Alle inzendingen over Ogen OR getuigen

Getuigen van innerlijk leed degene die de gevaarlijke confrontatie vermeed. Stille getuigen ontbloot van enige schaamte, gêne. Stille getuigen zonder huichelachtig elkaar uitlachen. De schoft, die verkiest de materiële schade boven de immateriële pijn, verliest. Stille getuigen bijeen... de brutale personen verdwijnen.…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Ademloos in het ochtendgloren de herfstgeuren in de nacht sloeg de wind tranen uit geschreven woorden tegen daken en gesloten ramen enkel nog wat druipende bloemblaadjes staan als stille getuigen herken ik mezelve van schaduw ontbloot achter het venster met vragende ogen…

zinloos geweld slaat diepe wonden maakt dagen donkerder nachten ondragelijk zijn landen in rouw om wat kogels aanrichten schuldeloos zij die daar waren geraakt tot in hun ziel daar iemand zich God waande keken zij de dood in de ogen niets rest dan blauwe bonen als stille getuigen…

God is mijn getuige Ik huilde zeeën Ik huilde oceanen vol Maar de regen nam mijn tranen mee Droogte bleef over God is mijn getuige Ik fluisterde Ik gilde je naam Maar de wind nam mijn stem mee Stilte bleef over God is mijn getuige Ik verspilde maanden Ik verspilde jaren van mijn leven Maar de dood nam mijn ziel mee Een lichaam bleef…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Aandachtige rokers zijn getuigen. Zij zien vuur gloeien. Zij zien rook opstijgen. Zij zien askegels groeien. Zij zijn getuigen van de tijd. Vuur inspireert. Rook kalmeert. As relativeert. Edele sigaren maken vrienden.…

Reizigers zijn getuigen. Getuigen van leeftijden. Salvador Dali wil ons bevrijden. Door uiteenvallen van herinnering.…

stille getuigen geworteld in verleden bloeien nu vrijheid [haiku]…

van hoe het begon kan slechts eentje getuigen heel verlicht …… de zon…

Leuke lieve mannen genoeg maar niet bij mij, te weinig wordt er genoten van mijn lichaam, ik wil me overgeven aan stoere begeerte ermee stoeien, hem ruiken wanneer ik wakker word in de warmte van twee passende lichamen in mijn bed, in mijn bed in mijn verlangen naar stoppels en handen duwen in mijn huid kracht in mijn vlees…

gedroogde bloemen in je haar getuigen van een lang vervlogen tijd. je handen zijn getekend door de tijd een wirwar van vormen en lijnen: rivieren van een eeuw. Botten en vel zijn bijna een. De druk van het leven gestempeld op je lijf. Maar zoals altijd blijft het blauw van je ogen de jongheid van je geest veraden.…

op zoek naar verloren voetstappen die hier eerder moeten hebben gelegen de omgeving in ogenschouw nemend stapt hij vol overtuiging door tot hij zich omdraait z'n ogen toeknijpt om zich te richten op steken zwarte vogels af tegen de grijze lucht die niet veel goeds voorspelt zijn achtergebleven hekken stille getuigen onhoorbaar de schreeuwen…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

stille getuigen geworteld in verleden bloeien nu vrijheid [haiku - 2011]…

stille getuigen diepgeworteld in verleden bloeien nu vrijheid ©MaMo…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

getuigen van mijn stil verdriet…

achterbleven knuffels stille getuigen van 'n ander leven…

Het oude hoofd, de draden losser spoken van vroeger scherper in beeld De benauwde tuin, onwetend struikgewas Als getuigen van een bevroren tijd de hoge drempel, een blok van hout met ogen die het niet zien de namen allemaal verhaspeld bordjes van zinloos verlangen vlakbij is de eeuwige muziek tien meter verder is de wereld vrij…

achter het gordijn wacht je op mij blauwe ogen in schemerlicht de nacht zal ons warmen sterren zullen getuigen zijn vier treden voor jouw deur ik voel me groter dan ik ben 'n zacht driemaal-tik op het raam ritmisch als een code gordijnen golven, blauwe ogen verbinding door het venster heen de nacht sluipt mee naar binnen sterren zwijgen…

stille getuigen geworteld in verleden bloeien nu vrijheid [haiku] foto: van het internet…

Jouw ogen, grijsgroen van kleur soms fel, giftig, soms teder, zacht ze stralen iets uit, maar zonder geur ondeugend, plagend, zoals jij dan lacht. Jouw ogen, denkend, soms te veel kon ik je dan je gedachten maar lezen, hoewel ik graag eens met je speel wil ik eerlijk en oprecht tegen je wezen.…

Vechten voor de vrede In een oorlogstijd De welvaart achter je latend Op doorreis naar de bitterheid Schieten met je ogen open Maar met een hart dat huilt Een angstaanjagende hardheid Onwetend wat achter dat masker schuilt Een film komt tot leven Maar een droom valt in duigen Lopend over mensenlijken Die niet meer kunnen getuigen…

Ik was niet langer de enige getuige. Nu waren er vele getuigen, onder levenden en doden. Ook zij leerden van mij. De stem en bescherming bleven: ze schreven woorden in de geest van Petra. Petra tekende alles op en sprak; daarmee had men vooralsnog, geen rekening gehouden!…

Bij het horen van zijn muziek, bij het voelen van zijn gedachten, de woorden worden één met het papier. Verstopte emoties en weggedrukte verlangens. Een zwijgende schreeuw om hulp, een stille verafschuwing. Een hap naar adem, maar geen lucht om nog te gillen...…

longen spuwen gal en gif op haar lijf haar minnaar breekt haar tong, ze is de schaamte voorbij hij snijdt het spreken uit haar mond martelt de woorden in haar schoot waar ze zwijgt in de kelder ontkleed en beroofd ik schreeuw barsten in muren en in het kruis rond haar hals schuif voorzichtig de schaduw naar het vocht in haar ogen…

Standbeelden, stille getuigen van een verloren verleden; versteende gedachten, staand in het nu, het heden Feilloos weggevaagde geschiedenis, rondwarend in een oorverdovende stilte, zichzelf aanhorend bij gebrek aan aandacht.…