Alle inzendingen over Oordeel OR Leven

De Leeuw omhelst hem innig voor de ruiters hem omsingelen verminken en meenemen De strijders vluchten, vechten zich dood in de engte bij de bron Het was nabij, het is voorbij Ik heb geen thuis meer alleen schuilplaatsen in de nacht Mijn lief, wat zullen ze je aandoen waar ben je, waar is het oordeel dat jou bevrijdt?…

Wie goed doet goed ontmoet, wie wind zaait zal storm oogsten; boontje komt om z’n loontje, wie z’n billen brandt moet op de blaren zitten: eigen schuld, dikke bult ! Met vallen en opstaan leren we onze lessen, als ezels stoten we ons keer op keer aan dezelfde steen, door schade en schande worden we wijs: karma is a bitch !…

Ik luister en Oordeel niet Over wat je Me vertelt, Je gebruikt woorden Maar de meeste Zeg je niet - En daarom luister Ik slechts, en Oordeel niet…

Als een schim balanceer je op het randje van leven en dood. Vechtend, verlangend naar het leven voel ik je vragen door je ogen. Het heeft geen zin om oorzaken te zoeken, verwijten te maken of te oordelen. Het balanceren kost je al genoeg de inzet is hoog het is leven of de dood.…

Is het wel aan ons om een oordeel te hebben? Kunnen we diegene er wel mee helpen? Of zal ons oordeel ons tegenwerken? Voordat je uitgeeft, verdien... Wat er niet is dat is er niet Soms moeten we sparen voor iets Voordat je opgeeft, probeer...…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Willekeur en associatie afhankelijk van elkaar Willekeurig welke associatie je ziet Geeft de associatie de willekeurigheid niets Onafhankelijk oordeel een bijzonder gebaar Oordeel zelf Wat is uw bezwaar.…

Lijkt mijn leven soms een puinhoop, kijk dan eens naar dat van jou. Loop eens mee door mijn leven dan oordeel je niet zo gauw. Ik vecht mijn strijd en ik zal winnen al zijn de bergen hoog. Ik vind de kracht en ik zal winnen en laat los wat mij bedroog. Dus kijk eens naar je eigen leven voor je oordeelt over mij.…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Wanneer negatieve gedachten opkomen bij jezelf of anderen die dat proberen over je overtuiging en houvast in je leven en geloof me ze komen zal er niets veranderen om dit alleen maar te overpeinzen en te overwegen je zult dat oordeel moeten vervangen door het positief te keren…

Ja, liefde kan leven wekken, liefde kan dodelijk zijn. Toch in het diepst van mijn wezen blijf ik geloven, of is het tegen beter weten in “hopen”, dat mijn liefde voor jou sterk genoeg is, en er een weg terug is, terug naar jou.…

ik gedenk in respect kende je niet toch doet dit besluit verdriet, het brengt me naar een plaats waar - handen naar de keel achter brillenglazen sust de schampere lach van het leven geen oordeel, slechts het gunnen van jouw zelfgekozen rust…

Het is een oordeel, dat niets betekent. Het zijn de subtiele nuances. Het zijn keiharde confrontaties, die een gedicht, fout of goed, werkelijk léven doet.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

hij wilde gecremeerd, maar doden leven niet, hij ging onder de grond zwijgzaam zijn wens was niet in tel op de dag des oordeels nam hij gruwelijk wraak zijn familie kreeg hij wel verzorgde een enkel reisje via vagevuur naar de hel…

de oude krachten te zwak en de nieuwe nog te gering - kleuters in hun blootje die iedereen vertederen en tijdelijk ontwapenen in het spijtige besef dat die blootheid haar onschuld verliezen zal aan de verlangens die woekeren in de groei van lichaam en geest en levens kunnen ontwrichten alsof er een oorlog gaande is Het kost een leven…

enkel voor mij die ene diepe wens: mens, oordeel niet te snel overweeg wel!…

Mijn oude ogen zien wazig, ze verlossen – me van oordelen!…

ik zweer bij Apéllôn de genezer neem alle goden tot getuige om naar beste oordeel en vermogen jouw leven als mijn voornaamste bekommernis te beschouwen laat geen oligofrene orde van dwazen terwijl het geld wegrot in hun zakken bedenken wat ik zal doen tweeduizend vierhonderd veertig jaar na nu wanneer jouw leven eindigt in een overleg…

Als onrecht zijn eigen leven leidt en je kunt je verhaal niet meer kwijt wat valt er dan nog te zeggen of jouw waarheid uit te leggen Het oordeel is meestal al geveld en tientallen malen rond verteld je besluit nu om te zwijgen bang dat ze je zullen krijgen Het vechten heb je opgegeven wat is er nog waard aan je leven uitgeput hoor je…

kraai op lichtmast krast en krast indringend zijn laatste oordeel…

(neballat) ik loop hand in hand met leven en het oordeel van de dag geven ligt in licht dat ogen opent uit een sprekend hart hoezeer is smart de bijbel van de ziel? ik viel en stond op stepping stones de berg is hoog en ik sta klein volledig mens te zijn…

Buren ze leven met je mee of met je tegen. Ze zijn een vloek of een zegen. Buren kunnen je in nood omarmen. Je met hun vriendschap innerlijk verwarmen. Buren zijn beter dan die verre vriend. Het is de buurman die je vriendschap verdient. Want oordelen en veroordelen is makkelijker dan je denkt.…

Critici die zichzelf niet kennen, ventileren oordelen. Wie een criticus kritiseert, is een criticaster. Criticasters ziften muggen, of neuken mieren. Critici die zichzelf kennen, ontmaskeren criticasters. Teksten blijven ze schrijven. Meningen blijven ze delen. Oordelen slikken ze in. Dichters ziften hun gedichten, liever zelf.…

kijk, zonder oordeel anders zie je wat je denkt kijk, zie het verschil…

Mensen door de straat met grote ogen lees ik ze veel mens, veel verhaal Hun kleding en vorm zijn de letters voor het woord dat mijn oordeel is Koffie bij mijn krant kan ik naar letters kijken zonder te lezen Door de koffiedamp zie ik de straat…

De storm is gaan liggen op de zeebodem, werkt dieper in dan op uiterlijk vertoon, vertoont geen krimp, weigert te erkennen wat een storm zijn moet. Daar beneden bruist het van beweeglijkheid. Verwondering. De spiegel is onbuigzaamheid voorbij, kou en rimpelloos lijken nu hard door kunstige cosmeticaknepen verstard. Reeds rijst haar hand…