Alle inzendingen over OPBLOEI OR TEERHEID

jouw schoonheid, sierlijk ontleend aan de broze teerheid van bloesem ontwakend in tijd van het uur van puur pogend te blinken in het spoor van elegantie schoonheid wat simpel speelt op de achtergrond in de transparantie van zachtheid bespeeld met jouw deinende ogen in een lichtval van begeerd geluk, reikend over de horizon…

we schrijven bij elkaar blijven samen in tal van zoete woorden hoor soms een lach opbloeien die warmte en kleur geeft aan wat wij ordenen in een wereld die niet meer de onze is wij hebben ons vergist dachten te delen emoties en beelden maar eigenzinnigheid verstond geen ander woord dan doodslag en brute moord weer is er geen…

magische spiegel lonkt en blikt geheimzinnig verzacht hartepijnen met diamanten stralen haar wereld in ziel verzonken droombeelden verkennen vrij door betoverende landschappen zomerbruisende geuren verwekken opbloeiende hartstocht in sneller galopperend hart stroomt nieuwe energie door fonteinen omringt gelaat glanst van schitterend…

Zo brengt ze, de milde natuur, vreugde nevens bittere nood ; het schaterend nest bij 't zwijgend graf, opbloeiend leven naast de dood.…

Zo brengt ze, de milde nature, vreugde nevens bittre nood ; het schaatrend nest bij 't zwijgend graf, opbloeiend leven naast de dood.…

Als bomen hun takken versieren zangvogels zich laten horen de eerste slakken aansporen raak ik in gedachten verzonken als bermen bedekt met klaprozen verstilde harten doen opbloeien samen met elkaar verzoenen raak ik in gedachten verzonken als weelderig uitgestoken halmen hun warmte de dag laat gloren op oogsten vertrouwen morgen…

Gods nabijheid beleven mag levendig zijn met welluidend zingen of geestdriftig spreken dan wel kunstwerken maken geest van d' Almachtige Heer groeit stil en zonder opzien binnen zachte groene handen aan soepel kronkelhout waar druiven langzaam zwellen reine ziel tot rijping brengen haar ondanks hun teerheid beschermen tegen…

Dit is de tak die ten hemel biedt In zuivre kelken van albast de witte wijn uit de donkere bast zó teerheid die uit droefnis wast. Hoe zal ik noobler gedenken U hoog-tere ziel sterk maar sereen dan bij deze mystieke brank de tak met de bloem alleen.…

stil verdriet Vinden hun weg langs paden gebaand door emoties overmand Stromend langs gedachten die zich laten meevoeren naar een nieuw begin Waar de zon weer schijnt en de donkere hemel opdroogt in het licht Met wortels stevig in de grond vol vertrouwen opkijkend naar een nieuwe dag Dan zie ik je weer langzaam opbloeien…

Haar haar had de kleur van het heldere doorzichtige zilveren water van een beekje in opbloeiende lente de wind liet het losjes om haar hoofd wapperen haar wimpers als roetzwart spinrag op blozende wangen toen ze begon te praten klonk haar stem als muziek en donkerbruine honing haar lach als een betovering hij liet zijn hart bespinnen…

het hangt het hangt waar iedereen zo naar verlangt koeien als kinderen zo blij bespringen met bokkensprongen de jonge verse frisgroene wei het bos ritselt liefdevol met tedere geuren het gerucht wie herkent de opbloeiende klanken niet van de vogels die de stilte vullen met hun aanzwellend teder liefdeslied de wind strooit het over ons…

Stijf zeewier steekt recht omhoog uit de golven _ als een drenkelingshand Oudejaarsmorgen: ik wacht maar _ in kamerjas; de dag mag lang zijn. Paarse dophei bloeit, krijgt méér wonderbare pracht onder verse rijp. De rijp glimt en kraakt, doet verlangen naar wat ouds: bepoederd gebak. In de nieuwjaarsnacht spat vuur uit een kinderhand…

ik schilder je in rechte lijnen je kronkelt onder mijn penseel in kleuren wil je wel verschijnen mijn strakheid is je iets te veel wilt vrijheid in vervloeien ik voel je grilligheid opbloeien in momenten met elkaar ontspan en ben mijn muze maar het grootdoek van gedachten staat al tijden klaar, ik raak je niet met varkenshaar maar marterzacht…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

Als een wolk van zalige ogen, Uit het land waar 't eeuwig zomert Opgevangen in de teerheid Van matzilvren spiegels, hangt het Wonder van de goude middag Over winterzee en -stranden, Aureool van weinige uren Om de lichtheid onzer ogen...…

Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje _______________________________ DEAL OR NO DEAL Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt Met aanbevelingen voor Adema: Voor piekvervuilers enkel Canada Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…

Soms zo verloren dat mijn hart bloed Golvende tranen emotionele vloed Soms droom ik en lijkt alles lucht Oneindig zweverig als ik weer vlucht Soms ben ik leeg en vol van binnen Wil en moet weer opnieuw beginnen Voel denk en leef tast naar de kracht Grijp nu mijn kans genoeg afgewacht Vechten zal ik nu alle pijn voorbij Opbloeien…

In één lange gemeenschap zal uw leed Zich meng'len met mijn ziele in enigheid En zoet verkeer van vlammen in de lucht; En om ons beiden weven wij een kleed Van tranenvolle teerheid, waar ge in schreit Om weedom, maar nooit meer in weedom zucht.…

oplaaiend vurig verlangen in steelse smeulende blikken hete dromen en dan kille spot een duist’re geest vol verterende zwarte haat voor de uitverkorene de nachthemel kleurt vaalrood trage rook torent hemelhoog verduistert de stille maan het vuur van haat is geblust opbloeiend geluk is verteerd door vlammen van hete jaloezie in maanloze…

doet minder zeer Langzaam afstand van de liefdes pijn Vind het zelfs fijn soms alleen te zijn Langzaam wennen aan wat niet meer is Soms vergeet ik even dat ik je nog zo mis Langzaam uit de put terug naar het licht Eindpunt tranendal hoofd omhoog gericht Langzaam besef ik dat ik elke dag groei En ook zonder jou stilaan weer opbloei…

Jij doet me opbloeien Jij maakt mijn dag Mijn liefde begint te groeien Jij zorgt voor mijn lach Jij weet me te raken Jij brengt me op 'n idee Jij kan mooie dingen maken Jij leeft met me mee Jij doet me zweven Jij maakt me blij Jij doet me opleven Jij geeft om mij Jij bent in mijn gedachten Jij doet me goed Ik kan haast niet wachten…

nagalm van genoten geluk dat onverhoeds ging barsten toch ligt het erf weer boordevol met zaaigoed uit gekwetste vruchten dat bevroeden doet wat komen gaat laat nu die harde zaden maar in ons zilte traanvocht wellen tot de schutsvellen ervan openspringen kiemen zullen dagen kleuren de geuren verleiden straks zinnen in mei tot een opbloei…

man, een vrouw wordt die vernedering verdiend streelt het je eergevoel bekijk je naaste eens een keer alleen een snelle blik doorvoel de ergernis, die in hem/haar is bespreek het met gevoel bekijk je naaste nog een keer de bron van alle goed de liefde,die hij/zij hebben moet ligt binnen jouw bereik bekijk je naaste nog een keer de opbloei…

van de man die zijn simple things in een etude zingt voor Jellie maanvlinder de kunststofkoningin Vallende engel uit het noorden die dichter bij ons wist te komen in de stilte ongehoord was wat ontstond een scheppingswonder Dank, Titaantje voor je kussen en de vrijage zonder woorden Adieu Jellie et bon voyage au pays d'or…

En ver, daar ginds, die zacht-gekleurde lucht Als parelmoer, waar iedere tint vervliet In teerheid... Rust - o, wonder - vreemd genucht! Want alles is bij dag zo innig niet. Alle geluid, dat nog van verre sprak, Verstierf - de wind, de wolken, alles gaat Al zacht en zachter - alles wordt zo stil...…

Zweer de verbeelding af Op “vipspotting.nl” Op “graaggenomen gastjes” Op “tv-babes punt orgieland” Op “is-she-hot-or-is-she-not” Op “liever naakt dan niet gezien” Een belspel-del Mummie met de Mummelmond Een studienicht Beau de Boulevard Een Prima Film Sex en haat en kop eraf Een goed gesprek J.P. de bal-bla-balkenbrij Bestel een…

nog gloort in het blauw van je ogen de witte wereld die zwart omkranst door tegenlicht intens helder brandt ze blinken onder plukjes gemêleerd grijs dat met alle kleuren herfst spaanders de komende egaliteit van sneeuw en ijs snel zal breken waar ook je lach de snerpende kou zal doen gloeien in een opbloeiend contact dat een magische…

heb mezelf bekeken in dit nieuwe jaar maar zag geen enkel teken van opbloeiende schoonheid daar een stukje ironie en valse treurigheid omdat ik ondanks alles deze leeftijd heb bereikt wees blij met mij want ook jullie zijn de echte overlevers van alle generaties genengevers wij zijn het surplus dat de mensheid heeft kunnen genereren…

ironische smaad Versmeltend gedacht wat je niet zei of vond "Beheerst beleid versus wettische macht" Gedane gedachten nemen geen wederkeer Verleidende zon, wat je wist, deed of dacht Gesloopte gebouwen lokken opbouw meer en meer Vervlochte beloften in blikken of blozen Geruisloze schreeuwen grijpen mijn stem "Vergane schepen versus opbloeiende…

Het wordt mij droef te moede als ik lees Van violette heuvels in het zand En hopen puin van bergen steen op 't land Het tranendal van weduwen en wees 'k Zie liever Flora bloeien in 't decor Van Puy-de-Dôme, Dordogne en Lozère Ardèche, Haute-Loire, Vaucluse en Isère Van Franche-Comté, Savoie en de Côte-d'Or In koele meren onder…