Alle inzendingen over Noch bloemen noch kr

voelden noch schuld over bom noch granaat over wonden noch dood Kind... ook in jou zit al oorlog want jij kijkt achterom...…

Door helder sprankelend stromend bronwater verkwik ik wat of meer door de waterval-muziek van Chopin Het afscheid van tante Lucy het bijwonen van de dienst is confronterend raak Ook zij heeft 't moeilijk met het loslaten van een leven zonder leeftijd Tranen ontvallen haar ogen maar worden opgevangen  door de glimlach van haar lippen…

In deze nacht meedogenloos diep en zwart en zonder troost in deze leegte waarin noch vraag noch antwoord maar kilte heerst en dood in deze ondergang moederloos en krachtenloos zonder iemand zonder iets daar stolt mijn bloed en sterf ik eindeloos naar geen bestaan... naar niets…

wie niet van goede wil is, blijft hameren op zijn kortzichtigheid, die kant noch wal raakt, blijft dure de comprenure. en spreekt zichzelf voortdurend tegen. geen kerel om huidige problemen, proberen in te zien, te behandelen noch te verbeteren.…

ik denk als het regent laat ze niet nat worden en als het stormt vat ze geen kou en ik denk ook dat dat denken niet helpt want je wordt nooit meer nat noch vat je een kou want het regent noch waait ooit meer voor jou ----------------------- uit: 'De deur', 1972.…

Je zat op Palestijnse schouders Gij zult met hen noch dansen, noch bewegen Verbroedering, daar zijn we altijd tegen Dat heb je toch geleerd van beide ouders? Gedenk toch Koning David en de zijnen Hij danste ook, maar niet met Filistijnen…

De vloed was noch te stelpen noch te stulpen, Maar wie de goden structureel verzoekt Zal ooit een keer verdoemd zijn en vervloekt, Want alles ligt daar in de buurt van Gulpen. Niet onvoorspelbaar ging het daardoor mis, Daar ook in Limburg nomen omen is.…

ik heb de lente weer ontdekt maar weet de plek waar grond geen bloemen gaf zij is door groen gedekt zon noch warmte brengt bloei wel groei in steeds ontluiken moet ik echt wachten tot de eerste bloem zich ooit zal gaan ontsluiten ik zie ze kleuren om me heen knoppen die me raken wil geen groen alleen maar juist de nectar van…

de macht greep als held Al ziet Hij hoe steden zich dankzij gebeden versierd zijn met kerken en kloosters met klerken Hij lacht om de blinden moest een jezus vinden kent fatum noch noodlot noch bijbels gebod…

woorden zijn zo ontoereikend ze omvatten meest mijn voelen niet noch het trage duister dagen in mijn ogen duiden kunnen ze het niet wat mijn toekomst rustloos overzien mag al mijn zorgen niet behelzen noch bedoelen dat omspannen, het be-grijpen nee, dat doen ze niet…

Het Beest treedt in zijn makkers bloed En weet van schrikken noch van mijden, Gelijk het onbedacht gemoed; Al sterft zijn naasten aan zijn zijde, En dat hij ziet een kwade vrucht, Noch geeft hij zich niet op de vlucht.…

Noch om of aan te breken.…

Tineke heeft geld noch goedje, noch landeke, noch pandeke, noch koetje, noch huisje, noch kruisje, noch een lappeke voor mijn buisje. Tineke heeft geld noch goedje, maar een hemel is haar lachen en haar groetje, als ze trippelt naar de bron, met haar emmer in de zon, en haar klompeke vast aan haar voetje.…

Geen bloem noch takje zal zich verder bij ons ontwikkelen. Terwijl ons leven toch zo mooi begon. Maar helaas; deze zichzelf uitgenodigde gasten zullen ons tot de draad toe verslinden.…

op de prinselijke ruiker rozen die hij liet bezorgen voor haar verjaardag volgde slechts stilte de mededeling "bloemen noch kransen" in de doodsbrief las zij wellicht letterlijk of misschien belandde hij -ongeopend- in de schuif bij de brieven die hij moeizaam spelde in de lange weken ziekenhuisverblijf, wachtend op het eindelijke…

in het oog met de dood zing ik zacht zacht zal ik zingen over dingen die pijn noch stof doen opwaaien zullen jij en ik mijmeren over al het zeldzame dat ons nadert tot op de huid ik fluister het verhaal van de parelmoervlinder die ruimte vindt in het ruige blauwgrasland die de bloemen en jou zachtjes beroert in het oog…

Dieren zijn Oordeel noch twijfel Zij voelen wat stilzwijgend hoort en kennen haat noch verraad Ze denken niet Zij weten Ze horen want ze luisteren Ze lachen als je goed kijkt Ze huilen want ze voelen Alleen Ze praten niet Vandaar het mensdom…

Als kroon op de reality tv Wil men een soort Big Brother-stad gaan stichten Bij al wat de bewoners dan verrichten Kijkt-levenslang-de ganse natie mee Iets dat ons noch benadeelt noch bevoordeelt: Wij zijn reeds levenslang tot pulp veroordeeld…

’T en is een groot geheim; ik zeg ’t een iegelijk: ’K zag heel Europa in rust van vreugd en weelde dansen, Bleef ieder met het zijn’ tevreden: namelijk, Daar moesten in de wereld noch Turken zijn, noch Fransen.…

Nu de wereld toch is afgestript van ondergang tot ondergang begrijp ik noch de waarheid en de leugen noch waarom oude slaap het gepelde mimosablaadje mijn vinger kan verdragen en violen werken op het verbeelde zo droomt het geen buiten daar stript nazomer even nog…

Ik stemde Christen Unie noch SP Noch de Groep Wilders. Nee, ik stemde nee.…

Geen werkdruk noch vervelende klant toch fronst het nors wat is er aan de hand onvrede klinkt door nog een keer en nog een keer, zeg niet dat je nu al moe bent, anders moet je voor straf nog meer, geen files noch een hoosbui nee het is 'n vader zaterdagochtend aan de waterkant…

Het had mij nooit bereikt, laat staan gestoord Er viel voor mij die dag niets te betreuren Het was noch grauw noch blauw om in te kleuren…

Zij dwaalde op onbetreden paden en hoopte op betere tijden Tijden die ooit waren een tijd die nog moest komen een tijd die is Iets in haar ogen zegt me dat ze niet meer gelooft dat er noch een begin is noch een einde Wat het precies is durf ik niet te zeggen Het is zoiets als: wanhoop…

We hadden noch een Vliering noch een Zolder. ‘Het is een vergelijking,’ stelde pap. ‘Vergrotend’ zei mijn moe, ‘zijn dan de Spaanse.’ en overtreffend is de Messiaanse.…

de oudheid van nu was de wijsheid van vroeger niet meer noch minder!…

Laat schone verzen glad van effen lippen vloeien, Maar gil, noch galm, noch kwaak, noch bulder woest en luid; Weerhoud uw arm en hand van haamren, zwaaien, roeien; De molenwiekerij drukt geen verrukking uit.…

morgen , o ja, morgen werde ich wieder schreiben ueber, ueber .... ......................................................ueber die flucht der liebe dichtet es mich an vielleicht kann ich dann noch einen wortenschwall malen .....................................................ueber den fluch der liebe was kann ich noch nachtragen…

Ongevoelig, ruw, koelbloedig Mag de scherts niet zijn; Vrolijk, vriendlijk en goedmoedig, En niet scherp, maar fijn, ’t Lachje, dat zij op doet rijzen, Zij noch wreed noch wrang; Glimlachje op de lip des wijzen, Kuiltje in poezle maagdenwang.…

Levend in het grijze vlak Is noch links noch rechts Toekomst te bespeuren Een gang, een sleur, En buiten dat Zal niets gebeuren Geen wit, geen zwart, Geen zon of regenboog Geen nuances in kleuren Slechts regen uit grauwe wolk enkel treuren.…