Alle inzendingen over Mogelijkheden OR zelfverzekerdheid

Geef me nog een kans Ik zal het anders doen Maar is herstel nog mogelijk Met de wetenschap Dat ik op m’n tellen moet letten Zal ik nog ruimte genoeg hebben Niet bang zijn voor een fout Eén fout En is het dan gedaan Ik wil zo graag Ik wil niet alleen Zijn Zonder jou Ik wil niet een ander meisje Waarmee ik je vergeleek Lachen om dronkenschap…

creëren we osmose in een prisma van mogelijkheden Als een levend palet bewegen wij ons voort naar verder gelegen leven Van uit de Ziel der dingen ademen we kosmische symbiose…

Nadenkend kijken door schemerblauwe lenzen de wereld is overwoekerd door kronkelige stengels waarbij voortdurend bijengezoem klinkt zullen eens reusachtige planten en nietige diertjes de aardbol beheersen terwijl de gehele mensheid begenadigd elders in het heelal woont?…

Scherpen messen snijden Door bot en vlees Struikelblokken die haar de weg versperren Indien mogelijk Al haar dromen vergruisd Ver van de mensen verwijderd De ochtend graaft een zonnige dag Ver van de leugen verwijderd In de toren zwijgen de klokken Tezamen met de gitaren "Besef dat wel," Deze intrige: "dit valse spel" Reeds…

nasa stuurde eens muziek naar de ruimte voor mogelijke oren misschien zoals poëzie de duisternis in zingt en door de tijd reist langs liefde pijn schoonheid en de dood misschien zoals ze me stil laat staan bij mijn mogelijke oren en zij me beweegt…

Je staat verstelt dat dit beeld nog te bewonderen is Als je verneemt dat het is omgevallen verbaast het je niet, want zijn scheefstand is voor het oog kritiek. Een kleine beving of anderszins lijkt voldoende. Maar er is ook een paralel met wat ons mensen bezighoudt: Een goede afloop, behoud van, iets bereiken of verkrijgen enz. Of een wens in…

Hij repeteert hartstochtelijk zelfverzekerd over Wonderen - heelt juichend de tijd: de winter voorbij. Hij overdondert haar met zijn waterval van schrille tonen. Fantaseer ik in haar bekhoek even een glimlach? Ze vliegt op, de schaduwen glijden en houden haar geheim. Met of zonder hem?…

Hij repeteert hartstochtelijk zelfverzekerd over Wonderen - heelt juichend de tijd: de winter voorbij. Hij overdondert haar met zijn waterval van schrille tonen. Fantaseer ik in haar bekhoek even een glimlach? Ze vliegt op, de schaduwen glijden en houden haar geheim. Met of zonder hem?…

Haar zilte onverschilligheid dwaalt passief over een dor maïsveld Haar zachte zoete lippen blazen frasen en gewogen woorden Stuurloos als een wimpel voelt zij aangename leegte en zoekt naar stilte Plotseling met een windvlaag van verbijstering daalt zij zelfverzekerd treden af Haar silhouet tekent mooi af in de mist Prachtige contouren…

Glorieus verheven door de lucht Gaan de zwanen in hun vlucht Sierlijk piepend krakend wit Hun halzen golvend in gelid Reikend naar een hun bekend doel Een nabij gelegen sloot of poel Of verder noordwaarts buiten zicht Naar gronden waar hun toekomst ligt Als zielen reizend wonder wetend Zelfverzekerd aan queeste geketend…

Dartelend in het ijle, zelfverzekerd gewoon. Niets doet hen vermoeden, dat ze daar eeuwig zullen blijven zitten. Teder als een zonnestraal vleien ze zich tegen de bloemen aan.…

Jullie denken mij te kennen Het kattige meisje, het zelfverzekerde meisje, het vrolijke meisje, misschien zelfs het arrogante meisje Pap, Mam, ik probeer alleen maar het juiste te doen! Zien jullie dan niet Dat ik het onzekere meisje ben, het meisje zonder eigenwaarde, het meisje met een groot, maar breekbaar, hart?…

gerieflijk vlij ik mij tegen jouw brede bast sterke doorleefde armen beschermen mijn boven diepe zelfverzekerde ankers behoeden voor wegwaaien hoe wij al vele jaren elkaar bijpraten lief en leed delen ik werp mij neer op het gras en smeek je teder te zijn overwortel mij maak me deel bij jou ten grave liggen wat durf ik meer?…

Een hoofd fraai bekroond met ravissant haar ruggelings neerstromend richting fijne taille Zal als doodskop het langst duren Een trotse venus die gereserveerd sensueel zelfverzekerd zichzelf en haar buurt opfleurt Wordt eens door vuur of wormen verteerd In elk natuurlijk virtuoos gemodelleerd lijf, al eonenlang beloftes van schoonheid en…

Wanneer de stilte in de avond Valt Hunkert mijn lichaam Verlangend Naar de maagdelijke liefde Van de verliefdheid De onmogelijke onbereikbaarheid weg valt Het idee dat het onmogelijke Mogelijk wordt En de verliefdheid verliefd Wordt op de eeuwige liefde…

Je kunt in de wei uit een melkweg van wit één takje fluitekruid plukken om thuis in een vaasje te zetten en van dat takje één twijgje afbreken en daarvan één steeltje en daarvan één bloempje en van dat bloempje één pointe van het godganse pointillisme. Nee, dat kun je niet. ---------------------------------------- uit: Enkelvoud,…

ik zal de gedachte nooit verliezen en altijd overwinnen ik zal de gedachte verliezen en overwonnen worden ik zal de gedachte altijd verliezen en niet overwonnen worden ik zal telkens overwonnen worden en de gedachte nooit verliezen dit is waar --------------------- uit: Doka (2008)…

Niet in ’t holst van de nacht maar op het midden van de dag heb ik de dood ontmoet hij keek mij aan bij wijze van groet en is toen weer doorgegaan. Toen hij was doorgelopen heb ik niet omgezien waar hij was gebleven waarheen hij ging was mij om ’t even hij kon zijn eigen weg wel vinden uiteindelijk leidt ook hij z’n eigen leven.…

Ik kan veel ik kan winkelend publiek laten lopen ze zelfs laten marcheren - door stompende muziek in hun buik te programmeren ik kan boodschappen leggen in hun winkelwagentje dat dakloos na sluitingstijd op straat is geparkeerd en ik kan roofvogels uit de stad amuseren met poezemuizen nagemaakt van spelen verfomfaaid - gewapende scholieren hun…

'the more you think of dying the better you will live'. met een scheermesje kan het soms wel 2 x per dag met een broodzaag kan het je twaalfuurtje bereiden met een gasslang kan het rode kool in een half uur gaar in een badkuip kan het één keer per week en flink met zeep met een touw kan het als je broekriem soms stuk is. --…

Mogelijkheden zitten in het kompas. Het lot van de magneet deelt. Kansen tonen de geruisloze karakters. In de ogen ontmoet je pas het verschil. Mogelijkheden bevinden in je rugtas. De krachten wat zijn gedeeld. Door excursie van diverse karakters. Deel je in elkaars ogen het juiste beeld. Mogelijkheden door krachten gedeeld.…

Je oogopslag ligt in een bouwdoos, je nagels, je haren, je stem; voorzichtig het spanen deksel in de houten gleuven schuiven - dicht. Nog even het plaatje bekijken waarop vijfmaal een ander huis te bouwen van dezelfde stenen. Zo bouwde ik nooit, naar tekening, maar ook dit keer waren wij blij met een zorgvuldig opgeborgen afbraak waaraan…

Waar mogelijkheid beweegt. Waar tijd in eeuwigheid verglijdt. Wat vandaag in ons wordt gedroomd, kan werkelijkheid gaan worden. Wat we vandaag meemaken, verandert morgen in een droom.…

Een dwergster en zijn zeven mogelijke aarden. Iets meer dan een illusie kan het nu nog niet zijn. Dat er meer leven ergens zijn vorm krijgt. Dat naast ons kan bestaan in het universum tussen groot en klein.…

Wanneer onmogelijkheden mogelijk worden. Zoals mensen die opnieuw worden geboren. Zoals ijs dat brandt.…

Ik breek elke avond het sterrenstof alsof het mogelijk is want wat je overhoudt is gewoon stof dat met een zuchtje wind op alle meubels springt alsof.…

als een prins heb ik me door doornstruiken geworsteld om daar te komen waar men zei dat jij te vinden zou zijn gevochten met mijn zwaard op 't scherpst van de snede door de natuur die bloedde voor hun stilzwijgend verzet wat het mijne deed koken van woede tot het moment daar was van het in oog staan met ontbrak iedere vorm van zelfverzekerdheid…

in de chaos en hectiek vandaag zie ik een sarcofaag die pure rust uitstraalt bij afwezigheid van tijd door millennia gekleurd met trotse zelfverzekerdheid zijn is zo in stand gebleven met alle exhibities uit een rijk vroeger leven het hebben is vergaan in strijd en dwaze oorlogen waarvan de zin ons is ontschoten wie zijn we nog…

op het podium was je zelfverzekerd, stoer en ging je los, maar als je niet op het podium stond was je verlegen. mijn grootste droom was jou te mogen ontmoeten; dat is nu onmogelijk want je bent nu bij de sterren. maar misschien in een ander leven hopelijk. je bent nu in gods handen. ik zal je lieve zachte stemmetje missen.…

zet mijn voeten in balans wil zelfverzekerd lopen naar de overkant fixeer het vaste punt de eerste stap is glijdend staan los van staal kan ik mij niet laten gaan voel het fenomeen word één met tijd en ruimte rol in rust volmaakt een lus zij hebben de loop gezien fragmenten uit bewegen maar niemand heeft mij die volmaakte…