10743 resultaten.
in het licht van de waan
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 68 soms neigt het gedicht
naar de galm van een psalm
dan weet ik dat er
weer iets is misgegaan
dat smeken en loven
voor alles daarboven
't geeft iets onrustigs
dat doet denken aan waan
zelf ben ik te nuchter
geloof niet in fabels
en heb al genoeg
aan mijn eigen bestaan…
december pijn
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 165 het mes van december
doet het jaar kantelen
meedogenloos als de chirurg
die aan het front
een amputatie verricht
straks komen we langzaam bij
uit de narcose van weerzin
met een gevoel van leemte
dat weldra zal worden gevuld
met een flink portie onrust…
Verplaatsing
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 1.263 Het gerucht dat zij maakt
bij het opstaan naar het
raam gaan, verandert
het licht dat binnenvalt
laat het bewegen
omgeeft haar schaduw
met stof dat zichtbaar
zweeft in de lucht
neen, dansen doet het niet…
Tot taal
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 82 Schrijven, slecht of goed
is een daad van helden- en heldinnenmoed
die een mens beklijven doet
zodat je als je voor je afgrond staat
niet met heel je hebben en je houden gaat
tot stof, tot taal maar niet totaal vergaat.…
Wentelen in weemoed
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 145 Ik loop graag door een herfstig bos,
zo in de avond schemer
met een tapijt rood bruin
en af en toe een glansje geel.
De geur van rottend, dorrend blad,
geluid gedempt door druilerig gedriezel
het zicht beperkt
door vlaagjes flarden mist.
De zomer weer voorbij,
het einde van de herfst nabij,
die kondigt winter aan,
en eindigheid van…
Het valt 10
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 102 Stof uit stof en as uit as
Jij moest reiken, naar
iets, zoals alles reikt
Naar iets.
Je bent gevonden, het dogma
Der ziel, strijd, kracht, einde,
Ook ik verwond, ook ik steek,
Ook ik ben verdorven, want
Ik val, maar je strekt je, wankelt
En doet mij opstaan.…
volmaakt gelukkig
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 3.531 op de grond ligt een gedicht
een naakte scherf die de wind
uit de spiegel van mijn leven nam
mijn trouwe stoel houdt me
krachtig vast en hoest het stof
vanonder mijn onrustige kont
vantussen de takken ijlt
een lichtstraal door het glas
en legt de titel bloot
'volmaakt gelukkig', hij glanst
ik trek gehaast aan de pen
poog…
ik, naakt voor u
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 936 geheel ontdaan
ben ik,
van uiterlijke schijn
ik heb mijn stof
afgelegd
beleid nu een
nakend bestaan
een lijf, behaard
van top tot teen
maakt u onrustig
tracht mij in ogen
te zien
blozend gaat u
ten onder
dat wist ik wel
het vlees is zwak
ik ben nu eenmaal
een mannelijk wonder
ongemakkelijk
is uw houding
bij het zien
van…
ik, naakt voor u (tweede versie)
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 490 blozend gaat u
ten onder
geheel ontdaan
ben ik,
van uiterlijke schijn
ik heb mijn stof
afgelegd
beleid nu een
nakend bestaan…
VEERTIENTWEE
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 827 Jij bepaalt allang mijn gedachte
Zowel bij dag als bij nacht
'k Heb hierover niets te zeggen
't wordt voor mij beslist
'k Geef mij dan ook over
Al klinkt dit wellicht wat zwak
Jouw schaduw reeds
Doet mij verlangen
Naar een tijd van schoonheid en plezier
Zowel in goed als minder
Charme van voorjaar en zomer
Natuur die zich rijpt
De…
Overstijgende stap?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 106 Het doet er alles toe,
de echo’s die zich nestelen
in een onvoltooide wereld op
de spitzen van het avondrood
in een transparant decor
de plotselinge verschijning
van de muzen zelf die zich
willen bewijzen achter het
zwart van de mascara
als magistrale aftiteling
op het gespannen vel
van onze getijdegong
het maakt verschil, als…
Onrust
gedicht
2.0 met 144 stemmen 26.214 Niet op reis gaan
maar terugkomen
van ver het zout smaken
dat in de lucht blijft hangen
en het zeewier ruiken
het onaangeroerde reisgoed terugbrengen
en verwacht worden.
-----------------------------------------------------
Uit: De bladen voor poezie, 1937.…
onrust
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.261 Onrust
Een scherpe blik, een grijns
Een omarming, een kus
Mijn vlees, mijn bloed
Mijn onmacht
Mijn zoektocht
Oneindig groot en zonder grenzen
Een zoektocht naar mijzelf
Een weg, een pad, een struikelpunt.…
ONRUST
poëzie
3.0 met 32 stemmen 2.226 Ik ben geen plant: ik wil geen rust
'k Ben jong en - van mijn tijd,
Brenge ieder uur mij leed en lust
En telkens nieuwe strijd!
Als het plan wordt een daad,
Zonder raad of beraad,
Als ik liefheb en haat,
Als ik schrei, als ik lach
Wel honderd malen iedre dag,
Dan ben ik 't leven mij bewust,
Dan leef ik eerst naar hartelust,
Al…
Onrust
poëzie
3.0 met 18 stemmen 2.491 Ik ben geen plant: ik wil geen rust
’k Ben jong – en van mijn tijd,
Brenge ieder uur mij leed en lust
En telkens nieuwe strijd!
Als ’t plan wordt een daad,
Zonder raad of beraad,
Als ik liefheb of haat,
Als ik schrei, als ik lach
Wel honderd malen iedren dag,
Dan ben ’k ’t leven mij bewust,
Dan leef ik eerst naar hartelust,
Al…
Onrust
poëzie
3.0 met 23 stemmen 2.677 Die te Amsterdam vaak zei: 'Jeruzalem'
En naar Jeruzalem gedreven kwam,
Hij zegt met een mijmrende stem:
'Amsterdam, Amsterdam.'…
Onrust
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 768 De onrust die mijn denken scheurt
Mijn fronsen laaft, mijn handen stuurt
Laat jou weer binnenglippen, traag
In mijn gedachten, hecht ommuurd.…
Onrust
poëzie
3.0 met 17 stemmen 2.283 Dichter die uw laatste vragen
Stellen zult wanneer gij sterft,
Antwoord zonder zelfbehagen
Welk een leed uw geest doorkerft
Dat gij nooit tevree kunt zwijgen -
Of ge uit iedre schemering
Bleke maan van angst ziet stijgen
Die uw mond tot klachten dwing'.
"Bleke maan niet, maar het weten
Dat mij, reizende in de nacht,
's Morgens weer…
Onrust
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 884 Ik heb de gele zee doorkruist
op een roestige vissersboot
en rillend van de koorts
naar parels gedoken
in het groene water
van de Andaman Zee.
Ik heb tijgers zien rennen langs
de zilveren schelpenstranden
van Myanmar
en papagaaien zien fonkelen
als kleurige edelstenen
gebed in het groen van de jungle.
Ook heb ik de bergen
van de…
Onrust
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 323 Mijn hart maakt mij onrustig hier
ik wil op weg naar andere oorden
plaatsen zoeken binnen woorden
ontdekkingsreizen op het papier.
De zinnen moeten mij vervoeren
maar dat onbekend gebied
mij verklanken een nieuw lied
scheppend een verbaasd ontroeren.…
De onrust
hartenkreet
3.0 met 19 stemmen 1.533 De onrust
Als ik zit te denken
Het onbegrip
De vraag waarom
Jij kijkt naar mij
Ik zie je wenken
Ligt het aan mij?
Of lijkt dat dom?
Zo zelden kan ik dingen samen
Soms noemt men dat ook tegelijk
Ik knik en kijk (?)
Zeg ja en amen (?)
Toch voel ik mij met jou
Zóóó rijk!!!…
Onrust
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.031 Het stormt
Is naar binnen geslagen
Ik krijg het niet stil
Ik ga maar slapen
Al is dat niet
wat ik wil…
Onrust
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.218 beroof me van het heden
over drie weken opnieuw het leven
gevoelens sidderen door me heen
ik heb er liever geen
geef terug mijn eigen ik
want deze schizo voelt zich zelfs te sick
zo hard is soms het bestaan
terwijl depressies komen en gaan
O lichaam verlaat toch mijn angst
Gaat heen met mijn ongeduld!
Verdwijn uit mijn ogen!
Ga dood en…
Onrust
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 401 van bumper naar bumper
haastig voort op weg
aan de kant, stumper
doe wat ik je zeg
laat me er door
stelletje secreten
ik ga altijd voor
dat moet je weten
ik ben het signaal
lees; het teken des tijds
ik geloof niet in het verhaal
over de jaren des onderscheids
raak of kijk me niet aan
mijn lont is o zo kort…
onrust
netgedicht
2.0 met 30 stemmen 594 vermoeid bestaan
de plek angstig verlaten
hij schrijft niet meer
ten koste van een ander
vreugde nog maar
van korte duur
geen sterveling
kan de onrust wegnemen
waar geen inspiratie is
kan hij niet langer blijven
het geluk sterft
in zijn vingers
zijn zachte handen
geven hem geen rust
hij schreef
maar voor wie ….…
onrust
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 276 Doelloos en gevoelloos
dwaal je in het rond
onrustig is het van binnen
je hebt drang
maar je weet niet waar naar toe
eindeloos is je weg
je loopt en je loopt
naar iets waar je op hoopt?…
Onrust
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 140 Tergend langzaam wordt de horizon
begaanbaar, verbleekt de zwaluw
van de tijd, zwemmen deeltjes van
de regenbogen in een kortstondige
toevalligheid, zo die bestaat en smeekt
boven de graven van de herbezinning.
Kwinkslagen schieten flarden
in sluw geschapen luchtkastelen,
woorden ontlokken herinneringen
zomaar uit het niets, het…
onrust
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 461 ginds de groei van onrust
als bij het naderen van een trein
met onbekende bestemming
zet de signalen op veilig
zodat de trein met gezwinde spoed
hier snel voorbij zal zijn
waarna dan wellicht m'n wens
nog in vervulling kan gaan
'het grote verlangen naar dat
wat wij gemoedsrust noemen'…
Onrustig
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 221 Gillend gek word ik er van
alleen omdat ik niet schrijven kan
gedachten borrelen wel op
maar geen zinnige zin komt op in mijn kop
ik blijf stil hopen
(schreeuwen heeft geen zin)
ik denk na hoe het zou zijn gelopen
als er wel iets was gekomen van een uiting.…
onrust
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 117 Onrust
Steeds worden wij mensen onrustig
als er zelfs maar in de verte
wordt gepraat over God.
Sterker nog:
zelfs de geur van God
hoe liefelijk die mocht zijn
doet ons een blokje omlopen.…