Alle inzendingen over Minnen

Voorbij schrijdt voor mij de tijd slepend traag in het habijt van uwe onbereikbaarheid. Laat komen tot mij wat alleen in slaap mij dromerig raakt: uwe poedelheid blinkend naakt.…

Stemme: Ik heb de groene straten Die zonder hoop moet minnen, Die is er ellendig aan, Die dwarlen al zijn zinnen In ijdelheid en waan. Ik spreek, laas! uit verzoeken, Want ik heb ‘t zelfs verzocht: Dus mag ik wel vervloeken Mijn dwaasheid onbedocht. Zou men wel zotheid vinden Zo groot (helaas!)…

laat me niet achter mijn lichaam is de zee uit vrije wil, voor jou ik wil gedragen worden boven alles uit, nog meer in kleur, rond of door praat met mij, lichtblauw en herhaal dat met het leven dat het onze is vandaag en morgen zoals gefluisterd op dit ogenblik en als je dan luistert naar mijn golven, door onrust gevangen bemin…

Alleen een opslag van uw oog, een lonk vall' mij ten deel'; Het minste, zegt der Wijzen spreuk, van die men mint is veel. 1827.…

O dit wreed genadeloze dringen Van uw schone rouw, paarse seringen, Tot ons denken, tot ons vlotte bloed, Is gelijk een overmacht van minnen, Die 't weerstreven der nerveuze zinnen Sidderend zich onderwerpen doet.…

wat speel je voor spel met mijn zinnen penseelzacht je tong op mijn huid zo teder voorspel je het minnen zo zeker komt deze droom uit…

Wij hebben in de jeugd gemind wij minnen in de ouderdom, en al wie zegt: de liefde is blind, is waarlijk dwaas en dom.…

Wij die onze eenzaamheid Droegen als goden, Wij kunnen minnen Eindeloos!…

Slaap kindje, kindje slaap en wil nu nooit meer minnen.…

Des middags steekt de Zon, die zoet is als het daagt*, Zo wast* der Minnen brand*, hoe men ze langer draagt. - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - dag wordt neemt toe Liefdesvuur…

Er zijn er ook die slechts elkaar verwennen; ze verwaarlozen hun reden van bestaan – het minnen van de hennen.…

De zalige dood van alle egoïsme: zalig die minnen.…

Hij zoekt zichzelf kan z’n zich niet vinden In de dingen die hem daarbij hind’ren vindt hij dat wat hij niet zoekt Het blijkt een kwestie van plussen en minnen die je gewoon tegen elkaar afboekt…

In diepe stilte jou beminnen is wel het heerlijkste op aard tussen de dekens en ’t linnen dat is mij zeker alles waard Met al mijn lief, jou strelen is toch het heerlijkste te doen Zalig onder de dekens spelen wijl ik je hele lichaam zoen Zo vol tederheid jou kussen op die wangen naast je mond en op de beide lipjes ertussen tot de nacht…

O Liefde die nooit Liefde vroeg maar geven bleef om niet, die wrevel nog als weldaad droeg, nu wint ge Liefde en Lied. Zo geeft de hemel en de zon zo geeft Gods liefde groot ook waar zij nooit ontvangen kon uit louter minnens-nood. Zie hoe de macht van uw geduld verheerlijkt mijn bestaan en met een wondre pracht verguldt mijn dag, nu…

ik herken de zachte melodie in elke zin die je in inkt gedrenkt tot pastel laat verzachten alsof je de letters in minne doopt voor ze met voelsprietende precisie elegant bevallen op mijn netvlies ik proef de innerlijke klankkleur van een vibrerende intonatie die mijn sluimering aanwakkert hunkering voert de boventoon naar de volledige…

In de eerste dagen gaat het goed, Dan weet men alles klaar te spinnen: Men conjugeert het werkwoord ‘minnen’ En vindt die spraakkunstoefning zoet. Ruim is er pratensstof voorhanden, Maar dra is men uitgepraat, En zit dan, met de mond vol tanden, Te kijken op elkaars gelaat. Nu, ’t spreekwoord leert: ‘wie zoekt, die vindt.’…

Met langzame, voorzichtige passen schuifel ik door de zalen van het schilderijenmuseum, oppassend zo scherp, dat geen werk, erg markant ontsnapt aan mijn zoekend oog. Het is ondoenlijk om te blijven staan overal om al te bekijken. Alleen wat het sterkst treft mijn ogg daarbij blijf ik staan een tijd om het te bewonderen tot het kleinste detail…

Overal reeds blinkt het goud 't Is hen allen zo vertrouwd Zij gaan slechts nog Mammon minnen…

Met spetterend vuurwerk in haar ogen, hoog opschietende gevoelens met o’s die de omgeving doen blaken en mij met kleuren bombarderen. Ik lig plat van bewondering. Met mijn voeten op de grond en mijn hoofd in de wolken heb ik banden van tederheid, liever dat dan boeien van zogenaamde vrijheid: met banden kan men ver rijden.…

Soms beweegt er iets in huis wapperen de gordijnen een ring van licht om een portret in de kast kabonkt geluid Er wordt iemand gemist met al zijn minnen en plus rustig maar wordt er gedacht ik ben er nog, evenals jij…

Die is dus verloren want wat is 't geval, hij is zonder geest, a-mentaal, al met al Amantes beginnen a-mens aan het minnen en worden Amentes zonder te bezinnen Dwaasheid is eigen aan wie bemint, liefde het hoogste doel al maakt zij blind…

krijtwit de mond zwart habijt een hoge rug een non koeterwaalsend knikt zij doorlopend ja en amen minne meerkoet 2 foto J.Bohdal http://bit.ly/gaRGRY…

scribenten aller landen vereenigt u terstond omzwachtel de peniches onverwijld buiten beeld laat de gaaikes in minne voortaan niet bestreeld schoone pennevrucht gaat thans voor uw gesont…

hoe vreemd voelt soms de tijd die aan zichzelf verstrijkt als in het vliegtuig achter verre wolken de nieuwe dag zonder een nacht of omgekeerd in het ongewisse tel ik het uit til ik hem hoopvol over minne dagen…

In het einde schuilt tragedie begin is altijd daar waar geluid de waarheid overstemt stervend gebaar de late nacht ontkend licht de schijn van opnieuw beginnen samen gaan tot eeuwig minnen.…

Je kijkt me aan terloops En weer mis ik de sprankel in je ogen je hunkering de liefde We worden ouder zeker maar laat toch zien Wij kunnen toch nog minnen als waren wij zo jong als eens Ik wil opnieuw begin met mij m'n lief…

Straks zijn er vogels teder aan het minnen, nou ja, hij dringt brutaalweg bij haar binnen.…

In het ultiem moment voorbij de grens zullen onze minnen elkaar opheffen zodat we kunnen worden opgeteld tot een volledig mens.…

stilte valt op blauwe lucht uiteen adem weeft een hoog verlangen blauw boven wolken tronen wit je dromen tonen in de weelde van het minnen wonen de hemel op je lippen strooien.…