Alle inzendingen over Mensen OR Relaties OR Vergaan

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Niet dat je relaties kunt vergelijken Daarvoor ze zijn te specifiek. We zijn al blij als het botert Ze zijn en blijven toch uniek. De basis onder beide relaties Is het wederzijds respect. Al zal ieder er voor moet waken Dat, dat niet teveel wordt opgerekt.…

Er zitten spaties in mijn relaties. Korte pozen tussendoor, waarin ik als zij soms niet daar is, voor even bij een ander hoor.…

waar woorden schuren verschralen relaties tot onvruchtbare grond [senryu] foto: Martien Montanus…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

dat het jou zo moest vergaan je onderdoor zou gaan jij die alles in woorden verpakte woorden en waarheid verhakte je hield van de klank van je eigen stem het krassen van je zwarte pen nu je niet meer uit je woorden komt gevangen zit in de diepte van je mond dat het zo ver zou komen met jou...…

, kan niet vergaan .... . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .…

Dag witte tuin waar zwarte letters groeien Vorm gevend aan het menselijk bestaan Tot Moeder Aarde ronduit is vergaan Charon niet langer heen en weer zal roeien Dag witte tuin waar trieste zinnen bloeien Straks is het met mij- gardenier gedaan Ik zal je nogmaals innig gadeslaan Je tot die tijd met printerinkt besproeien Totdat ik met je opga…

Ook voor de mensen had tijd een idee, hij liet ze kort leven en stemt ze tevree. Wat mij van dit alles het meest zorgen baart, is dat er een steen komt waar mijn naam op staat.…

Ik wil Vrij Zijn Voel me Een gevangene Van mezelf Ik wil Vrij Zijn Zit gevangen In relaties Die niet Goed voor Me zijn Alléén Ik kan mezelf De vrijheid Geven…

Zo ver van hier zijn lieve mensen die even aan me denken nu; ze sturen heel kort lieve wensen en zeggen dan;"we missen u"; dat klein berichtje doet me denken dat afstanden niet echt bestaan maar dat de liefde tussen mensen nooit ofte nimmer zal vergaan.…

Nog nooit getrouwd, maar vaak gescheiden, een hoop gelazer en getob; toch ken ik nog de harteklop van elke vrouw waarmee ik vrijde. Ik schreef gedichten tussenbeide, maar loste het probleem niet op: nog nooit getrouwd, maar vaak gescheiden, een hoop gelazer en getob. Hoe dikwijls toog ik niet ten strijde en keerde met bebloede kop weerom…

Hij voelde zich blij en sprak zeer vrij: wil jij misschien een relatietje met mij? Ik bedoel dat moet toch kunnen kijk niet een met van dat trouwgedoe of een met van dat flauwgedoe maar gewoon, zo’n flinterdunne?…

zij sprak in ijskristallen hij mompelde in schapenwolkjes terug ze kwamen nooit dichter ~*~…

Het is te laat Je zit niet meer in mijn hart Ik heb het gevoel dat ik had Met verliefdheid verward Een paar maanden geleden Stond mijn hart open voor jou En ondanks je vele twijfels Koos je voor een andere vrouw Maar nu na al die tijd Weet ik precies wat ik bedoel Het is enkel vriendschap Dat ik voor je voel Je bent een maatje We…

het spel van over iemands schouder naar anderen kijken ken ik wel onderhand ook een glas ergens neerzetten binnendringen bij belangrijke relaties een zandbak met emmertjes en schepjes…

Lossere banden: mijn contacten groeien uit –– tot verbindingen.…

achter ons lag een tijd van sudderen en niets-aan-de-hand we keken niet om naar de verdorde tuin de donder in de verte leken we niet te horen aan de rand van de vlakte stortte de woede van moessonregens op ons neer we hadden erop gewacht zonder het te weten…

ik zag je in de spiegel achter me ik lachte, je verdween slechts mijn gezicht met ogen vol herinnering staarde me aan ik fluisterde je naam je echode gedachten kwam zomaar naast me staan je deed me gloeien was me aan het boeien met je blik in spiegelbeeld ik heb je losgescheurd uit mijn verleden, de pijn is nu gelijk verdeeld…

Doe maar, verwijt me dat jij weinig aandacht krijgt Het is waar Ik ben met mezelf bezig Ik weet het heel goed dat mijn leven te kort is om uit te stellen wat belangrijk is niet alleen jij ook mijn eigenaardigheden pleziertjes, gewoontes en verantwoordelijkheden voor mijn gezondheid, thuis met de buren en op het werk Ik ben daar…

messen blinken staal kaatst woorden die raken zonder zichtbaar te vermoorden werpen met venijn een blik vol haat haar krijg je wel klein want je kent geen maat achteloos punt je de roos, naast het trillende lemmet bidt zij wanhopig haar gebed je hebt het mes er in gezet, het zal snijden, zonder bloed is er geen scheiden…

je opent de hand op de deur je ogen zijn al binnen een vleugje van je geur je komt niet dichterbij je voetstappen ontbreken net de laatste meter je verwondering bekijkt niet mij je blikken zoeken naar onzeker ik wacht tot uren trager worden het licht mij niet meer ziet ik ben er nog voor ons omdat mijn ring het me gebiedt…

Onvrije relaties verknellen ons, tussen kaden en schepen. Wie angstige kinderen blijven, bereiken kant noch wal. Vertrouwen verbindt ons mensen, zoals bruggen en schepen doen. Wanneer verlangen liefde wordt, gaan we weer op avontuur, door tegenwind en storm. Willen we met trouwe schepen, sterke waterbruggen bouwen.…

Hout wordt gestapeld de vonk wordt gelegd het knisperen gaat over naar knetteren vonken vliegen hoog geur wordt verspreid angst voor vuur het verbranden van wat eens leefde...…

Ik heb niet geleerd om te leven, ik ben eraan gewend geraakt al met al een poging om mezelf te zijn bij vrienden die geen eisen stellen en beschikbaar zijn wanneer ik kom of roep dat ik eenzaam ben Met jou is mijn poging tot een relatie anders Soms gaat het goed gedachteloos, vanzelf zodat ik achteraf niet weet of we verbonden…

Ik kom graag bij mijn 'eige' bij mijn 'eige', eigen ik ik kan het heel goed vinden met mijn 'eige', eigen ik Maar 't allerliefst ben ik me 'eige' bij jou, ook een 'eige', eigen ik jij leeft altijd in mijn eigen met een lach en met een snik Dus ieder eigen en ook samen het ultieme wat liefde biedt door steeds ruimte te geven…

Donder nu maar op ik voel teveel pijn Hoe lief ik ook ben jouw hart is te klein Wees maar heel stil je woorden stinken Slim en doordacht kwetsen verminken Voel wat ik nu voel of lieg je hart vrij Ontken je hardheid je speelde met mij Laat me nu met rust ver van mij vandaan Liefde eens zo mooi voorgoed vergaan....…

de eindeloze melancholie van een maand die sterven gaat, verloren in de vage glorie van wat losgelaten blad een dorre bloem buigt mee met oostenwind ze wiegt haar tranen naar de zee ze wiegt de dagen naar de overgang van meer dan schelpen strooien op een oeverpad met gras en lege ogen waar de winter duizend vlokken weeft besef ik, dat…