd en water
rimpelloos groen uit slaan
waar ik mijzelf in de stilstand voeg
zie dat pluisjes blaadjes kroosjes
wel degelijk tergend traag
richting rechts drijven
je wordt belazerd
als je niet stil staat…
Aan weggaan
gedicht
2.0 met 33 stemmen 9.119 tak van wilg
stam van berk
roerdomp
bank
prullenmand
en tussen riet
dat je daar ziet
een meerkoet
een waterval
een minderkoet
een waterviel
in ons geval
afscheid van
wat in woorden
en aan water
heeft bestaan
van onze liefde
van on
zel iefd
e
rechtop lopen
daar vandaan.
------------------------------------------------…
dwingen door de weergodinnen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 329 mijn takken zijn gespreid
twijgen in een warm hunkeren
nog is de wind te koud
moeten knoppen zich beschermen
in een winters bunkeren
ik zie het jagen
van de eenden
meerkoeten zijn al dagen
naar een nest aan het
zoeken voor hun eerste leg
en ik besef
dat de natuur zich
niet laat dwingen door
de weergodinnen vogels
zingen…
Oostgracht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 169 schemeravonduur, waar
alle leven zich verzwijgt, maar
alles leeft,
alles bruist,
in elk vlekje huist het onbesuisde
leven, de natuur. die
mijn bevroeden overstijgt
beeld van stilte,
geest van leven,
onverzoend, tot een late zwarte stip
zich losmaakt uit een verre
uithoek van mijn blik
schijnbaar doelloos
zoekt een kleine zwarte meerkoet…
slootkant
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 167 Jonge meerkoetjes
kleine rode snaveltjes
een reiger zit stil…
zwart van uitvreters
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 152 zwart van uitvreters
pikkend in al wat leeft
de golfbaan
foto: Ingrid Taylar
http://bit.ly/hBWgkb…
Natuurschoon
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 110 als je even zit
en wacht
is het net
alsof de wereld
naar je lacht
kraaien die luidkeels
kraaien
halsbanders die zitten
te papegaaien
lijsters zijn bedachtzaam
de kleine pietjes
in de veel te grote vogelkast
zullen zij niet
op een dag worden verrast
de bonte specht tikt hoorbaar
op een holle boom
een meerkoet piept wat
en oogt heel…
Als de zon schijnt:
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 135 Geluid van de vogels, eenden en meerkoeten, vullen de stilte
gekwetter alom, met in het stralende middelpunt: de zon!
Ik lach, begroet de dag en tel mijn zegeningen……..…
een reiger wiekte traag
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 339 zacht gleed vlak
de wereld mij voorbij
rust en stilte brachten
in de lichte lentewind
het ultiem geluksgevoel
steeds dichterbij
een reiger wiekte traag
en zelfs de meerkoeten
hadden nu geen haast
poetsten veren terwijl
wat eenden hun kroost
de mooiste plekjes leerden
een bankje lonkte met
een warm uitzicht op
de plas…
Zon achter de wolken
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 79 Een vogel is in de tuin
druk bezig om een
nestje te bouwen en een
meerkoet geef liefde
aan haar kleine.
De ochtend is saai maar
een kopje koffie doet
wonderen.
Het is genieten van de
kleine dingen om ons
heen.
Als de zon zal gaan
schijnen zullen we rond
het huis bezig zijn.…
SPORT VAN EEN VISSER
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 149 Hengel na hengel
haalde hij op
geen vis wilde bijten
geen vis aan de haak
Hij at met smaak
zijn zelf-besmeerde
en belegde boterhammen
kaas dat was wel favoriet
Rondom hem
het zacht-wuivend riet
en verscholen
eend en meerkoet
Het deed hem goed
naar de rivier te staren
hier te zitten en te peinzen
het uur niet van belang
Hij hoorde…
Nestelend
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 86 Nestelend verblijft de meerkoet op haar
nestje.
Broedend op haar eitjes
voor gezinsuitbreiding.
Geen ene keer wil zij er eigenlijk vanaf.
Zij weet inmiddels alles van natuurgeweld.…
Lentegevoel.
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 706 het gevoel van
de lente komt
de winter gaat
het felle licht
over het water
de stroming schittert
kabbelende vogels
schreeuwende meeuwen
jengelende kinderen
prachtig die contrasten
ik loop en ik denk
ik kijk en ik voel
ik zie en ik ruik
ik hoor en luister
en bundel de energie
het ruisen van het riet
meerkoeten hobbelen
als drijvende…
Winterse kou...
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 478 De glibberende meerkoet
op het gladde ijs,
de rijp die grassprietjes
naaldwit uitvergroot
De koperwiek die naarstig
voedsel zoekt in bermen
Ganzen op zoek naar
open water passeren
door de lucht in zwermen
Schaatsers blazen
warme ademwolken
in snijdende winterwind,
die wangen rood
laat blossen
De lage zonnestralen
toveren kleuren in…
schemering ( in sepia )
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 235 zwoel kruipt de schemering nabij
drapeert zijn schaduw lieflijk
over het helle zomerlicht,
vervaagt de kleuren van de dag
zilverwit speelt een zonnestraal
door het gebladerte van groene kruin,
verstild tegen de grijzende verte
staat in sepia gekleurd, een wollige kudde
roerloos als beelden neer gezet
een meerkoet met haar jong achterlangs…
sneeuw
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.468 morgen is de sneeuw weer weg
misschien vanmiddag al
het is geen tijd voor bladeren
die er anders nat gelegen hadden
en de wind
de wind neemt mee en jij
somt op wat er gebeurt
en weet ook niet waar het eindigt
achter de boomgaard
zoeken de meerkoeten elkaar weer op
twee bij twee, je zag het
samen kwamen we het tegen
we fietsten naar huis…
Meerkoetje
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 147 De meerkoet wordt ook wel een waterkip
genoemd en daarmee sterk gedegradeerd,
want zijn/haar zwarte outfit is niet hip
en zijn/haar zangtalent is geheel verkeerd,
oordelen de mensen kortzichtig.…
Het Hart is Rood
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 55 De meerkoet en de waterhoen
kunnen hun ding aan de waterkant
best gezamenlijk naast elkaar doen
houdt de tortel die van
‘t hout angstvallig
in de gaten?
De mees van het kool
zal de pimpelaar echt
wel genoeg ruimte laten
ach ze lopen elkaar soms
voor de voeten misschien
maar haten?…
Flevodijk
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 119 Met aan mijn ene zij
de groene dijk,
aan de ander
de meerkoeten
die mee en zwemmen
in grauw water,
roerloos spert de reiger
tussen plukken riet
In de verte fietst eenzaam iemand
zoals ik alleen hier loop
Zicht op witte masten
Een enkel autootje
op de weg
door het water
Terug, aan de einder,
de centrale met haar pijpen
waaruit…
Aanbidding
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 119 Meerkoeten dobberen op veilige afstand
van deze vreemde eend.
En als het zonnig is,
er sterren schijnen op het water,
zwem ik er naar één,
om er in op te gaan.
Wanneer ik, terug, er weer uitklim,
zie ik de zon door plukken pluim,
die als wezens met verlichte haardosjes
bewegen op hun stengel.…
de bronsttijd is aan de vrouwtjes
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 854 ziet de mens
kort van stof
met weinig aan
verhit gelijk de bonomo
juli is zijn paarmaand
ziet de fuut merel meerkoet
door hitte bevangen
paren een tweede keer
de hormonen werken weer
ze hadden het al gehad
bij vogels en burgers
kiezen de vrouwtjes
baltsen kaakslagen
man tegen man
het helpt geen zier
mannetjes zat
in groten getale…
Eendje in zijn eentje
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 238 Ze lagen altijd bij elkaar naast
de vijver achter mijn kasteel,
gebroederlijk, gezusterlijk,
en altijd voor elkaar op komend,
wanneer gewone eenden hen bedreigden
of kraaien of meeuwen of meerkoeten.
Soms zag ik ze verderop vertier zoekend
en ik groette hen altijd met diep respect,
alsof ik hen ken uit een ander leven.…
ijshoofd
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 234 roerdomp staat als een bundel te kijk
het hoofd slaapt met open ogen en mond
aan de oostkant ingesneeuwd, blond haar
in de wilgen schateren roeken het land toe
macaber beeld in een kalend landschap
één nacht ijs kan dit hoofd niet dragen
waar zou de romp zijn ondergegaan, is de
maan afgelopen nacht getuige geweest
sliepen hazen dan samen met meerkoeten…
Nevel al aan de gevel
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 77 Meeuwen soppen, meerkoeten deinen mee
op ook deze aanzwellende februari zee.
Wordt deze strijd weer de onze.
Vouwen we straks overdag lakens
over samengevouwen handen uit,
bedekken wij menige te jonge spruit.
Wordt deze strijd opnieuw de onze.…
Limericks op diverse dieren
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.060 Op een Straathond
Een straathond afkomstig uit Napels,
Wiens vacht was verworden tot rafels
Won plots een miljoen
En ging vanaf toen
De straat op met lires in stapels
Op een Meerkoet
Te Sneek vroeg een maagd' lijke meerkoet
Haar ma hoe het nou d' eerste keer moet
Diens raad was heel slecht
Ze koos voor een specht
Wat…
WANDELEN (2)
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 557 moeiteloos de weg op
het water gutst naar buiten de boer
steekt sleutel in contact rijdt wagen
druipend naar de boerderij trekker
eerzaam achterlatend twee reigers
klapwieken geruisloos eendenpaar
schrikt op vliegt snel weg van mij
rattenval in tweede zijsloot toont
van ver beweging achter gesloten
entree een witte vlek panikeert
een meerkoet…
Lente 2022
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 105 De paden kaal, waarop ganzen
die opvlogen als wij dichtbij,
de meerkoeten zwommen vrij
hun geluid leerde 'k nu pas.
Geel stak klein hoefblad uit
Overal moerasandijvie groeiend
uit de grijze grond.
We liepen, maakten foto's soms
kwamen in een hut,
bekeken 't water troebel.…