Alle inzendingen over Om de hoek OR verrassing

De verrassing wacht terwijl plezier circuleert in een illusie.…

Een verrassend pad omgeven door natuurrust verloren in moment…

Wij worden in ons land steeds zonderlinger: Men stoort zich reeds aan een reclamespot Met daarin zogenaamd de hand van God Of welbeschouwd één goddelijke vinger. Ik denk dat wanneer God hiervan zou horen Zijn hand die lui een draai gaf om de oren.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

naar beneden als een zuiverend bad van neerdalende engelen dat was me zomaar een grote verrassing op een plompverloren dag een helend concert van een kerkklokkenluider die anoniem aan het touw trok of was het een automatisch gebeuren?…

als je niet teveel verwacht van een ander zullen de meeste verrassingen aangenaam zijn…

de verrassing groot spontaan tranen van geluk een kind in je schoot!…

Een regendruppel siert het blad; "Oude Parel" blijft toch verrassen.…

Buiten mist. Het ratelen van de wielen verhult alle geluid hierbinnen. Ik kan niets meer horen. Blikken ontwijken me, naamborden ontglippen me. Op goed geluk moet ik er straks uit. Het is er weer, dit stollen, na langdurig het hoofd te hoog te hebben gedragen. In mijn bagage, mijn dagboek, ontvleesd verleden, een herbarium vol bladskelet…

Triest decemberweer; boerenwormkruid wiegt geurend als in de zomer. De vrouw krijgt weeën: kadetjes kauwen doet haar plezierig lijden. Het meer brult, schuimt woest: zeilen, wimpel en vlag slaan één trillende maat. Voor het zwarte raam staat een elektrische kaars, gloeit sierlijk schokkend. In de winterwei liggen schapen knus bijeen…

Schrijven op zolder, opgevrolijkt door vogels onder dakpannen. Over de bouwplaats vol machinegeraas waait rijpe kuilvoerlucht. Aan de jachthaven bloeit, hoekig - in spiegelbeeld, een oud-franse tuin. Kaal, stram bos glanst verwarmend vol oranje lichtkransen. Japanse bloempjes hangen doods over een koud lieveheersbeestje. Milde…

u bent mij een toren van lust en luim verdiepingen van verrassing woedend teder banaal schoon ik zie u gaarne weder…

Almaar schudt de struik, luid schurend en ritselend: het reekalf vecht door. Een kleine draaikolk glijdt traag voort in de bossloot: daar komt de ringslang. De dode boomstam is vol levendige galm: het spechtennest roept.…

Kijk die reuze ster helder blinken! Wat? Langzaam wordt de maan zichtbaar...…

Wij gingen fietsen op een dag in mei zo'n dag die wel betoverd lijkt, be-engeld Door bloesemgeur en lusten aangezwengeld bevonden wij ons weldra in de wei De fietsen aan het hek, intiem verstrengeld, kwam over ons een eeuwig jong gevrij Half dronken van de passie, dij aan dij naakt in het malse gras, zacht, hoogomstengeld Het leek een dag…

Voor mij reed er een stokoude man ach, zulks veronderstelde ik althans Want hij reed met een slakkengang hem passeren. Mij ontbrak die kans Het verkeer was daar stervensdruk had die oude grijsaard genoeg tijd? Van al was dit ’t traagst hoofdstuk, moest ik constateren, tot mijn spijt Graag zou ik hem een duw geven roepend, ik heb nooit zoiets…

Plakkerige hoeken van 180 graden Keer jij ze de rug toe? Draaiende gedachten laten niets los De macht der getallen ligt voor het oprapen Een dikke streep door de rekening van hen die bestaan Is dit het einde?…

geen ooghoeken op straat maar tochtige kou en recht getrokken lijnen met vochtige doeken zou ik steen willen weken bleke harten en kroes willen smelten…

Ik zie je zitten Alleen in je hoek Je lijkt zo leeg Als een onbeschilderd doek Je oogt zo zwak Maar als ik in je ogen kijk Zie ik de kracht Die in jouw hart blijkt Je deed me altijd denken Aan iemand zonder persoonlijkheid Maar nu ik je zie Is het tegenovergestelde een feit Je hebt zoveel woorden Maar te weinig moed Je denkt dat…

O God, bewaar mij voor der zonde vloek, En schrijf mij niet in 't somber dodenboek: Is in het blanke pergament des levens Niet ergens, achterin, een open hoek?…

Ik sla een hoek om. Zo bijt een beitel. Ik tref een hand aan. Zo verschrompelt een roos. Ik leer jagen op liefde. Zo hijgt een zaag en ik zie de zee. Zo word ik oud. Houd ik mijn hart vast? Denk ik aan wierook?…

valentijn romantisch figuur houdt van verrassingen denkt aan zijn geliefde vurig…

cactus stekelige plant met rozewitte bloem opeens een zachte schoonheid verrassend…

Mensen vinden dat ik leuk uit de hoek kan komen mensen vinden dat ik heel erg origineel, spontaan ben ja mensen en hoe komt dat nou Dat komt door de hoek, ja de hoek de strafhoek in de huiskamer van m'n ouderlijk huis “Jantje ga in de hoek staan” sprak vader anno 1960 Vader Gerrit sprak het meerdere, meerdere malen In de hoek heb ik…

Is er dan geen leven in die dode hoek buiten ons gezichtsveld aan andere zijde van de horizon is er geen beweging meer in een ziel die afgestompt gebrainspoeld is geplaatst in de dode hoek waar is het gevoel dat leeft buiten de dode hoek laat zien wat is over de horizon.…

(Er ontbreekt immers, wat een verrassende wending moest wezen.)…

Zo kan wassen Toch nog verrassen.…

Je moet wel oppassen dat je niet wegdrijft op de gratie van haar grijs en je zodanig laat verrassen dat je voor altijd blijft verkleumen in haar ijs…

de wenkbrauw boog boven je oog rondde zonder onvertogen woord stilte in volmaakt zijn geen streep of vluchtig aangezet maar wel het heerlijke naturel van pas ontloken genen frisse kleuren van het lente palet zijn cirkelvormig bij elkaar gezet in een verrassend open voorjaarsblik het neusje dat zich terughoudend prononceert…