Alle inzendingen over Na OR premeditatie OR gelicht

De bootjes dobberen weer, het anker gelicht, golvend de koers zeewaarts aangehouden, verdwijnen ze samen met de zon in de nacht. Goede vangst!…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Ik hoor nu eenmaal niet tot de genieën Van onze jaargroep van het HBO En dus zijn mijn prestaties maar zozo: Ik haal alleen maar vieren en zelfs drieën. Gelukkig sta ik dubbel ingeschreven En vier plus drie wordt bij elkaar een zeven.…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

mijn hoofd los van de romp het schedeldak scharniert open; hersenen krijgen de adem die ze verdienen uiterst voorzichtig worden ze gelicht en in een pot met formaldehyde geplaatst op de draaischijf, als bij Tussen Kunst & Kitsch, worden ze bekeken minuscule dunne repen geschaafd onder de microscoop daar, ja daar wordt het godsdeeltje…

Winter die al Goeddeels verdwenen Is, vorst die Al lang en breed Zijn hielen heeft Gelicht, zon die Het bevroren hart Zo op het oog Ontdooid heeft - En toch kom ik Nog ijsresten tegen Die onvermurwbaar Zijn, uit sneeuw Geboren ijskristallen Die van geen wijken Willen weten - Het verlies dat zich Als ijssneeuw In…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

we hebben schepen gelicht om nog een keer zicht te krijgen op hun vergaan hebben gedoken om er achter te komen waarom alles zo is verlopen hoe een wrak kan ontstaan de waterwereld heeft met eigen wetten alles van boven omsloten wat niet meer drijft zij delen in een tijdloos verblijf plaatsen waar toeval geen perspectieven schrijft…

Laten we er zijn als er sneeuw ligt Laten we er zijn bij de eerste lentedag de eerste bloem het vroege ochtendlicht Laten we onder de bomen gaan liggen Laten we er zijn op een zomeravond aan zee Laten we gekleurde bladeren zien vallen Laten we in de wind gaan staan en in de regen Alles stroomt Alles uit de tijd gelicht en vol betekenis…

Wat is nou een gedicht Het verandert door de tijden Heb je je geest verouderd gelicht Dan moet je tegenwoordig lijden De aandacht voor de Groten aller tijden Is danig in het poëtisch moeras weggegleden Heb je de durf om oude technieken te belijden Dan word je door veel moderne mensen gemeden Ach, het is niet zo’n grote boodschap die ik breng…

Dat het tot mij doordringt: De zee, in zijn palet, door Iriserend zonlicht beschenen, De golf, voortdurend van zijn Bed gelicht. Er heerst geen indruk meer Het is al zo vaak bekeken: een Dijk, de weg, de oever. Het dorre gras, de verse bomen, Wolken torenhoog in een Hemel van belofte.…

. ------------ Ze hebben Michael's voorgevel gelicht Men zoekt met helicopters en met honden Gelukkig heb ik 'm dan toch gevonden Want al met al is 't zo geen gezicht En als ze morgen vragen: 'Jóh, where was ie ? Dan zeg ik : 'In the kleedkamer van Bassie'…

blik wilde niet kruisen zelfs het puntje van je neus bleef uithuizig je mond sprak een speech met stilte strak geregisseerd door wat zoal was gepasseerd in een vloed van onbenul zelden weerspraken onze woorden elkaar in gesprek maar nu was gezegd wat verzwegen was met exegese van emoties belicht de deksel van de put gelicht…

ze stapt aan boord en kijkt me aan haar ogen dicht, het hoofd omlaag vuur wordt kil en dooft gewillig wijkt zwaar weer wanneer het anker wordt gelicht ze zet zich af, kijkt schuchter om naar de ondergaande zon haar mond is een bezworen lach een zielsweerspiegeling op zee zend haar op het juiste pad dan wordt ze bevrijd als onverwacht…

Tevergeefs wacht de kade op een vracht, zware ankers worden niet meer gelicht. Nooit doorklieft een scheepskiel nog het water, ook de brug kan zelfs niet meer omhoog. Op de gevels klinkt nu eendengesnater waar ooit de stad zich luidkeels bewoog. Hier zwalkte de zwaar beschonken matroos, maar zijn onzeker lied is voorgoed verstomd.…

Jij stroomt binnen en ik waan mij in een roerige zee, raak daarin op drift, word van mijn verstilde strand gelicht.…

Ach vriend, sprak hij bewogen, ik vrees, u bent bedrogen Geloof niet wat geschreven staat 't Is grotendeels gelogen Die machtsbeluste bengel zo'n hooggevallen engel Spreek hem tegen, en je krijgt verongelijkt gejengel We hadden een gesprek over 't menselijk gebrek de vrije wil en zo en hij, jaloerse vrek, Hij heeft me pootje gelicht…

leiderschap' om zijn machtswellust op de spits te drijven daar ook vele Fransen nog sceptisch blijven en niet iedereen in de vaccinatie trapt liep hij ooit (als een kind) met Trump hand in hand hoe infantiel doet ook nu weer deze kleine tiran Met de Italiaanse inquisitie weer leven ingeblazen wordt ook in dat land de burger pootje gelicht…

de wijze waarop het brein het duister van de dag zoekt in de schaduw van de nacht die zich staat te bedrinken aan de trog van de macht dewelke mijn schedelpan genadeloos heeft gelicht en het heeft gevuld met afgrijzen en waardevolle prutsige beloften niets kan waar zijn, wat ik zie zijn schepselen die mijn geest bevolken wat ik hoor…

Wij zijn de dwazen van het gedicht, we hebben nu eenmaal humor en en dat mag eruit worden gelicht, want geluk zij met de dwaze in onze moeilijke levensfase. Wij maken van onze fouten nog grappen, die alleen wij snappen, je kan nog van ons leren en dat zou iedereen kunnen proberen.…

flarden zon verwarmen mijn koude gezicht terwijl ik gedachteloos paden betreed waar ik normaal gesproken angstig bezweet met spoed mijn hielen zou hebben gelicht wervelende wind verwaait zijden herfstdraad als het pad donker en onheilspellend wordt het daglicht in razend tempo verkort en de omgeving gaat ruiken naar onraad vanaf hier is…

stilte in mijn ontheemde hart dat ik daarin Zijn Geest als een zachte bries mag horen fluisteren steeds mag ontdekken naar mezelf kan luisteren soms totaal verward Vanuit de diepte met al die zere plekken kijk ik omhoog nu Hij is onttrokken aan mijn gezicht zal ik toch nooit in eenzaamheid verzanden Hij heeft immers niet Zijn hielen gelicht…

vragen wij ‘nee hoor, een paar dagen’ Poten gelicht na de laatste doos schrapt een rechtse bocht buurgezin uit onze grapjes en de straat al lekt er stiekem medelijden door wintergrijs ontbijtgesprek Zondagochtend vroeg drijven hangende poten onze ooghoek in schieten droevig waterwortels op hun plek de buren dichten het lek onder de…

Spreid en sluit en opgelucht herboren, beentje gelicht door boom of steen. Wat maalde ik erom dat ik even bleef zitten met de handen geheven, dat passanten uit hoofde van de legende een scheve blik lieten vallen.…

Inktzwarte wolken breken het blauw uit de lucht De doldrieste wind jaagt vogels uit hun nazomer vlucht Schuimkoppende golven beuken de kust Het ziedende water kent geen moment rust Boten worden op de kade gesmeten vernielzuchtig, compleet opengereten Slagregens slaan de oevers aan gort Hemelse toorn in volle kracht uitgestort Daken worden gelicht…

Het zal je maar overkomen geen toestemming en geen intake toch permanent opgenomen in de Koninklijke Bibliotheek Zonder gerechtelijk bevel of Ministerieel Ambtsbericht werd poëet Pom Wolff eruit gelicht misschien wel te tuk op een rel Ik dacht zo'n inbreuk op de wet maakt die dichter breed voor volksverzet draagbaar ook voor niet al te…

Van de Drom tot aan Stavoren kon men zeemansliedjes horen die hij speelde op een trekzak met zijn zonverweerd gezicht door zee gebikt zijn oude handen flink gezouten schippersarmen ruwgebonkt en hard als staal twee ankers bovenaan gelicht Hij speelde slepend aan de kade er zijn zuiderzeeballade zong van schermerwind die opstak over zilt…

De burchtpoort is gesloten, de hangbrug is gelicht; ‘t geheel is overgoten met mystisch treurig licht. Of in de voegen schijnen te bloeien bloemetjes blauw, zij zullen, zij moeten verkwijnen: zij erven zonglans en dauw.…

De burchtpoort is gesloten, de hangbrug is gelicht; ‘t geheel is overgoten met mystisch treurig licht. Of in de voegen schijnen te bloeien bloemetjes blauw, zij zullen, zij moeten verkwijnen: zij derven zonglans en dauw.…

Een ware kluizenaar is altijd daar, nooit hier maar waar er is vertier heeft hij zijn hielen gelicht. En laat nooit zien zijn ware gezicht. De ware kluizenaar raakt nooit jouw gevoelige snaar is er alleen om alleen te zijn. De ware kluizenaar heeft geen pijn gaat zijn eigen gang, alleen en allang.…