10274 resultaten.
Het is aan jou
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 183 geluid te moduleren
tot muzikale woorden
die mensen raken en hun
emoties laten ontwaken…
Woordenschat
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 65 hoort natuurlijk een
bepaalde spanningsboog
voor de schoonheid
van het gedicht is mystieke
consensus verplicht…
In het licht van de Ene
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 85 buitenlucht en natuur
balsemen mijn ziel en brengen mij terug
in het licht van de Ene…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Sneeuw
poëzie
4.0 met 1 stemmen 716 Vlokken, vlokken, vlokken,
gesteven schuim,
met scheuten en schokken
door 't ruim!
Ze zakken
bij pakken,
en, als er wind in zit,
waaien ze, waaien ze,
draaien ze, draaien ze, -
de lucht is donker van wit.
Eenbarelijk buien!
De grond wordt zat;
en dikker kleven de kuien
wat.
Ze leven,
die losse wittigheên!
Ze wervelweven,
ondereen,…
Avondrood brengt
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 158 een rode gloed
betovert
een stille avond
na geflirt
tussen
zon en zee
wordt de horizon één
met rustig
kabbelend water
fenomenale kleuren,
weerspiegelingen
van roodoranje
geboren uit liefde
van natuurelementen
drijven eindeloos
mijn geheugen
legt vast
al dit moois
op mijn netvlies
voor eeuwig
gebrand!…
de nevelbrug
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 181 In een landschap wild en onbedwongen,
vloeit een beekje vol verlangen.
een prille lentezon laaghangend,
belicht een brug, in neveldraad gesponnen.
het klare water zo zacht kabbelend,
zocht kronkelend zijn weg naar zee.
zelfs mijn schaduw onderwater nam gedwee,
de vele hindernissen, moeiteloos en zonder struikelen.
het onbekende van dit woelig…
Het algoritme van het brein
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 129 Het algoritme van het brein
als machinekamer
dendert voort
Nooit was de vernietiging zo groot
De schoonste bloem vermaalt
in rekenkundige modellen
Een mooie wereld ging ten onder
Een starre geest telt onze dagen af…
Geluidloos licht
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 114 stilte is mijn vriend
ik ontmoet hem vaak
maar weet niet of ik
hem met mijn emoties raak
hij wandelt graag
net als ik geniet hij van
een schitterend vergezicht
in zacht geluidloos licht
ook van het bos
waar donkere vennetjes
rimpelloos zuchten
onder klarende luchten
natuurlijk praat ik
schatert mijn lach
om mezelf te voelen in…
Natuurlijk is het de natuur
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 170 En zeg nou niet, da's de natuur, want DAT weet ik nou wel
ik kan er niet tegen, zeg eens eerlijk: WIE WEL?…
Zoveel emoties
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 91 Zoveel emoties
verstopt van binnen.
Telkens de glimlach
die weet te overwinnen.
Zoveel emoties
te vermijden
Telkens de glimlach
die weet te bevrijden.
Zoveel emoties
blijven verborgen.
Telkens de glimlach
die het volhoudt tot morgen.…
Emoties & Muziek
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 155 Een muziekstuk
kàn helemaal
geen emoties
bevatten,
het is immers
geen subject
dat ervaringen
ondergaat.
Muzikale klanken
zijn geen
echte emoties
Ze klinken
alleen net
zoals emoties
voelen.…
Onweer
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 838 Bliksem en donder
Verdriet en woede
Alles tegelijk
Een uitbarsting is gekomen
Een diepdreigende uitbarsting
Van verdriet en woede
Opgekropte emoties
Het lijkt net onweer
Maar geen onweer in de lucht
Maar in een ziel
Een ziel die is verwoest
Verwoest door emoties
Emoties van woede en verdriet…
tussen grijs en grauw
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 52 tussen grijs en grauw
brengt één ijspauw kleur in
de morgenstilte.…
de visarend
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 162 sierlijke vleugelslagen
maken hevige wind
een bruinwitte schicht
raast
sneller dan het
licht
Om dan even te zweven,
beter dan
een vliegtuig
enkel wat wolken
belemmeren zijn
zicht
als jager geboren,
hangt hij hoog in
de lucht
Om plots dan
in zee te vallen
echt doelgericht
na weinige tellen
schiet hij omhoog
met tussen zijn…
moeder natuur
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 195 o, moeder natuur
rein en zo puur
de wind en de zee
spelen gedwee
met aarde en zand
scheppen een band
de zon en de maan
een storm of orkaan
bloemen die bloeien
dieren die stoeien
ze laat alles begaan
een hemel op aard
is er ontstaan!…
Regen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 137 Geef mij de regen
een zomerregen
waar ik nat kan worden
liggend in het gras
Laat mij wachten
op de regen
van de ochtend tot de avond
Ik zal wachten
als de bladeren van bloemen
waarin ik de samenhang
kan zijn met alles
een ontkiemen
een belofte
voor de volgende dag
Dan zal ik drinken
van het water
Dan zal ik dichter bij
de aarde…
Klaproos
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 923 In mijn natuur voel ik me op m'n best
tussen menig woekerend kruid.
Ik buig met alle winden mee,
hecht me stevig in de aarde,
en kan in m'n donkere zwartbruine hart
een schat aan emoties bewaren.…
Met regen
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 78 jij hebt
met regen
ooit mijn tranen
gedroogd toen het
pijpenstelen goot
een minuscuul
stroompje in de
natuurlijke zondvloed
dat heel privé een
eigen bedding had
emoties speelden
eindelijk open kaart
toen de dijk
gebroken was en ik
mezelf verloren gaf
een grote plu
sloot blikken buiten
toen koesterende
handen mij in jouw…
draadloze zegen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 400 beschut in ons warme huisje
met buiten harde wind en regen
waait de internet verbinding steeds weer uit en aan,
als een vlammetje reikend naar de draadloze zegen
maar mijn humeur gaat langzaam
en grondig naar de maan
had ik niet voor negen euro negenennegentig
één gigabyte gekocht
voor de verbinding met heel het al en zijn sterren?
waarom…
Judith
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.957 Toen Judith Holofernes' donker hoofd
Zag in de tent op 't gouden praalbed stil,
Heeft zij, vóor dat de rode lippen kil
En 't oog van laatste leef-glans was beroofd,
Haar lippen op des Veldheers mond gedrukt,
Veilig bezittend wie zij 't leven nam,
Drinkend de siddring, die 't van vreugd verrukt
Begerig mannen-lijf ontstijgen kwam.…
herfst
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 140 bossen en velden
stellen ten toon
de overgang
van een seizoen
goudbruine kleuren
bedekken in vorm
van vallende bladeren
wat paadjes en wegen
deze stomme film
schept sferen en geuren
met als ondertiteling:
“de herfst ligt op de grond”!…
Als de avond is gevallen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 79 De dag is te ruste gegaan op het talud vandaag
het zijn de mooie herinneringen die ik meedraag.
Het naambordje siert nog steeds de muur
glinstert na in de zon in dit avonduur.
Wie hier allemaal zijn geweest en door de deur zijn gegaan
het zijn na vandaag herinneringen die ook weer vergaan.…
Sermoen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 92 De zon kwam uit het duister opdagen
Haar prille stralen voelden soeverijn
En luisterrijk klonk het ochtendrefrein
Van vogels die het licht weer zagen
Altijd zo dartel als hen wilde ik zijn
En net zo gul als bloesemende bloemen
Mij op niets dan mijn…
Het beeld schudt en schuift en straalt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 60 De meerkoeten waren wederom aanwezig en niet
om het een of ander de plek verander je niet zomaar,
ze kwamen er al jarenlang als een soort zwanenpaar.
Vaak inderdaad op een en dezelfde plek als je oplet.
Wat kan ik verzinnen als ik over hen wil beginnen.
Ik kan je bijna de eierleider zelf nog laten zien,
waar ik uit voortkwam bovendien.
Ja…
de zonnebloem
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 189 och, ranke stengel
omringt door
groene schilden
je groeit en bloeit
zo recht omhoog.
zoekend naar licht
wijst je bloem
met gele kroon,
bereidwillig
naar het oosten.
een hart van goud
met duizend draden,
gesponnen echt ragfijn,
kunstwerk van jewelste,
je mag er best wel zijn.
zelfs krom gebekte vogels
maken ruzie om je vruchten…
sterven op zwart gruis
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 129 veel lichter als veder
dwarrelend in blauwe lucht
een losgekomen pluisje
geniet van zweven
speurt naar goede aarde
op zijn eenzame vlucht
door speelse wind
wat verder afgedreven...
strandt op rotsgrond
in de luwte
het voelt meteen,
dit is niet mijn thuis
beseft zijn lot,
maakt een kruis
mijn leven is sterven
op het zwarte gruis...!…
de zandkorrel
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 213 een klein fijn korreltje van zand
verloor zijn hechte band
toen de wind hem even meenam
en hij zo in woelige zee terecht kwam…
verzwolgen door klotsend water,
aangezogen met veel kracht,
naar bodemloze diepte gebracht,
waar een schelp zich wel ontfermde
over het verloop van zijn verdere lot…
de oester besefte waarde, gaf al zijn liefde…
herboren mens
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 173 ergens langs de waterkant
tussen het hoge riet
kun je vredig wegdromen
helemaal in het niets
ik sluit gewoon mijn ogen
en voel aan mijn gezicht
de zachte helende warmte
van een vroege lentezon
ik luister naar het lied
van een naarstige leeuwerik
die volop druk bezig is
met het bouwen van een nest
ik laat me even meenemen
met de richting…