Alle inzendingen over Nacht op de gracht

Marisol aantrekkelijke dertiger zakt geregeld door de nacht; schenkt soms haar gunst, na bevrediging afstandelijk koel zadelt ze minnaars op met schuldgevoel De zon verlicht de gracht als ze huiswaarts keert na ‘n lange nacht; na een week duikt ze weer even onstuimig op in cafés op de Prinsengracht De nieuwe nacht wist oud zeer en…

Transparant Jij spetterde in het warme bad damp op de ruit van het raam achter doorzichtige douchegordijnen Jij noemde mij bij de naam, kuste me door het plastic heen, tevreden genoeg aan elkaar van stukjes en beetjes Jij en ik, mij en jou op te eten Om ons heen gewikkeld het bijna niets als een koele, lichte deken Samen namen wij…

ik ontwaak kijk verbaasd naar het eind van de nacht iets dwarrelt zacht in eerste blik raakt glinsterend het licht kaatst en zet vaart verdwijnt abrupt flitst even later weer terug waar het speelt langs muren en grachten naast mensen die verrast op de tram staan te wachten het proeft en ruikt naar anders en nieuw vandaag is…

Ik zie de flonkering in de gracht een licht dat luistert als overwinning op het duister de reling van de brug buigt licht voorover onder het gewicht van de nacht er ligt een glanzende oude stuiver in het koperen vallende blad de vis geeuwt zijn kus aan het oppervlak plast dan rustig verder in zijn koude vacht ik geef geen cent voor…

Nadat de poetsbeurt was volbracht, zwom hij weer verder door de gracht.…

Langs grachten wandelde hij ook zij tas over haar schouder Binnenvaart was er stilgelegd gracht...een brakke sloot scheepvaart er morsdood Hij keek plots opzij vond haar jaren ouder De rimpels onder haar ogen in haar hals haar nek In een ver verleden had hij gezegd: 'Ik vertrek' Die harde woorden had hij ingeslikt en…

Er komt een klaarte waar ik doorkijk aan de gracht het water wordt dan groener op het einde van september als je lacht…

Dag lief, dag ochtendlief, dag lief van het licht van de grachten. ------------------------------------------------------------- uit: 'Het meer van de Ondank', september 1987.…

Grachten rimpelen je zou zeggen van verdriet daar ging de mare het water opnieuw te diep de ophaalbrug hielp hier niet…

Tot jij klein verdwijnt langs de gracht zwaai ik naar jou – 'kom gauw weer terug'.…

de weg is lang langer dan men dacht in een gedachtenstroom lang verwacht aan de oever waar een hart sneller bonkt in oerkracht door haar opgestoken haren niet stoppen maar later vragen wat zou ze zeggen als letters samen smelten speciaal voor wie dit leest er is geen parel voor nodig geweest om te begrijpen wie jij echt bent terug naar jezelf…

Een winterlied verhaalt over lange koude nachten gure wind en ijzige grachten en hoe prachtig wit neder daalt.…

Teder is de nacht waarin je vurig liefhebt -- wat aan je ontglipt.…

Een vroege wintermorgen De stad die ontdooit Grachten verborgen De torens in dauw Zo vreedzaam maar nooit meer zo mooi als met jou…

Grote ogen in de nacht: een meisje zwiert haar rok tot bloemen op een dansfeest aan de gracht. Een jongen wankelt door de stad. Zijn benen slepen uit de maat. De stoep ligt slordig langs de straat. Hij heeft zijn flessen leeggedacht.…

Grote ogen in de nacht: een meisje zwiert haar rok tot bloemen op een dansfeest aan de gracht. Een jongen wankelt door de stad. Zijn benen slepen uit de maat. De stoep ligt slordig langs de straat. Hij heeft zijn flessen leeggedacht.…

Pas in de nacht voelt zij de tranen hoort het kloppen van haar hart. Ziet ze engelen, ruikt zij de bloemen, rode rozen. Drinkt zij wijn en branden de kaarsen, voelt alles als satijn en is zich van haar zelf bewust. Luistert naar haar adem en geniet van de stilte, van de rust.…

Zwarte kraai op tak zit sprookjes te verzinnen in de duisternis even bewegen boven paden van het park zomervleermuizen onder grijze lucht door de straten van de stad zwermen toeristen het maanlicht lacht achter gesloten ramen liefde ademt naakt.…

Er was eens een pizzakoerier Die rook naar jenever en bier Hij werd om twee uur verwacht Bij een huis aan de gracht Waar hij in lag om tien over vier…

Smartlappen en pils en voor elk wat wils op de walletjes langsheen de gracht...…

Er zijn vele soorten merries de meest voorkomende is die van de nacht, niet lopend op 4 benen, maar zo eentje die meestal wacht: tot je diep in dromenland bent. Zo sta ik in de lift, die "stil" valt op een ongelukkig moment, niks geen vier benen, 'k sta er op slechts twee.…

Vannacht was hier de Dood, maar niet voor mij. Ik wist hem in mijn slaap en ik ontwaakte. Ik ried hoe hij de ander daar aanraakte en hem het zwaar vermoeide hart stil lei. Gespannen keek ik in de duisternis en luisterde naar waar hij was gelegen. Er was geen enkele schemering van bewegen, geen ijl gerucht, geen lichte fluisternis. De kamerdeur…

Vandaar dat hij in droefenis en wrok als dakloos man naar Amsterdam vertrok, waar hij in natte winterkoude nachten een brug als slaapplek vond aan één der grachten. Maar ’t Kerstdiner geniet hij uitermate, hem opgediend door Mien, een Heilsoldate.…

Hij gleed uit, onverwacht en belandde in de gracht. Nooit heeft hij zoveel water gezopen.…

vliegen over de gracht zijn er echt niet zo veel maar straks als het kouder wordt zullen er veel meer zijn en ze krijsen lelijk op zoek naar voedsel in de storm van morgen vergeet je hun vleugels…

in de eeuwige galm van stilte waar woorden verloren raken vind ik ruimte om te luisteren wat ik eerder niet horen wilde voorbij de grens van het geluid vormen mijn gedachten beelden die mij zo weer inzicht geven in het verhaal van mijn leven het schijnbaar onveranderlijke danst zich in nieuw perspectief dat de essentie van gisteren…

in de eeuwige galm van stilte waar woorden verloren raken vind ik ruimte om te luisteren naar het onvergetelijke leven voorbij de grens van het geluid vormen gedachten de beelden van de mensen en de emoties die mij de dagen kleur geven zo bront in mij de herinnering een brug naar de eeuwigheid die wat mij gisteren betekende aan de…

Indien wij het daglicht aanschouwen en het geeft een glimlach op het gezicht wordt het tijd dat wij de kleppen vervangen wellicht door een niets verhullend Google brilletje…

heb legioenen engelen bekend na afloop zwierf ik kreupel langs de grachten bebloed en wenend uit vals sentiment en bitter brakend met mijn laatste krachten brak daglicht door, als gloednieuw testament…

te lang verborgen kracht en snel heb je de mensaap in de gaten het oerwoud neemt bezit van brein en vaten en stemmen schreeuwen luidkeels: nageslacht nu strek je kalm gespierde ledematen en kijkt me aan met ogen als de nacht…