388 resultaten.
sneeuwtop
netgedicht
3.0 met 32 stemmen 1.353 de dood komt en gaat
blijft de trouwste vriend
van aarde tot stof
waarvan dromen zijn gemaakt
ergens daar tussenin
ontspringt een woord
een vogel zingt
een regel ontstaat
wat later een gedicht
over de liefde op het hoogste punt
hoe kan het anders
van de Mont Ventoux
* In memoriam Ger Klein Ikkink soms wel Ger van Wijck geheten, stichter…
Breiwerk
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 577 Eerst is het wit
dan worden handen
en voeten gemaakt
een liedje gezongen
Woorden worden gewogen
opgeblazen en vastgezet
met dunne draadjes
aan elkaar geregen
Een gedicht is een vis
die zwemt in het blanke
gezicht van de maan
Luister: de vis zingt…
Breiwerk
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 322 Eerst is het wit
dan worden handen
en voeten gemaakt
een liedje gezongen
Woorden worden gewogen
opgeblazen en vastgezet
met dunne draadjes
aan elkaar geregen
Een gedicht is een voorn
die zwemt in het blanke
gezicht van de maan
luister: de vis zingt…
Lente, lente
netgedicht
3.0 met 36 stemmen 2.622 Laat ik dan maar een gedicht schrijven
Lily May Parker, geboren te Brugge
op 26 mei 1981, enig kind
terwijl mijn wortels liggen in Gent
toegegeven ook in Java en Cracova
Wegen heb gebouwd en bruggen
waarin aan de onderkant mijn naam
Van den Hemel, want we dachten
de tijd gaat onveranderd voorbij
aan kerken en namen van…
blauwe veder
hartenkreet
2.0 met 22 stemmen 1.558 zie daar!
een blauwe veder
dobbert op ruggen van
inktzwarte golven, en
bloedkoraal onder
woeste baren bedolven.…
Voor Elk(e)
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 237 Vandaag schrijf ik een liedje
het gaat niet over mij.
Ik rijg wat kleurenkraaltjes
die passend zijn voor mei.
Wie 't leest die mag ze houden
en doe het maar terstond.
Want voor je 't weet, zo gaat het
vallen kraaltjes op de grond.…
Herfstfilosofie
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 140 kristal
waarin achtpotigen drinken van hemeltranen
Met mijn verkleumde handen diep in mijn zakken
voel ik een heimwee
naar mijn ontvankelijkheid als kind
Ik leek mij niet bewust van de kou
noch van de geur van nostalgie
omdat ik de wereld als een wonder zag
vanuit mijn eigen kasteel
van flinterdun kristal….…
Passievlucht
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 123 Jij vroeg was deze hang een zucht
Naar Eva's appel, passievrucht,
Was deze puur uit nostalgie geboren?
Jij vroeg mij naar de liefdespijn
Naar 't bitterzoet van rode wijn,
Was jou en mij geen morgenland beschoren?…
RECONSTRUCTIES
snelsonnet
3.0 met 14 stemmen 988 Er schijnen oude helden terug te keren
Van Klukkluk tot aan Freddy Mercury
En zo verwart men nep met nostalgie
En imiteren met reïncarneren
Maar ongeacht de grime of wat ze zeggen:
Hoe alles wás blijft zeer van die ver wegge…
Verwegzuster
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 145 Van wie ik ooit hield
in jeugdige dromen
vol overmoed en energie
Je woorden ademen vrijheid
maar ook heden vol verleden
nostalgie zonder toekomst
Laat me maar dromen
dromen zijn sterker
dan elke dood…
Idealen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 42 Idealen verdwenen
je kunt er om wenen
maar is het niet fijner
te zoeken naar nieuwe
om weer iets te wensen
Ach geef ons toch
onze dagelijkse idealen
zodat wij niet verzuren
in hopeloze nostalgie
of valse bitterheid…
Jij meisje jij
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 6.172 Jij meisje jij
dat zomaar ergens staat, staart
mij bekeert
verleer ik wat het was om te (on)pas
je verwonderende ogen te kijken,
je te stralen
en te verhalen
over hoe grauw nostalgie is
in contrast met jouw meisje jij-zijn.…
Schimmel
gedicht
3.0 met 43 stemmen 15.155 De grote zaal is leeg en
in de haard dansen de vlammen
Van de bedienden slechts
hun verre fluisterstemmen
Een ogenblik is alles stil
een dood moment in tijd
de neus gedrukt in het
naar stof riekend trijp
van de versleten canapé
Naar buiten kijkend
in de wintergrijze lucht
een sledetocht met paarden
over het landgoed van mijn…
dwaalkind in Tienen
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.099 ik ben niet vergeten
hoe je de wereld verkende
in uren en uren op je kinderfiets
de steile helling en het enge bos
waaraan voorbij, de wereld vredig werd
en haast volmaakt, met de wind
in het gezicht en de geur van het land
losgewoeld door de trekpaarden
dat ik in jouw armen niet eenzaam ben…
filosoof
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 774 volgens mijn leraar filosofie
is ´het existentialisme
tromgeroffel op een leeg vat´
daarbij glimlachte hij intens
rimpels in zijn gezicht
van poëzie vond hij
dat daarmee alle gaten
in het menselijk denken
te pas en onpas
worden gedicht
een beetje dankzij hem
ben ik geworden die ik ben…
De oude onomatopee
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 671 De oude onomatopee
klimt stram uit zijn cabine
en stekkert vast een '1', een '2' -
zijn pet staat naar benzine.
Ik vraag zijn toekomst, zijn tevree,
zijn hang aan de machine.
"Ach", zegt hij, "vroeger viel het mee:
het is het ongeziene ..."
"En", zegt hij schoorvoets, "onderzee
moet ik de kost verdienen.
Maar verder maak ik…
Eemnes
netgedicht
3.0 met 45 stemmen 1.162 van Eemnes binnen
tot Eemnes buiten
liggen nog steeds
in zondagse rust
langs de dijk
weilanden
vierkante eilanden
monotone schoonheid
tot de einder herhaald
polderwegen vallen
samen op een punt
en ik die niet wist
dat je er verder kunt
boerderijen wachten
in slagorde
erven geharkt, rustdagklaar…
NEVELIGE AVOND
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 360 Langzaam daalt de schemerige avond
over een verlaten heuvelweg
Mistflarden hangen als rookpluimen boven de velden
en buigen zich over een heg
Als onder een wollen deken
wordt de wereld om me heen zachtjes ingestopt
Het is een andere wereld
die zich geruisloos aan mijn oog ontpopt
In de verte klinkt gedempt het loeien van een koe
ergens in een…
fluisterdun
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 216 teveel verdriet
hangend in de lucht
altijd gemengd
met resten tederheid
als onvervuld verlangen
naar meer dan matheid
als onverwerkte blokkades
afgeremd door onzekerheid
in een ver verleden
lonkt nog immer
ongecompliceerdheid
als fluisterdun ideaal…
onverwachts bezoek voor de deur de tranen van de herfst
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 74 een groot rood blad
vliegt op van de binnenplaats
zou ze wel thuis zijn…
Evergreen
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 309 het eeuwig groene
tuinpad van mijn vader blijft
unforgettable…
Fris geel
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 353 ~
de paardenbloemvlek
op mijn zondagse jurkje
rook naar sunlight zeep
~…
Groendenken.
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 709 In mijn hoofd is alles groen
of ik nu naar buiten kijk
of mijn ogen sluit
Ik zag ergens een berichtje
van je staan, gisteren
Je bent er dus weer
Het deed me wel iets, ja
Een vleugje nostalgie
kwam er over me, dat wel
Nee, geen rillingen meer, maar toch
Of het je goed gaat met je en zo
en dat ik niks wist te zeggen
Zo’n soort…
Ophaalbrug
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 661 Betonnen ding
wat nooit bewoog
nooit ging je omhoog
een brugwachter
zag je daar niet staan
je kon gewoon
er onderdoorvaren
of overheen gaan
iedereen sprak er af
prille liefdesparen
ook relaties
waarvan men sprak
in zoveel roddeltalen
achterklap en staren
stelen van een kus
even vlug
dat betonnen ding
wat nooit bewoog
altijd was…
Kerstmis in mijn kinderjaren
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 925 'Hier nog een takje, daar nog wat mos',
alsof een sprookjeswereld zich ontvouwde.
Mijn ogen lieten geen enkele beweging los
als onze pa het kerststalletje opbouwde.
'Zetten jullie de schaapjes neer hier en daar'?
Daar hadden mijn zussen en ik op gewacht,
in de kerstboom hing hij nog wat engelhaar
en ons make neuriede zacht Stille nacht.
Geen…
Betaole
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 223 Op een keer
stond ik
met mijn fiets
voor het voetveer
van Woudrichem
nu schaterlach ik
steeds meer
bij de oversteek
terwijl ik afrem
het kost geen
kapitalen
maar die eerste keer
zag ik op een
houten bordje
op de pont
wat er opstond
"heen motte
betaole
en weer weer"…
Biotoop van een kroontjespen.
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 215 Oud leer,
de geur van was
massief
en zwaar eiken
met ebben ingelegd
verduisterende,
damasten gordijnen
Victoriaanse
boekenkast
spiegel met facetglas,
gouden lijst
zweem van rook
een stenen pijp
een koperen gegraveerde
snuifdoos
oude inkt,
een zilver hartje
als boekenlegger
koperen bureaulamp
op zware voet…
nachtleven
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 226 een oude vrouw kwam naar me toe
ze zei weet je nog hoe het is je jong voelen
de wijn onbezonnen
ik haalde het meisje van haar af dat net weer zeventien werd
gaf haar door aan een jongen met jouw ogen
wiens vingers speelden met mijn haren
hij vertelde dat hij dood was
en vroeg is het normaal ik lachte deze dagen houd ze vast
het zijn…
aardappelen uit diepe borden.
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 194 Van mijn stoel
tot de wastafel
is maar een klein stukje
om naar mijn bed te lopen
moet ik verder gaan
Mijn Vader zou 1 april
honderd en vijf
zijn geworden
we zeiden vroeger vaak:
“je bent niet jarig Vader,
het is immers maar een grap!”
We aten thuis altijd
aardappelen
uit diepe borden
Ik verveel me
en in gedachten
zie…
Boe!
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 102 Het is al weer een hele tijd geleden
dat alles nog zo ging zoals het moest.
Kamillethee en dropjes voor de hoest,
met Tijgerbalsem werd de jicht bestreden.
Traditie was in ieder vastgeroest.
De kerk zat vol, er werd verwoed gebeden
voor ‘t zielenheil van hen die overleden.
Elk voorjaar werd de kachel weer gepoetst.
De mensheid leeft nu stukken…