Alle inzendingen over Nachtmerrie OR Liefde

straatlantarens en een abnormale maan verlichten een donkere steeg, schilderen grillige schaduwen van oude eiken op oneindig lange muren. de kerkklok slaat twaalf uur vluchtig wandel ik verder, zonder om te zien, niet al te veel op mijn gemak door het geluid van een krakende tak. Stap ik wat vlugger opgejaagd door helse…

in het heetst van strijd kookte zijn water over en schoot hij... klaar wakker!…

Het kwade met een oog loenst over de akker waar de galgen staan; waar de wind stormend raast en het leven geen reden meer heeft voor een vruchtbaar bestaan. De dood zich kan gronden uit tandeloze monden. Kraaien de boodschappers zijn van de zwarte pest. Die Magere Heyn stuurt op zijn laatste ronde en de mens doet terugkeren tot aardse…

de droom vervloog toen ik de beelden zag in het vluchten van mijn handen mijn hart bevroor ik rilde angst, mijn woede knarste tanden je blote voeten dansten om de scherpte te vermijden voelden messen dieper snijden staal verkleurde rood je schaduw werd steeds lichter in traag bewegen stolde dood ik zag het wenken van je hand mijn…

voor bijna alles bang ligt zij in het zware gras er is geen tijd alleen maar duur de pijn van het bewegen bomen wringen zich uit de aarde een witte onweerskleur doorklieft de lucht haar schreeuw zo luid zo rauw zo bang in het zware gras waar de nachtduivel zich verborgen had…

elke nacht nog droom ik van jou de ultieme nachtmerrie…

Dat in een fractie van Harry's levenstijd, Hiroshima en Nagasaki in een nachtmerrie deed ontwaken; in het besef dat bij zoveel leed, na een oorlog die wereld verwoestend heet, een nachtmerrie nimmer voor een herhaling zijn opwachting mag maken.…

In het licht van mijn fantasie ben je eenzaam mijn verhaal dat ik niet vertel omdat mijn woorden nog eenzamer zijn dan elke kleur die op jou lijkt en je altijd laat verdwijnen als je naam weer begint met de echo die de liefde weer bang zal maken als hij onze nachtmerrie weer ontdekt.…

nachtmerrie dág merrie een blond veulen 'merry' in de wei 'marry-me'…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

Prachtige kleuren, lila, paars, oranje en ietwat room. Een smeltkroes van geuren, het lijkt wel een droom. Oncidiums met lieve dansende bloemen. Dendrobiums in alle kleuren van de regenboog. Witte catlleyas, waar bijen omheen zoemen. Mijn orchideeën, een lust voor het oog. Maar dan, alsof niets meer telt, verdwijnt mijn lach voor een traan…

ademhaling staakt bewegen onmogelijk stem volledig weggeraakt op je lijf een voelbare druk teruggeslingerd in de tijd van pijn en verdriet van schuldgevoel en spijt en hij, hij spaarde je niet de angst zó intens beleving pijnlijk en echt 'n volwassen mens nog steeds met 't verleden in gevecht…

Ploeterend door niet gevallen sneeuw, wacht, aan het begin van deze eeuw, de vredesactivist op wat gaat komen. Hij hoort het ratelen van de geweren, ziet presidenten die niet willen leren. Ze tellen de doden in zwart-wit dromen. Gillend ontwaken ze in de winternacht, maar er is niets wat de angst verzacht, of wat een einde maakt aan hun…

Ik sleepte mij door 't stadsgewoel, zag doodszweet op de gevels staan. Alles zweemde naar ontmanteling of balanceerde op een grens van levensmoed en levensmoe. Ik wist niet hoe zo'n vuurproef te doorstaan en waarom ik was uitverkoren om dit schrikbeeld af te pellen: uit ieder mens ontsteeg een dubbelganger die zich die zelfde nacht nog…

de herder laat zijn bloedhonden los en verpakt zon en maan in ruimtepapier de schapen lopen compact op het heideveld blatend het Drents volks- lied Sheep Ahoy ik zit gevangen tracht mijn boeien af te werpen krijg een hand vrij draag water naar zee neem een van de tienduizend tangen sla op een varken krijg een dreun ontwaak gillend…

snakkend wakker geworden in een zuur en stinkend bed te midden van verdampende benauwdheid hoewel ze reeds uit het zicht verdwenen is om elders nachtrust te verstoren zijn hier nog steeds haar verse natte sporen omringd met een lijntje zout blijft bedbreed uitgesmeerd de herinnering geconserveerd mijn angstdroom onverflauwd…

het jongetje loopt stil weg de geluiden rond hem vervagen en alleen het beeld van zijn betraande moeder blijft hem bij het jongetje loopt stil weg een schriftje onder de arm geklemd want hij moet leven van poëzie het jongetje droomde dat hij wegliep telkens opnieuw tot de dag dat ook poëzie verboden werd…

duisternis zoekend begraaft hij mijn zonden zonlicht vervloekend verbergt hij mijn wonden spiegels ontwijkend betast hij mijn hoofd beelden bekijkend met hersens verdoofd droefenis schenkend betreurt hij mijn leven maanlicht dat wenkend mij aan dreigt te geven geesten begrijpend is hij het die lacht kelen dichtknijpend … de droom in…

Zomaar eenzaamheid verlaten donk're wolken zweven laag kille stilte door de straten niemand stelt die ene vraag vreemde dingen worden zichtbaar lijken liggen op de grond niemand maakt een enkel gebaar vragend kijk ik in het rond witte gezichten, bange ogen kromme ruggen, heel veel pijn had ik nu maar het vermogen om hier niet te hoeven…

Het woud was koud en sneeuwwit in mijn droom de stammen star als uit puur marmer; als zacht steunen liep het water uit de poriën van een zwarte hemel en verdween in alle bekkens steeg de waterstand en ‘k wist dat ik nog sneller lopen moest tussen de tenen voelde ik het spartelen van weke vissen De waterdruppels troffen mijn huid…

Een zee van klappende rode rozen, scheidend een witte mustang galopperend een gebronsde blondine, verleidend haar lange manen golvend in de wind De klamme vuisten klemmen zich strak ritmisch dansende dijen…

Vannacht kwamen er gezichten uit de muur begon met 'n gesloten oog, dat openging en nog een oog, de muur had afwisselend alle kleuren tussen pikzwart en fel wit Het engste was een bleek gezicht als van een Pierrot met ogen in een onvoorstelbaar lazuursteen blauw, dat mij naar binnentrok uit de muur keek ik naar iemand die sliep De borst…

Vannacht kwamen er gezichten uit de muur begon met 'n gesloten oog, dat openging en nog een oog, de muur had afwisselend alle kleuren tussen pikzwart en fel wit Het engste was een bleek gezicht als van een Pierrot met ogen in een onvoorstelbaar lazuursteen blauw, dat mij naar binnentrok uit de muur keek ik naar iemand die sliep De borst…

een boot is zoekgeraakt en de zee is veel te groot, overal zoeklichten, maar nergens een teken van leven, het waait hard op het strand. de meeuwen staan stil in de hemel... waar moet ik nu heen verlamd in bed liggend...?…

Eventjes naar buiten een frisse neus wind door je haren vogels fluiten eventjes wordt een uur dan weer huiswaarts. Er klopt iets niet bij binnenkomst zie ik het meteen het huis is leeg helemaal leeg! Mijn neus loopt mijn haren verward eventjes een frisse loopneus halen dan is in een mum je huis leeg, vooraleer de paniek toeslaat…

Wat een mazzel heb ik dan toch in m'n leven, wat een geluk dat je m'n vrouw niet bent, dat een huwelijk mij is bespaard gebleven en ik je alleen nog van de nachtmerrie herken.…

Nacht met je zwarte vingers graaiend in mijn gedachten wroetend in mijn dromen tergend langzaam alsmaar opnieuw zonder licht achter mijn dichte ogen draaiend in mijn hoofd schrapend langs de binnenkant van mijn verlangen. Laat me Laat me gaan wakker worden open gaan in het volle licht.…

Wat was ik blij dat de dag aanbrak zodat ik die nachtmerrie achter de rug had!…

Zal ik fluiten of gewoon stil zijn Vol liefde zal ik aan je denken Jouw plaats in mijn hart koesteren Samen onze toekomst bouwen Of alleen terug kijken op wat is geweest. Morgen zal ik het weten………..misschien…