Alle inzendingen over Ogen OR Ademhalen OR Verlangen

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Je fietst door 'Het Groene Hart' voor mijn part wandel je er De einder ver en immer het geruis van snelverkeer Maar de vogels strijken neer op plassen op zomen van groen Hun snavels in beweging nerveus hun vleugelslag Er ademhalen 'moet je doen' je ogen op steeltjes.…

Ik heb meer vooral veel zin in jou als zingeving om zin te geven iedere dag een lach vol goede zin op te staan zingend swingend vol zin!…

Binnenkort, wie weet van- daag streel ik jouw mooi lijf weer nu levend in mijn gedachten. Ook straks, ligt jouw naakt tegen dat van mij Slechts verheugd ben ik dat ik jou weer intens mag beminnen Wij weten beiden dat wij el- kaar zonder twijfel echt willen zowel nemend als zeker gevend aan jou...…

Als een tedere ademhaling dwarrelt de sneeuw: zonder haast, blank en geduldig. Volhardend in dit teder vallen, niet kwetsend, maar vol erbarmen. Als een tedere ademhaling de sneeuwklokjes groetend en beschermend.…

Als je mij jouw hand reikt Neem ik deze lieflijk aan Kijk ik je aan en zie Hoe jouw ogen mij beminnen Raak ik je aan en voel De hartstocht mij verlammen Kus ik jou en hoor Je ademhaling versnellen Begeer ik jou en ruik De geur van pure passie…

jij roept een hevig verlangen op, jij kust wakker wat al lang bestond, verlangen om hart, ziel, geest en lichaam te doen samensmelten, dat oeroude, eeuwige zoeken van iedere mens, ik wil je laten slapen in mijn armen en steeds kijken naar je gesloten ogen, en luisteren naar de geluidjes van je diepe, rustige ademhalen, ik wil je lieve,…

Maar een lichte ademhaling overwint de geluiden die blokkeerden het verhaal van genade, overwinning en van kracht. En een diep verlangen roept vanuit de stilte volkomen nieuw: Woon in de liefde zoals de liefde wil wonen in jou. Dan zullen de dikke muren breken en zing ik mijn Hooglied: blijf in mij zoals ik in jou.…

Een stille ademhaling, een in en uit, een geven, nemen,vrucht'loos zoeken muziek en kleuren, daden, boeken en weten dat er niets het heimwee echt geneest... Wie zei er weer: het leven is een feest? nu ja, soms wel, soms niet, maar steeds die stille adem dat in en uit, tot alles eens voorgoed hier is geweest.…

dat hondje ademt in en uit in alle rust slaapt het in de zon hij doet niet meer hij is niet meer aan het doen…

adem brengt vrede in mijzelf, in de wereld rustgevend, adem…

zacht ruisen de gordijnen in stilte die beweegt jij rust in de regelmaat van ademhalen ogen rollen in het ritme van een droom jij lacht strekt een arm en keert je af draait dan weer terug straalt in ontspanning met een zucht van geluk…

mijn schoot Tegen me aan gekropen Snort met rustige Ademhaling zodat Ook mijn adem tot Diepste ontspanning komt…

zoveel liefde voor je voelen als je 's morgens naast me ligt ogen dicht en ademhaling regelmatig, mond die even opent dan weer dicht haren warrig op je kussen engelengezicht kan me nauwelijks bedwingen met m'n ogen langs je lippen voel jij dat ik naar je kijk lieve ogen lachend open blijven hangen in mijn hart en we weten zonder woorden…

Kunnen ze nog horen deze letters van ademhaling boven het vingerlicht gekras van bevende vingers stervende ogen op het laatste woord? Kunnen ze nog wijzen op de schoonheid van de draad ragfijne kabels doorweven van leven? Om te luisteren met het hart in de hand en de lippen onbewogen naar het zachte zingen van de taal.…

de nacht spreidt haar oneindige vleugels uit traag smoort ze het leven van alledag de duisternis blaast het licht uit onze ogen wie durft de dag te verlaten? de slapelozen van de nacht gevangen in het geluid van de ademhaling belegerd door melancholische tobberijen en altijd de angst om de kust te verlaten…

Mijn gedachten drijven, tussen droom en werkelijkheid. Als bladeren die vallen, dwarrelend in de wind. Nog met de warmte... van de zomertijd. Hun voedsel gevend, aan de grond waaruit... ze zijn ontsproten. Hopend op een nieuwe lentetijd. Antje.…

ik schilder en trek strepen geen benul, geen gedacht sluit mijn ogen zonder weten en zie een gezicht dat naar mij lacht. ik schilder en strijk strepen met een gezicht in mijn gedachten laat ik mij volledig meeslepen reikhalzend verlangen, eerder... smachten.…

Als de ademhaling een droom is , is de dood het ontwaken…

Streel met mijn vingers de lijnen bij je ogen weg Een zachte kus op je voorhoofd. Luisterend naar de zee die gelijk ruist met je ademhaling Met je lichaam dicht tegen me aan Gaan wij de ochtend tegemoet. Waar de zon ons wakker kust.…

Met wilgen en lelies en hooi Veel water en gras; het verlangen Rust zacht in de Alblasserwaard…

We liggen tegen elkaar aan Kijkend in elkaars ogen Ik zie je ogen sprankelen Liefkozend kijken ze mij aan Maar wat zie jij? Denk terug aan wanneer wij samen waren Liggend tegen elkaar aan. Kijkend in elkaars ogen.…

Ik sluit mijn ogen, droom weg in een wereld van verlangen. Kijk ik je aan, wonderschoon gedaante gehuld in zeeën van zout. Ik verdrink in je blauwe ogen, drenkeling in een hemelse oceaan. Drijf ik rond, hopend nimmer gered te worden. Ik ben verloren, bevangen door je warme blik. Liefde…

haar gelaat gloeit rood de handen voelen warm gezicht iets naar hem opgeheven glinsterende ogen en een licht geopende mond, haar rug gestrekt tegen een dikke boom het verlangen naar hem is zo intens en groot…

leer mij weer even kijken door de ogen van een kind verwonderd nieuwsgierig en vol verlangen laat mij weer kijken door de ogen van een kind dat z’n vreugde en verdriet slechts in een ogenblik vindt en ogenschijnlijk niet in emoties blijft hangen leer mij het leven weer ervaren als een nog onbezoedeld kind kwetsbaar lieflijk onschuldig…

Nu je ademhaling is gestopt sluit ik jouw mooie ogen. De dood klopt aan en neemt je mee. Geeft mij de wanhoop, pijn en angst als bewijs van jouw ontvangst.…

Valse hoop gevraagd liefst op twee benen gestrekte handen vieren traag de leidsels van het leven meegegeven stilgelegd geslecht door gevierde handen zonder teugels zonder banden een wanklank van gehoorde oren met geziene ogen ademhalend door de neus als velen door de mond vergeet te spreken.…

In een vlaag van verlangen kruisten je ogen mijn ogen en hoewel ik naar je keek voelde het gelogen je gezicht, je lach, alles leek in een vlaag van verlangen…