16835 resultaten.
Het bomenhuwelijk
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 327 ik
maar je voelt je meer een bespit
hoe voelen de vogels onze kruinen
dwalen gedachten achter horizon
en zullen wij nooit meer verdwalen
want we weten waar de bomen staan
waar we de bomen kunnen vinden
ook al gaan wij zelf hier ooit vandaan
de bomen waaien met de winden
het bomenhuwelijk is onze trots
we halen zuurstof uit de bladeren…
Bomen
poëzie
3.0 met 5 stemmen 494 Van stomme schepselen en weet ik geen als bomen,
Die onze biddende gedaante nader komen:
Wij strekken evenzo ons handen hemelwaart;
Maar onze wortelen zijn machtig vast in d' aard.…
Bomen
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 816 Bomen zijn de
parels
in de natuur
met hun verscheidenheid
in blad en vorm
zo puur
zij geven ons
zuurstof
om te leven
en zijn de bakens
langs onze wegen
statig
zij aan zij
gaan ze als
ogen volgend
aan onze
blik voorbij…
Wanneer de avond valt
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 66 Wanneer de late avond valt,
hoor ik torenkraaien in de verte,
op weg naar oude bomen gaan.
Het zijn dezelfde hoge bomen
die onze zorgen willen vangen,
die sterven moeten in de wind.
Weer is het hoog tijd geworden
om stilletjes naar bed te gaan,
wanneer onze kraaien zwijgen.
Bladeren rustig fluisteren.
Mensen vredig dromen.…
Heden en Toekomst
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 222 De bomen verdwenen,
de aarde vervuild,
het water vergiftigd,
de lucht verstoft en verstankt -
dat is de wereld van ons
en onze kinderen…
boom
gedicht
3.0 met 112 stemmen 32.014 met mijn voeten in de aarde
en mijn armen wijd gespreid
voel ik mij een boom van waarde
een monument in eeuwigheid
met de vogels op mijn handen
en hun jongen op mijn kruin
groeit er mos tussen mijn tanden
ben ik het middelpunt van jouw tuin
met mijn vingers kromgetrokken
trotseer ik regen, wind en storm
blijf ik sterk en onverschrokken…
zieltogen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 1.139 een mens zingt
zijn zwanenzang
rochelt, roffelt
het golft in hem
nog even
zich voortslepend
hoor, de voeten
van de dragers
de pendule slaat, luid
wat straks voor hem
het klokkengelui
niet meer telt
het rochelt, roffelt
golft in hem
zijn trommelaar
blijft aan zijn zij
het doodsfloers
hangt reeds
voor zijn ogen
vingers graaien…
oorlogspel
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 397 bom, kogel
granaat
met kennis gemaakt
buitenkant
glanzend staal
binnen
satansgeest
speelbal
van de groten
aan de ronde tafel
werd besloten
in welk land
er wordt gespeeld
scherven
wat overblijft…
Sta stil en kijk
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 203 Ren niet weg,
Ontspan je spieren
In armen en benen,
Sla niet op de vlucht -
Vandaag hoef je geen
Kilometers te vreten,
Sta stil en kijk
Gewoon naar de lucht
Waar de zilveren tortel
Zich zachtjes wiegt
In de kruin van
Je eigen dennenboom
Zij gaat niet weg
Zo lang jij er bent
En in stilte naar haar kijkt,
Zij gaat niet weg…
Herfstberk
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 801 Toen ik in de trein voorbij reed en je zag, tussen oorverdovend stil
geluid, de wind verlaten wit tussen de takken, zó breekbaar.
Je stam een zachte, zoete zuurstok, maar niemand proefde je; behalve ik –
ik heb jouw alleenzijn verbrand in de haard en
samen zitten kijken naar gezelligheid.…
ademen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 119 van de ene
op de
andere herfst
gooiden we
geen bladeren
in de lucht
herkenden we
de geur van het
vergane blad
klauterden
we niet
over een
omgewaaide
boom op
het pad
zagen we
scheefgegroeide
bomen
het was onze
geschiedenis
die we ademden
van de ene
op de
andere herfst…
Wat ben ik, dan een vogel
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.266 Wat ben ik, dan een vogel in de schemering?...
Ik ben verliefd, o mijne vriende', en, wen ik zing,
hoor ik de avond-dauw uit zware beuken leken
en, dof geplets, de rillend-diepe stilte breken;
en - 't is of mijn geluid in mijne kele breekt...
Ben ik bedroefd? - Hoor hoe een nachtegaalke spreekt
mistroostig en gerust, met droeve en staêge…
Mijn dag en was niet oud genoeg
poëzie
5.0 met 1 stemmen 808 Mijn dag en was niet oud genoeg,
mijn hart en was niet koud genoeg,
dat zwaar de vlijme twijfel-ploeg
mijn vree niet breke ...
Zo schijn 'k (misschien der vreugd bestemd)
een vrouw, die, vreemder angst beklemd,
oneindig naait haar doden-hemd
steke bij steke.
En 'k naai mijn eigen weifel-kleed,
zorgvuldig zo't mijn vrezen sneed…
LIEFDE-ZANG
poëzie
4.0 met 2 stemmen 660 - Onze onverschilligheid zal dwalen langs de landen,
tot waar het zout van ongenaakbaar-schone stranden,
bijtend, voor ons moede oog de Liefde scheemren laat.…
DE DICHTER
poëzie
4.0 met 4 stemmen 435 Geen zomer-schaâuwe is schoon als 't beeld, in volle teilen,
der welv'ge melk die ront, van roerig licht ommaald.
Mijn schamel huis, waar zoel een geur van peren draalt,
weegt teerder in mijn schroom dan 't hele herfst-verwijlen.
En, waar van 't winter-dak een schone mane daalt,
'n weifelt ijl een hele lente in hare wijle,
o mijn…
terpentijn
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 85 de kunst draagt
stut gipst bouwt
boetseert ver daarbuiten
een andere tijd
ze kerft tekens in
het landschap buiten
haar oevers stelt ze
leken op de proef
kunsten ploeteren en
politoeren de verbeelding
van de de zin van een
terpentijn bestaan…
Dat liefde leidt
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 487 wat is waarheid
in het samen
stappen van de
stenen op een pad
dat liefde leidt
dwars door
alle stromen
druppelen de bomen
hun nat dat hopelijk
van onze schouders glijdt
wij hebben onze route
genomen handen in elkaar
weet dat niemand daar ooit
kan tussen komen want onze
waarheid kent geen liefdestrijd…
Bomen over bomen.
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 873 Even oud staat naast haar, nog stram en fier,
zich traag krakend buigend bij harde wind
de boom, die ik bewonderde als kind,
een meer dan twintig meter hoge populier.
Ze stonden er al vóór ons huis werd gebouwd;
zijn met mij gegroeid, staan er nog, als eerbetoon,
al ruim honderd jaar.…
Van boom naar boom
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 1.710 Het vloog van boom naar boom,
van tak naar tak.
Ongewoon mak en vrij.
Het maakte ons stil en een soort van blij.…
Vadertje Tijd
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 119 Ooit, in een tijdloos verleden geboren,
Door iets of iemand nauwkeurig bedacht,
Of gecreëerd door een nog hogere macht,
Nooit hebt U iets van Uw precisie verloren.
U plaatst ons passend in Uw eeuwig bestaan.
U bepaalt de uren, geen seconde te koop,
Hoe groot ook de wens om U te manipuleren,
te rekken, te verdoen of te een lesje te leren…
In het ongeschreven bos
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 77 konden we nog maar bomen tellen, één voor één
bomen met gestrekte rug
de voeten in zalvend mos, geworteld in verleden
onomkeerbaar is de zucht van onze witte adem
de brief die we niet schreven
later dan vergeten, sterfelijker dan dood
in de haast van de schemer, zwakker dan licht
op de weg die zich zoekt
naar een eerdere, volmaakte gelijkenis…
De kracht van bomen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 43 Van jaar tot jaar, klimaatverandering en seizoenen worden
doorgeworsteld met heel veel energie en een uitzonderlijke moed
Zonder tegenslag of nare gebeurtenissen zal je deze strijd niet verliezen
O lieve boom vol wijsheid, een fascinatie, inspiratie en meditatie, telkens weer.…
Overbuurboom
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 73 Vol bewondering en verwondering kijk ik al vroeg
in de morgen hoe jij als een reus lijkt uit te rekken met jouw
reusachtige, gespierde takken waarop de vogels bekken, snavelen onder
elkaar en poetsen hun verenkleed voor de komende vluchten in pastel dageraadlucht.
Voel tegelijk het geritsel van bladeren die op het ritme
van de seizoenen en het…
GEZIEN EN GEDAAN
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 88 Immers de rijke bomen zijn leeggeplukt
en zullen weinig vruchten nog dragen…
Pascaline
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.445 Waarom moet onze liefde nu al sterven
zonder namen in een boom te kerven
Nu zal onze liefde verdwijnen
en nooit zal onze vlam meer schijnen.
Pascaline, waarom ben je verdwenen
wat heb ik gedaan dat ik dit verdien
zo'n leegte in mijn hart
in ruil voor liefde vanaf de start.…
Over Friesland
gedicht
2.0 met 16 stemmen 6.610 Dat waaien, altijd dat waaien
de bomen in onze tuin
die heimwee hebben naar het bos
de lente die in grauwe wolken
over het lege landschap jaagt
altijd naakt, altijd
--------------------------------------
uit: 'Droom in blauwe regenjas', 2004.…
de waterval
gedicht
3.0 met 23 stemmen 10.068 De zon speelt op onze huid
Als jij me in je armen sluit.
Blauwe vogels zweven in de wind
als jouw mond de mijne vindt.
De wind ruist door de bomen
als onze gedichten bij elkaar komen.…
Natuur bemind
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 243 Die avond nam zij
mijn hart bij de vijver
en lispelde libellen
rakend een rivier
bogen bomen eerbied
streelde wind onze haren
onze lijven wit en wild
die avond nam zij
mijn ziel bij de rivier
begeerte van forellen
aan oever van het water
vlogen vreemde insecten.…
Je liet de herfst komen
hartenkreet
2.0 met 18 stemmen 1.812 En tijdens alle seizoensveranderingen
vervlogen onze liefde, onze passie en onze dromen.…
silentium
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 67 we schreven elkaars
naam in de palm
van onze handen
we sprongen van vloer
naar zolder en terug
levenslange beginners
waren we
we leerden later
stapsgewijs van boom
tot boom te denken
de loop van de tijd
voerde ons in een
korte schittering
met zich mee
stilaan werden we
een keerrijm van
ons verstilde zijn…